Vaak begint mijn dag op de volgende manier. Ik open mijn ogen, drink mijn koffie, poets daarna mijn tanden. En dan.. dan komt al heel snel de vraag: Wat eet ik nu weer vanavond?!
Wat eet ik nu weer vanavond?
Ik denk dat heel veel mensen die dit artikel nu lezen, denken: nou, dit is zo herkenbaar! Ik denk niet alleen de moeders, maar eigenlijk iedereen. En ok, en de moeders misschien een beetje extra omdat wij ook altijd maar weer rekening dienen te houden met “ongewenste groenten” en “vieze dingetjes” in het eten. Om maar niet te spreken over de kritiek die vaak over tafel valt nadat wij ons eten met goede inzet op tafel hebben gezet.
Lees ook: 5x makkelijke tips voor avondeten (kidsproof)
Mijn verschillende fases
Zelf heb ik altijd periodes met ideeën voor het eten. Zo zit ik momenteel in mijn quiche face. Daarvoor zat ik in een risotto fase. Dit zijn gerechten die, wanneer ik in die fase zit, sowieso elke week op tafel komen. Afgewisseld met spaghetti en aardappels vlees en groenten. Oh en vergeet de pizza niet. Wel zelfgemaakt met heel veel groenten. Dat dan weer wel. Aardappels en groenten is overigens weer een ding omdat dit niet door iedereen gewaardeerd wordt. Lastig lastig. Er is een tijd geweest dat ik verschillende maaltijden stond te koken. Dat doe ik niet meer. De kinderen eten gewoon wat er is, en de man ook. De enige uitzondering die ik maak is om vegetarisch te koken wanneer de kinderen en ik zin hebben in vlees.
Momenteel zit ik in de “ik weet het niet meer” fase. Dus ik dacht: laat ik eens een balletje opgooien om te kijken of jullie nog leuke ideeën hebben! Vinden jullie het ook zo lastig om elke avond weer iets op tafel te zetten? Ik ben benieuwd! Laat het vooral hieronder achter in de comments!
Heb jij nog ideeën en/of tips?
Yvonne Babin Reageren
Hoi,
Ik maak weleens draken pannenkoek,dat is verse spinazie malen en dan lekker met wat eieren erin en wat boekweitmeel.
Lekker en gezond en leuk om te serveren voor de kids 🐉
Ik lees graag de comments terug van andere volgers voor mijn inspiratie:)
Grs Yvonne