Toen ik in verwachting was van Senna kreeg ik al veel het advies om nóóit samen met je kind in een bed te gaan slapen. Het zou namelijk gevaarlijk kunnen zijn en daarnaast zou het weleens zo kunnen zijn dat je kind alleen nog maar lekker tussen papa en mama in zou willen slapen. Senna is inmiddels vier jaar en Vincent en ik hebben hier zelf inmiddels een duidelijke visie in ontwikkeld.
Eigen visie
Als moeder zijnde vind ik het belangrijk dat ik weet wat ik doe en waarom ik het doe. Ik zal daarom zo veel mogelijk proberen om hierin mijn eigen visie te ontwikkelen en om niet direct een ander in advies te volgen. Nu moet ik natuurlijk eerlijk zeggen dat advies van anderen mij erg onzeker kan maken. Toen ik bijvoorbeeld vertelde over het feit dat onze zoon Senna vrijwel elke avond bij ons in bed sliep en daar vrij negatief op werd geregeerd deed mij dit natuurlijk wel iets. Toch heeft het er mij niet van weerhouden om te blijven doen.
Slecht slapen
Ik denk namelijk dat je als moeder altijd doet wat op dat moment het beste lijkt voor een kind. Mijn zoon heeft bijvoorbeeld een tijd gehad dat hij heel moeilijk en slecht sliep. Het was al een wereld van verschil als Vincent en ik hem dan tussen ons in lieten slapen. Hij sliep dan weliswaar nog steeds vrij slecht, maar hij sliep al wel een stuk rustiger en werd bij wijze van spreken nog maar vijf keer wakker in plaats van tien keer. Daarnaast was het voor zowel Vincent als voor mij minder slopend om Senna te troosten terwijl wij zelf konden blijven liggen. Tien keer per nacht je bed uit om een speen te geven breekt gewoon op.
Gevoel van veiligheid
Senna heeft dus periodes gehad dat hij gewoon bij Vincent en mij in bed sliep. Er is zelfs een vrij lange periode geweest (ongeveer een half jaar) dat hij gewoon standaard tussen ons in sliep. Senna was toen twee jaar oud en dit werkte voor ons allemaal gewoon prima. We hadden een gelukkig kind omdat het bij ons slapen hem een gevoel van veiligheid gaf. En ook Vincent en ik waren blij omdat wij eindelijk eens wat langer hadden om onze rust te kunnen pakken.
Samen slapen met baby
Ik ben dus van mening dat samen slapen met het gezin in een bed moet kunnen. Als mijn kind aangeeft dit prettig te vinden en zich hierbij veilig te voelen dan is dit voor mij als ouder gewoon goed. Sophia heeft er bijvoorbeeld nooit naar getaald om bij ons in bed te liggen. Toen zij een keer niet kon slapen hebben we het eens geprobeerd alleen vond zij het toen allemaal zó gezellig dat wij haar maar weer snel in haar eigen bedje hebben gelegd. Als baby zijnde heeft Sophia overigens wel een aantal keren bij ons in bed geslapen, na een voeding bijvoorbeeld (lees ook: wiegje of ledikantje). Dit vond ik zelf ook altijd erg prettig om mijn kindje zo dichtbij te hebben.
Ga als ouder zijnde op je eigen gevoel af. Wanneer je er geen problemen mee hebt dat een van je kinderen, of allemaal, bij jou slaapt, gewoon doen! Zorg er natuurlijk altijd voor dat het veilig is en dat er natuurlijk genoeg ruimte is. Ook als jij je er niet prettig bij voelt om je kindje bij je te laten slapen: luister naar je gevoel en doe het dan gewoon niet. Ik geloof erin dat een moedergevoel altijd klopt en juist is.
Hoe denken jullie over het onderwerp samen slapen met het gezin? Ik ben heel erg benieuwd! Zijn er misschien onder mijn lezers ook ouders met een familiebed? Laat je reactie achter in de comments, ik lees het heel erg graag!
Volg jij mij al via,Youtube, Bloglovin , Facebook, Instagram en/of twitter?
Nicole Reageren
Onze dochter heeft toen ze baby was ook wel eens bovenop me geslapen of bovenop haar papa. En nu heeft ze ook wel eens slechte nachten en slaapt ze deels tussen ons in. Maar ze gaat net zo lief weer in haar eigen bed…
Lilian Reageren
Het blijft volgens mij altijd wel een gevoelig puntje. Toen Jay heel klein was, sliep jij ook bij ons in bed omdat hij een slechte slaper is. Nu eigenlijk niet meer. Hij ziet onze kamer meer als een plek waar hij alles kan ontdekken en trekt alles onverhoopt. Totaal niet handig dus om te slapen. Soms is het nodig om je kindje veiligheid te bieden en dan kan bij jou in bed slapen echt niet zo verkeerd zijn hoor. Probeer het alleen niet aan te wennen.
Saskia Hardeman Reageren
Ja precies, ik denk ook dat het inderdaad echt gaat om het bieden van veiligheid. Zolang een kindje inderdaad altijd een eigen bedje heeft om naartoe te gaan lijkt mij er geen probleem.
Anneloes Reageren
Ik ben zelf nog geen ouder, maar ik kan me herinneren dat ik als kind ook wel bij mijn ouders in bed sliep (dus dat moet na mijn 2e geweest zijn, anders weet ik het niet meer). Ik had last van hele erge angsten en mocht als ik bang was soms tussen mijn ouders in liggen.
Ik snap ook eigenlijk niet wat andere mensen er mee te maken hebben of je kind bij je in bed slaapt of niet. Volgens mij kan het niet zo veel kwaad. Ik kan inmiddels namelijk zonder mijn ouders slapen, haha. 😉
Saskia Hardeman Reageren
Hahaha ja precies, wanneer ze 18 zijn willen ze heus niet meer tussen de ouders in 😉 Ik sliep ook regelmatig bij mijn ouders, ik kroop er snachts gewoon bij in 😀
Vlijtig Liesje Reageren
Ik sliep met de baby in ons bed. Zo kon ik ’s nachts makkelijk voeden en iedereen sliep er beter door. Maar ik was me wel bewust van de waarschuwingen en altijd heel voorzichtig.
Cindy - levenalsmama.nl Reageren
Beide hebben ze als hele kleine baby wel eens boven op mij in bed geslapen. Mijn oudste slaapt nu heel incidenteel tussen ons in, maar dat is voornamelijk als ze echt ziek is dat ze daar behoefte aan heeft. Verder wil ze juist niet bij ons in bed, ze wil het liefste in haar eigen bedje slapen. Ik zou er geen bezwaar tegen hebben als ze bij ons zou willen slapen, dan zal ze daar inderdaad wel gewoon behoefte aan hebben. Er komt vanzelf een moment dat ze het absoluut niet meer willen.
Saskia Hardeman Reageren
Ja precies, ik geloof er ook in dat een kindje aangeeft waar het behoefte aan heeft en dat het behoefte aan het slapen bij de ouders ook wel weer over zal gaan.
Kim Reageren
Noud heeft heel af en toe bij ons in bed geslapen toen hij nog heel klein was en sporadisch beland hij nu s ochtends nog wel eens bij ons in bed.
Als hij nu bij ons in bed ligt, is het alleen maar keten. Dus dat schiet ook niet op.
Ik ben voorstander van in je eigen bed slapen, maar als een kind anders echt niet slaapt, dan snap ik de keus heel goed!
Jess Reageren
Elke nacht. Van geboorte tot 6 maanden in de co-slaper (ik was bang om op haar te gaan liggen). Sinds dan gewoon tussen ons. Ze begint de nzcht in haar bedje ik onze kamer en na de eerste voeding, blijft ze gewoon liggen.
Saskia Hardeman Reageren
Heerlijk toch 🙂 De co slaper lijkt mij ook heel erg fijn.
Lieke Reageren
Moet kunnen hoor! En veiligheid is voor een kindje zo belangrijk! Ook op jonge leeftijd al, je kindje moet zich veilig voelen en als dat bij papa en mama in bed is dan is dat oke. Niet om zielig te doen maar ik heb zelf altijd dat gevoel van veiligheid en een veilig thuis gemist. Daarom vind ik het zo belangrijk 😉
Saskia Hardeman Reageren
Ach, dan kan ik mij het voorstellen dat je het zo belangrijk vindt. Dankjewel voor je reactie en heel veel liefs!
sherry Reageren
In het begin lijkt het mij wel zo handig om het kindje naast je neer te leggen(ik heb geen kinderen maar mijn moeder vertelde me dit). Na een tijdje gaat het in zijn eigen bed stel dat hij ziek is of een nachtmerrie heeft gehad lijkt het me wel logisch dat mama ondersteuning kan bieden. Dus samen slapen is geen slecht idee.
Simone Reageren
Wij doen het ongeveer hetzelfde. In haar eigen bedje als er niks aan de hand is, maar wordt ze huilend wakker en wil ze echt niet meer slapen, dan nemen we haar mee naar ons bed. Geen probleem en beter voor ons allemaal. Soms gaat ze dan lief slapen tussen ons in, soms maakt ze van ons bed een springkussen. In dat laatste geval laten we haar vaak eventjes om haar vervolgens weer lekker in haar eigen bedje te leggen.