Irma beviel drie dagen nadat zij erachter kwam zwanger te zijn
5 nov 2017 Mama Zwangerschap 0

Irma beviel drie dagen nadat zij erachter kwam zwanger te zijn

Elke zondag mag ik een verhaal delen van een lezer over een ingrijpende gebeurtenis. Dit keer het verhaal van Irma over hoe zij erachter kwam zwanger te zijn en vervolgens schrok om het feit dat dit al acht maanden was! Zij vertelt over deze moeilijke en hectische tijd en hoe zij zich hier doorheen sloeg.

Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Voor meer info mag je mij mailen op info@twinkelbella.nl

Zwanger!

Het is 18 januari 2017. Een dag die ik nooit meer zal vergeten. Het begint met het vermoeden dat ik zwanger ben. Het zou toch niet? Ik slik de pil en heb een normale menstruatie. Om het zeker te weten koop ik een test. Radeloos en met de moed in de schoenen stond ik in de winkel om een test te kopen.  Thuis deed ik de test direct en daar stortte op het moment mijn wereld in. Ik ben zwanger! Hoe kan dit nu?! Wat moet ik nou doen en hoe ga ik dit allemaal regelen?

Ik kan het nog steeds niet geloven. Hoe dan? Ik heb helemaal niets gemerkt. De eerste gedachten zijn dat ik het wil laten weghalen. Op dat moment past het totaal niet in mijn leven en ben ik gewoon niet voorbereid. Op mijn werk gaat het goed en heb ik mogelijkheid tot doorgroeien. Ook zijn er nog zo veel plannen die ik wil waarmaken. Ik wil een opleiding doen en heb zoveel plannen. Een kindje heb ik helemaal niets te bieden.

De keuze voor een abortus

Na een goed gesprek met een vriendin kom ik tot het besluit dat ik het kindje laat weghalen. Grote vraagtekens hangen er nog steeds boven mijn hoofd. Daarnaast kan ik het nog steeds niet geloven. Ik ben al moeder van een prachtige dochter en het idee om als alleenstaande moeder nog een kind op te voeden wil ik eigenlijk helemaal niet aan denken. Herhaaldelijk moet ik mijzelf echt even tot rust roepen om niet in paniek te raken.

Al snel kan ik bij de huisarts terecht en heb ook hier een goed gesprek mee gehad. Bij het voelen aan mijn buik gaf de huisarts al wel aan dat ik een stuk verder zwanger kon zijn dat wat ik vermoedde.

Opeens 8 maanden zwanger

De volgende dag, 19 januari 2017, ik heb een afspraak bij de verloskundige en ga hier naartoe. Daar krijg ik écht een hartverzakking!! Ik blijk al ruim 38 weken zwanger te zijn. Het kan niet waar zijn! Er is niets te zien aan mijn buik. Ook zijn er totaal geen tekenen of verschijnselen die er op wijzen dat ik al zó lang zwanger ben. Nooit een schop of een stomp gevoeld, zelfs geen enkel teken van leven.

Daar stond ik dan, met een dochter van vijf jaar oud welke al snel een broertje zal krijgen. Het is niet te begrijpen. Hoe moet ik hier mee omgaan en hoe moet ik dit nieuws aan de buitenwereld brengen? Met lood in de schoenen ga ik naar mijn ouders, broertje en zusjes om het nieuws te vertellen. Ook hier valt iedereen bijna van de stoel, of zakt door de hoeven. Ook aan mijn dochter vertel ik het nieuws en vertel ik erbij dat dat haar broertje al heel snel geboren zal worden.

Observatie in het ziekenhuis

De dag erna mag ik naar het ziekenhuis voor een CTG scan. Na een paar uur CTG wordt mij verteld dat ik in het ziekenhuis moet blijven ter observatie vanwege een te hoge bloeddruk. En dan begint het geregel en gedoe.Wat een drama: lig ik in een ziekenhuis aan een apparaat. Echt gerust word ik er niet van. Opeens staat iedereen ook voor mij klaar en wil iedereen mij helpen. Het voelt heel bizar allemaal. Ik word gewoon vervelend van mezelf en van alle goede bedoelingen van iedereen.

Op 20 januari 2017 krijg ik van mijn leidinggevende het bericht dat ik als meest geschikte kandidaat uit alle testen ben gekomen. En daar lig ik dan: met dit mooie nieuwe op het ziekenhuisbed. Wat kan een mens dan blij zijn met goed nieuws, maar het is allemaal zó dubbel. Door de tranen heen ben ik toch hartstikke blij en gelukkig!

Inmiddels ben ik om: na meerdere malen het zien van de echo en het horen van het hartje, heb ik besloten om ervoor te gaan en om het kindje te houden. Mijn zoon zal binnen een zeer korte tijd worden geboren!

Het bedenken van een naam

Door alle emoties heen moet ik ook nog een naam bedenken. Het duurt niet heel lang voordat ik eruit ben en een naam heb voor mijn zoon. Hij zal Jayden heten wat dankbaar betekent. Eigenlijk heeft een vriendin deze naam bedacht maar ik ben er blij mij!

Ondertussen wordt duidelijk dat ik word opgenomen voor een inleiding of plaatsing van een ballon. De baby houdt mij uit mijn slaap en ik vind stiekem wel dat hij mag komen. Er volgt een lange nacht in het ziekenhuis en de vader en ik zijn benieuwd naar onze kleine man.

De vader van de baby

Over de vader gesproken: Ik weet wie het is. Wij hebben een korte heftige relatie gehad, maar toch niet de relatie in stand weten te houden. Er volgt een gesprek, en in eerste instantie lijkt het allemaal rozengeur en maneschijn. Iedereen is zo trots op hem, zelfs met de bevalling is hij erbij.
Hij pakt het zo goed op en dat helpt mij ook. Alleen schijn bedriegt, en hij ook. Tijdens de kraamtijd kom ik toch steeds meer achter dingen die ik liever niet wil, en zeker niet bij en met mijn kinderen. Hij neemt zijn verantwoording totaal niet en we maken afspraken, alleen keer op keer zit ik opgescheept met vage beloftes en allerlei loze verhalen waar ik niks mee kan. Uiteindelijk hebben we via een contactpersoon contact met elkaar en ik heb voor mezelf besloten dat ik de opvoeding alleen ga doen en ik hem er buiten laat.

En dan is het 21 januari 2017. Ik heb een redelijke nacht gehad. Om 08.00 uur de dag gestart met een ontbijt en om 09.00 uur had ik zowaar al 5 centimeter ontsluiting.  Het is nu bijna zover en het zal niet lang meer duren en mijn zoon zal op mijn schoot liggen. De uren die volgen zijn pittig en gewoon niet fijn. Het staat me tegen en ik heb het gevoel dat niemand om mij geeft. Voel me best wel wat verlaten door iedereen en totaal niet gehoord. Maar ik geef niet zomaar op! Na wat goede instructies, en andere tips, komt de bevalling op gang en mag ik gaan persen. Uiteindelijk is hij geboren om 11.50 uur. Wat een vreselijke bevalling. Bij het zien van het kereltje ben ik compleet gesmolten door dat lekkere koppie van hem. Wat een mooi mannetje zeg.

Jayden is geboren!

Jayden zijn grote zus Sanne is apetrots, en dat geldt ook voor de opa en oma en mijn broertje en zusjes. Grappig detail, dat mijn schoonzusje ook zwanger was en pas in juli uitgerekend was.
Alle onderzoek en testen daar reageert hij goed op, en Jayden groeit als kool! Een ontzettend leergierig ventje met een pretbekkie.

In het ziekenhuis op de kraamafdeling, daar hebben ze het nog steeds over Jayden (die Jaylo … die zo ter wereld kwam)

Op 22 januari 2017 mag ik naar huis met Jayden, hij doet het echt heel goed ! De kraamhulp is er ook en wij krijgen volop de aandacht die we verdienen. Omdat het voor mij het tweede kindje is, kan ik met haar zo fijn praten over alles. Dit doet mij ook echt heel goed, en ik merk dat ik het fijn vind. Iemand die mij begrijpt en tips geeft hoe ik met alles om moet gaan. Ik voel mij gesterkt door haar en dit geeft moed en kracht om ervoor te gaan. Want makkelijk zullen de komende maanden niet gaan worden. Wat ben ik haar dankbaar dat ze bij mij heeft gekraamd.

Nu zes maanden later blijkt dus wel dat Mama en Grolsch bier samen een historie hebben gehad tijdens de zwangerschap. Op mini vakantie pakt hij gelijk een Kornuit biertje uit de handen bij Mama en begint te glimlachen, en lacht er smakelijk om. Of hij hier over een jaar of 18 nog zo over denkt dat wachten we af.

Lieve Irma, Dankjewel voor het delen van jouw verhaal. Wat een heftige en moeilijke periode moet dit allemaal voor jou geweest zijn. Ik kan mij indenken dat jij je inderdaad heel erg eenzaam moet hebben gevoeld, er kwam zo veel op je af! Ik wens jou en je mooie gezin het allerbeste en veel liefs toe. Liefs Saskia

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.