Kirsten haar ex vriend drong aan tot een abortus
25 jun 2017 Dit veranderde mijn leven Mama 19

Kirsten haar ex vriend drong aan tot een abortus

Elke zondag mag ik een verhaal delen van een lezer over wat haar leven ingrijpend heeft veranderd. Dit keer het verhaal van Kirsten waarin zij vertelt hoe zij erachter kwam onverwacht zwanger te zijn en haar ex vriend geen andere oplossing zag dan een abortus. Toen zij dit niet deed, verliet hij haar.

Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Voor meer info mag je mij mailen op info@twinkelbella.nl 

In februari 2017 heb ik voor 6 weken bij mijn, toen nog vriend, ‘gewoond’. Zijn moeder was voor 6 weken naar Australië en wij mochten proeven hoe het is om samen te wonen. Dit ging goed, super goed zelfs. Ik vond het heerlijk om even geen ‘kind’ te hoeven zijn. Zelf boodschappen te doen en het avond eten klaar te hebben als hij uit zijn stage kwam.

Je laat het toch zeker wel weghalen?

Op een maandag was mijn pil-strip op en zou ik aan mijn stopweek beginnen. Deze kwam niet direct op gang. “Geen paniek” dacht ik nog, dit gebeurt wel vaker. Na 4 dagen werd ik toch een beetje zenuwachtig. Ik had wel de buikpijn alsof ik ongesteld moest worden maar er kwam maar niets.. Ik heb toen de allergoedkoopste zwangerschapstest die ik kon krijgen gekocht. Er kwam niets, raar? Op een gegeven moment zag ik er toch een streepje bijkomen, heel licht. De paniek schoot door mijn lijf. Ik heb mijn vriendinnen huilend opgebeld en er schoot van alles door mijn hoofd. Ik zit nog op school, ik heb geen werk, ik woon thuis hóe ga ik dit doen?! Ik had mij voorgenomen nog even niets tegen mijn vriend te zeggen. Ik wilde de laatste dag van het ‘6 weken samenwonen’ echt niet verpesten. Zodra de deur open ging hield ik het al niet meer. “Schat er is iets heel ergs gebeurd” zei ik huilend. “Ik ben zwanger.” Hij was even stil maar er volgde al gauw; “Ach, geeft niet. Dat laat je toch zeker wel weghalen?”

Hoe nu verder?

Ik wist het niet, ik wist echt niet wat ik moest doen. Hoe zouden mijn ouders reageren? Hoe ga ik het betalen als ik er voor kies de baby te houden? Mijn ex is erg goed in zijn zin doordrijven en kon zo goed op mij inpraten dat ik ging twijfelen aan mijn eigen keuzes. Ik moest en zou abortus plegen want dit was het best voor ons allebei (voor hem ja.) Ik heb een afspraak gemaakt bij de abortuskliniek in Rotterdam. Ik kreeg een echo, alleen was er niets op te zien. De man die de echo maakte liet mij een zwangerschapstest doen om te kijken of ik wel echt zwanger was. Nou, het tweede streepje kon niet meer roze zijn dan dat. Ik moest een inwendige echo doen, ja echt niet dus. Sorry maar ik lag daar al niet met een goed gevoel dan ga ik ook niet nog eens een inwendige echo laten maken. Ik moest een nieuwe afspraak maken en na een week terug komen.

Twijfels over een abortus

In de week die volgde werd mijn opa opgenomen in het ziekenhuis. Hij was ziek, heel ziek en zou niet meer beter worden. Ik leefde echt tussen leven en dood in. Op de dag van mijn opa zijn verjaardag belde mijn beste vriendin mij op. “KIR! IK BEN ZWANGER” schreeuwde zij door de telefoon. Mijn hersens maakte overuren. Ik wist nog geen 2 weken dat ik zwanger was, een van de belangrijkste personen in mijn leven kwam te overlijden en mijn beste vriendin was tegelijkertijd zwanger met mij. Nadat ik de telefoon had opgehangen zei ik tegen mijn ex; “Nu twijfel ik al helemaal. Ik weet niet of ik het wel weg wil halen.” “Ja. Zeg effe wat je wilt, dan weet ik of ik nog moeite voor je moet doen.”

Wow, wat? Moeite voor mij moet doen? Ik wist echt niet wat ik hoorde. Een vlaag van boosheid overspoelde mij. Ik heb gezegd dat hij weg kon gaan. Dit was de druppel. De dag erna hebben we elkaar nog gesproken. Alle emoties werden mij te veel en ik zat álweer in een twijfel. Hij niet. Hij was er klaar mee. “We gaan samen naar de abortuskliniek, je laat het weghalen en als je een kind wilt ga je maar naar de spermabank”. Wow, wat? (ja alweer wist ik niet wat ik hoorde.) Mooi niet, opeens kon ik weer helder denken. Opeens waren alle emoties aan de kant geschoven en kwam er een gevoel in mij naar boven dat ik nooit gehad heb. Ik houd dit kind, ik houd mijn kind en ik ga er alles aan doen om ervoor te zorgen dat dit kind een geweldig leven zal krijgen. Zijn ouders zijn nog bij mij langs geweest. Ik was een egoïst, ik zou het kind expres houden als wraakactie omdat hij het met mij uitmaakte.

Hulp van mijn ouders

Ik heb mij precies 3 dagen rot gevoeld om de situatie. Daarna voelde ik mij sterker dan ooit.
Mijn ouders reageerde trouwens onwijs lief en bezorgd toen ik vertelde dat ik zwanger was. Mijn moeder zei tegen mij dat ik het kind niet moest weghalen omdat ik dacht dat het praktisch niet zou kunnen. We maken gewoon een plekje voor de baby en zetten een box in de woonkamer. Juist omdat zij zo lief en kalm reageerde durfde ik veel meer naar mijn eigen gevoel te luisteren. Ik wilde dit kind vanaf moment 1 al niet weghalen. Ik heb nog 4 maanden school gehad en daarna was ik klaar met mijn opleiding tot fotograaf. Een vaste baan heb ik niet en die is nu ook heel moeilijk te krijgen maar met de fotoshoots die ik doe (als fotograaf natuurlijk) kan ik al wat geld sparen voor de baby. Verder hebben mijn ouders al heel veel spulletjes voor mij gekocht en heb ik heel veel spullen gekregen!

Mijn leven gaat er heel anders uit zien. Ik heb niet meer het standaard leven wat elk ander meisje van 23 zou hebben. Ik wilde mijn ervaringen en mijn gedachtes opschrijven en ben toen een blog begonnen: Mijngelukje. Met mijn blog wil ik meisjes die in dezelfde situatie ervan overtuigen dat je het echt ook alleen aan kan. Als je vriend je dwingt tot abortus omdat die je anders zal verlaten is dat zwak. Zwak van hem.  Als ik de hele situatie opnieuw zou mogen doen had ik precies hetzelfde gedaan. Ik heb een juiste keuze gemaakt, de keuze om voor mijzelf en mijn geluk te kiezen.

Deze hele situatie heeft mij sterker gemaakt in wie ik ben en wat ik doe. Want ik weet zeker dat ik een geweldige moeder zal worden. En dat ik mijn baby meer liefde zal geven dan dat twee ouders in deze situatie hadden kunnen doen. Ik ben niet zwanger van een ongelukje. Ik ben zwanger van mijn gelukje. Een onaangekondigd wondertje.

Liefs,
Kirsten.

Lieve Kirsten,

Zo, dit verhaal komt wel even bij mij binnen. Wat moet jij de laatste tijd door een ontzettend heftige periode zijn gegaan. Zoveel gebeurtenissen en emoties die voorbijkomen en dan ook zelf nog eens zwanger! Het is bijna niet te geloven dat een man zo verantwoordelijk kan omgaan met iets waar hij zelf gewoon bij was. Dat jij dan degene bent die egoïstisch is, kan natuurlijk niet waar zijn. Wat vind ik het oprecht fijn dat je ouders jouw zo steunen, en je bij hen terecht kan. Ik wens jou al het geluk toe met je baby en ik bewonder je enorm! Liefs Saskia

Reacties

  • Marloes

    Knap dat je ondanks de druk toch de keuze hebt gemaakt om je baby te houden! Je moet vooral doen waar je jezelf prettig bij voelt en je ex is een ongevoelige /#€#& als ik het zo lees. Good riddance!!
    Onlangs geplaatst door Marloes: Hoe word ik weer fit na de tweede bevalling?

  • Karin

    Wat een ontzettend heftig verhaal! Maar wat goed dat je, ondanks de druk van je ex, toch naar je eigen gevoel hebt geluisterd. Het gaat helemaal goedkomen, je bent een sterke mama ❤️
    Onlangs geplaatst door Karin: Mijn favoriete series op MTV

  • Christa

    Goed gedaan Mommy to be!
    Opgeruimd staat netjes!
    Onlangs geplaatst door Christa: Was het maar … | Update

  • sinead

    Wauw jeetje wat mooi geschreven!
    He hebt helemaal gelijk luister naar he gevoel
    Ik Ben ook onverwachts jong moeder geworden en als mensen aan mij vragen was het een ongelukje? Zeg ik ook altijd nee hij is mijn gelukje! Ik vind het altijd zo vreselijk klinken net alsof hij er niet mag zijn!
    Respect voor zo’n sterke vrouw als jou!
    Ik wens je heel veel geluk in de toekomst met jou mooie baby x

  • Rachel

    Ooh wat erg. Hoe kan iemand zoiets van je verwachten. En dat ook zijn ouders dit van je eisen.
    Ik weet zeker dat je een hele goede moeder zult worden als je al vanaf het begin af aan er zo voor je kind hebt moeten zijn.
    Onlangs geplaatst door Rachel: Twee broertjes

  • Lieke van Veen

    Pff wat een lul zeg! Goed dat je naar je eigen gevoel hebt geluisterd.

  • sabrina

    Alsjeblieft wees blij dat je van die hufter af bent. Zo’n idioot wil je toch niet. Wat een walgelijke opmerkingen. En alleen denkend aan zijn gevoelens. Maar het is wel duidelijk van wie hij dat gedrag heeft met zulke ouders. Hij was er zelf bij toen hij zijn lul in je stak. En je was aan de pil begrijp ik. Dan kan ook jij er niks aan doen. Goed dat je het kindje besluit te houden en je niet om hebt laten lullen. Anders zou je misschien altijd spijt hebben gehouden en dan kon je het nooit meer terug draaien. Echt ik weet zeker dat dat kindje je zoveel meer liefde en geluk gaat laten voelen dan die klootzak je ooit had kunnen geven. Echt je hebt de goede keuze gemaakt en gelukkig heb je geweldige ouders die er voor je zijn. Het zal vast niet makkelijk zijn maar geloof me als ik zeg dat heel veel mensen trots op je zullen zijn.

  • Jessica

    Wat een heftig verhaal en wat dapper en stoer dat jij voor jezelf en het kind hebt gekozen. Weet je wie er pas een egoïst is? Jij zeker niet maar die ex vriend van je. Het kindje gaat het heel erg goed krijgen bij jou, alleen al omdat je zo dapper voor hem of haar bent opgekomen en alle liefde zal geven die nodig is!
    Onlangs geplaatst door Jessica: De perfecte huisvrouw (NOT)

  • Mylou

    Jemig wat heftig en wat een kwetsende dingen heeft je ex gezegd. Ik wens je alle geluk toe!

  • Nina

    Wow wat heftig die reacties van hem. Ik ken ook zo’n jongen die hetzelfde zou hebben gezegd trgen mij maar ik ben gelukkig nooit zwanger van hem geraakt. ‘Ons’ staat in hun woordenboek gelijk aan ‘Ikke ikke ikke’. En dan die ouders, ongelofelijk.

    Je gaat hopelijk wel alimentatie van hem eisen zolang je zelf geen stabiel inkomen hebt? Zwanger worden komt niet door 1 persoon, hij zou zijn verantwoordelijkheid moeten nemen zeker als je door de pil heen zwanger bent geraakt, dat was toch zeker jouw schuld niet!

    • Kirsten

      Hi Nina!

      Nee ik ga geen allimentatie eisen. Want zodra ik dat doet heeft hij dezelfde rechten als ik over het kind en dat wil ik niet. Hij hoeft mijn dochter niet te zien laat staan mede op te voeden als hij dat opeens wel wilt. Ik krijg gelukkig 3 soorten subsidies & kinderbijslag. Ik woon nog thuis dus betaal niet mijn eigen eten en onderdak en zelf verdien ik wat bij met fotoshoots.

      Liefs Kirsten

  • Corinne

    Wat een geluk ook, hoe pijnlijk dan ook, dat je de ware aard van je vriend hebt leren kennen. Jullie staan duidelijk zo totaal anders in het leven. Je was doodongelukkig bij hem geworden, vermoed ik. Ik wens jou, je kindje en de toekomstige opa en oma alle geluk en liefde tor; maar zo te lezen zit dat al helemaal goed!

  • L.

    Poeh, een heftig verhaal dat wel even binnen komt.. Ik was afgelopen zomer ook heel onverwachts zwanger geraakt. Mijn vriend drong ook aan om het te laten weghalen. Dit kwam als de allergrootste schok, want we waren al 8 jaar samen, bijna 30 jaar en we hadden al besloten om een half jaar later te gaan proberen om zwanger te worden.. Maar voor meneer kwam het een half jaar te vroeg en zo had hij nog ontelbare ‘redenen’ waarom ik toch voor een abortus zou moeten gaan.. Voor mij was dit reden genoeg om hem per direct te verlaten (want, als hij mij dit na 8 jaar kan flikken…dan kan ik me niet voorstellen dat ie echt van me gehouden heeft…)en ik heb er toen zelf voor gekozen om het vruchtje weg te laten halen. Ik wilde absoluut geen alleenstaande moeder worden en de rest van mijn leven aan die kloothommel (pardon my language) verbonden blijven.
    Alle respect voor jou dat jij die kracht wel hebt weten te vinden en ik wens je alle geluk toe met je mooie wondertje <3
    Dikke knuffel

  • Merel

    Lieve Kirsten,
    Wat ben je dapper en sterk. Goed dat je deze beslissing durfde te nemen. Zag dat je geen alimentatie gaat vragen en ik kan niet anders dan je volledig gelijk geven. Het heeft ook geen nut, geld lost in deze situatie niets op. Je zit voorlopig goed en met zulke lieve ouders naast je komt het allemaal wel in orde. Je kindje heeft in elk geval een liefdevol welkom op deze wereld en je ex krijgt zijn verdiende loon doordat hij de liefde en het opgroeien van jullie/jouw kleintje moet missen. Je komt er wel.
    Dikke knuffel en een prettige zwangerschap gewenst!
    Onlangs geplaatst door Merel: Angst voor de kapper bij kinderen: hoe ga je daarmee om?

  • Daan

    Top meid. Jij en jouw kindje komen er wel, je bent een sterk voorbeeld. Wees blij dat je van die gast af bent, ik vind die ouders trouwens net zo erg.

  • Esther

    Ruim 14 jaar geleden is dit ook mij overkomen. Ook ik heb er toen voor gekozen om mijn kindje te houden en er alleen voor te zorgen. Dat is lang niet altijd makkelijk geweest en er zijn echt dagen en vooral nachten geweest dat ik het niet meer zag zitten. Tot ik dan naar mijn meisje keek… De liefde die ik voor haar voelde en nog voel is onbeschrijfelijk. Nooit heb ik spijt gehad van mijn beslissing.
    Ik wil jou heel veel sterkte wensen voor de laatste loodjes van de zwangerschap en hoop dat je daarna in alle rust van je meisje kunt gaan genieten. Laat je door niemand gek maken!

  • Eef

    Herkenbaar. Zelfde meegemaakt. Mijn zoontje is net 1 geworden. Ik was ook egoïstisch en zou grootste fout maken van mijn leven. Hij vond dat er alleen maar verliezers waren bij mijn keuze. Ik kon dit mijn kindje niet aandoen.. geen vader! Want hij zou hem “peren”.. dus ik was egoïstisch. We hebben na zijn geboorte wel eens contact gehad.. hij had 1x in de zoveel tijd een “zwak” momentje. Kreeg ik weer een emotioneel bericht etc. Iedere keer trapte ik er weer in.. vervolgens liet ie weer niks van zich horen. Hij zou om zoveel tijd langs komen. Zelfs hier deed hij niks mee.. op mijn zoontje zijn eerste verjaardag weer zielig bericht.. langs komen .. Ho maar! Mijn tip.. laat de vader pas weer toe als hij echt berouw heeft.. en aan zichzelf gaat werken. Iemand die zo’n afstand kan doen van zn eigen kind is niet helemaal gezond! Maak geen contact met hem.. niet alleen heeft zijn vader niet mijn zwangerschap verpest , maar ook zijn eerste jaar. Door heel hard aans ons te trekken en vervolgens ons keihard laten stikken.. keer op keer! Ik heb deze man 7x afgelopen jaar een kans gegeven.

    Denk aan jezelf en aan je kind.

  • Monique

    Jeetje Kirsten,
    Wat moet dit ontzettend heftig voor je zijn geweest!! En misschien nogsteeds zijn. Ik schrok er echt van. Ik weet om wie het gaat. Je kent mij niet en ik jou niet maar ik ken je ex via Facebook dus herkende ik je daarvan. Dit had ik echt nooit verwacht van hem, of van zijn ouders. Ken natuurlijk de situatie niet maar wat je vertelt vind ik wel schokkend. Ik hoop dat alles goed zal gaan met jou en inderdaad, het zal zwaar worden, maar je baby zal van jou alle liefde krijgen die het nodig heeft, omdat jij het echt wilt. Ik wens je alle geluk toe met je de baby. En heel veel sterkte.

  • Mandy

    Wauw, wat een verschrikkelijk verhaal. Mijn moeder zat in de zelfde situatie met mijn biologische vader. Hij wilde ook dat ze mij zou weghalen, en zo niet ging hij weg. Mijn moeder koos gelukkig voor mij, mijn biologische vader vervloek ik. Zo ga je niet met mensen om, nooit!! Je hebt goed gehandeld!! Je kindje zal een heel goed leven krijgen!

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.