Kirsten werd zwanger ondanks het spiraal
9 mrt 2020 Dit veranderde mijn leven Mama 4

Kirsten werd zwanger ondanks het spiraal

Elke zondag mag ik een verhaal delen van een lezer over wat haar leven ingrijpend heeft veranderd. Dit keer het verhaal van Kirsten waarin zij vertelt hoe zij zwanger werd ondanks het spiraaltje dat zij droeg.

Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Mail mij op info@twinkelbella.nl

Ik was net twintig jaar toen ik mijn nieuwe vriend leerde kennen. Ik was klaar met mijn studie en hij studeerde nog. We hadden een super leuke tijd waarin we veel uit gingen samen en een leuke tijd hadden die vooral heel relaxed was. Met het krijgen van kinderen was ik nog helemaal niet bezig. Het studentenleven zat nog zo in ons dat dit een ver van ons bed show was.

Misselijkheid

Na een dagje samen naar het strand geweest te zijn was ik uit het niets ontzettend misselijk. Ik heb veel gespuugd en dacht dat ik iets verkeerd gegeten zou hebben. De volgende dag leek het goed te gaan, totdat ik weer misselijk werd tot overgeven toe. Vanaf dat moment wist ik dat er iets niet helemaal goed zat. Het was misschien ook een instinct. Er was iets, dat wist ik. Dat ik zwanger kon zijn kwam eigenlijk niet in mij op omdat ik een spiraal had. Deze had ik al een jaar omdat ik mij hier prettiger bij voelde. Ik vergat de pil namelijk regelmatig om te slikken en een spiraal zoals de mirena schijnt zelfs veiliger te zijn dan de pil.

Zwangerschapstest

Toen ik niet ongesteld werd, begon er heel langzaam een belletje te rinkelen. Ik was nog steeds dagelijks misselijk en voelde mij niet optimaal. Mijn vriend en ik bespraken dit, en besloten gewoon voor de zekerheid een zwangerschapstest te doen. Als ik dan naar de dokter zou gaan konden wij in ieder geval aangeven dat een zwangerschap uitgesloten zou zijn.

Met knikkende knieeen kocht ik een zwangerschapstest en eenmaal thuis aangekomen deed ik deze direct. Dan was ik er maar vanaf. En toen gebeurde het dat er een dikke knalstreep op de test verscheen. Hoe kon dit nou? Voordat de paniek toesloeg heb ik verslagen naar de test gekeken. Mijn vriend kwam kijken of alles wel goed ging en trof mij op mijn knieën in het toilet aan. Totaal verslagen en in shock zat ik daar. Gelukkig had ik aan mijn vriend een grote steun doordat hij vanaf dat moment de leiding nam en ervoor zorgde dat wij direct de volgende ochtend naar de huisarts konden.

Naar de huisarts

Direct om half 9 was de afspraak. Daar zaten wij in de wachtkamer. Ik, met een rood gezicht en opgezwollen ogen. De hele nacht had ik geen oog dichtgedaan. Hoe kan dit nou gebeuren? De kans op een zwangerschap is met de mirena spiraal zeer klein te noemen, hoe kan mij dit nu overkomen? Mijn vriend was meer nuchter en liet mij weten dat alles wat er op ons pad zou komen, dat wij hier samen mee zouden dealen. Eerst de huisarts om te kijken wat hij ervan zou zeggen. Misschien was het wel een foutje van de test.

Het eerste wat ik mocht doen bij de huisarts was opnieuw een test doen. Het eerste dat de arts zei toen hij de test zag was: dat is duidelijk. Wij konden er niet meer omheen, ik was gewoon zwanger! Het was nu belangrijk om zo snel mogelijk naar de gyneacoloog te gaan, een spiraal kan het kindje namelijk afstoten en er moet gekeken worden naar de vervolgstappen. Mijn vriend en ik gingen twee dagen na het gesprek van de huisarts op vakantie (wat al stond gepland). Wij zagen dit als een moment om ons leven op orde te krijgen en om erover na te denken wat wij wilden met dit kindje. De afspraak met de gyneacoloog werd na onze vakantie gepland.

Gelukkig met de zwangerschap

Wat wij wilden met het kindje was eigenlijk heel makkelijk. Geen mogelijkheid dat wij het kindje weg zouden laten halen. Al vrij snel waren wij dan ook aan het idee gewend dat wij een kindje zouden krijgen. Het was meer dan welkom! Dat het allemaal even anders liep dan verwacht, daar zouden wij wel uitkomen. Huilend belde ik mijn ouders vanuit mijn hotelkamer om het nieuws te vertellen. Ik kon het gewoon niet meer voor mij houden. Aan het einde van de vakantie stapten wij dolgelukkig weer in het vliegtuig naar huis. Wat voelden wij ons gelukkig met deze zwangerschap!

Naar de gyneacoloog

En toen ging het mis. In het vliegtuig kreeg ik buikkrampen. Ik zou vast iets verkeerd gegeten hebben dacht ik. Toen ik eenmaal in Nederland het toilet bezocht ontdekte ik bloed. Kon gebeuren dacht ik nog. Toen het niet ophield en zelfs de volgende ochtend nog aanwezig was belden wij de huisarts. De volgende dag (en twee dagen eerder dan de oorspronkelijke afspraak die wij zouden hebben) konden wij terecht bij de gyneacoloog.

Niets te zien op de echo

Bij de gyneacoloog was er niets te zien op de echo. Tot onze grote schrik. Hoewel ik het door de krampen al verwachtte, stond alles helemaal stil. Er werd voor de zekerheid bloed afgenomen om te kijken of er HCG in het bloed zat. Diezelfde avond werd ik nog gebeld door het ziekenhuis met de mededeling dat er HCG in mijn bloed gevonden was, maar dat dit zo weinig was dat er geen sprake kon zijn van een gezonde zwangerschap. Dit betekende dat het vruchtje was afgestoten en mijn zwangerschap was geëindigd in een miskraam. Toen stortte onze wereld echt in. Wat er exact is gebeurd blijft natuurlijk een klein beetje gissen, het meest aannemelijk is echter dat het vruchtje is afgestoten door het spiraal. Na deze miskraam heb ik het spiraal laten verwijderen.

Vijf jaar verder

Inmiddels zijn we vijf jaar verder en ben ik over twee maanden uitgerekend van ons eerste (voldragen) kindje. Wat ik vooral moeilijk vond was dat toen wij gewend waren aan het krijgen van een baby, deze droom zomaar uiteen spatte. Mijn eerste reactie na de miskraam was om zo snel mogelijk weer te gaan voor een kindje. Toch hebben wij gewacht tot na het afstuderen van mijn vriend, en wilden wij eerst de zekerheid van een koophuis. Het wachten was niet altijd even gemakkelijk, maar ons wachten wordt binnenkort beloond 🙂

Lieve Kirsten, wat een verdrietig verhaal. Wat moet het moeilijk geweest zijn om eerst te wennen aan het idee om moeder te worden, en daarna te worden geconfronteerd met een miskraam. Inmiddels ben je bijna zover dat jij en je (inmiddels man) jullie eerste kindje in de armen kunnen sluiten. Ik wens jullie heel veel geluk toe en het allerbeste! Liefs Saskia

Reacties

  • Sherry

    Vreselijk dat je dit hebt meegemaakt. Ik wens je veel sterkte toe.

  • Elisabeth

    Wat een verhaal! Sowieso schrikken dat je zwanger blijkt met een spiraal. Maar wat verdrietig ook dat vruchtje is afgestoten zeker omdat jullie er gelukkige mee waren! Wel super dat er nu een waarschijnlijk gezonde kleine aankomt! Gefeliciteerd!
    Onlangs geplaatst door Elisabeth: Aankopen n.a.v. het Black Friday actie weekend.

  • Karin

    Jeetje, wat heftig! Je bent echt ontzettend heen en weer geslingerd tussen allerlei emoties! Fijn om te lezen dat jullie nu bijna papa en mama worden.
    Onlangs geplaatst door Karin: Thuis echo’s maken met de Babywatcher + WIN

  • Eva

    Wat een emotionele rollercoaster moet het geweest zijn voor jullie. En mooi dat jullie binnenkort een na het lange wachten een kindje van jullie samen mogen verwelkomen. Heel veel geluk gewenst!

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.