Zwangerschap van Gera: Tweede zwangerschap en zwangerschapsvergiftiging

Zoals elke donderdag heb ik ook vandaag weer een zwangerschapsverhaal voor jullie! Dit keer het verhaal van Gera. Zij heeft drie mooie en gezonde kinderen mogen krijgen en vertelt vandaag over tweede voldragen zwangerschap.

Ik ben inmiddels door al mijn verhalen heen! Wil jij ook mee doen aan deze rubriek? Mail voor meer info: info@twinkelbella.nl

Zwangerschapsvergiftiging

Ik heb drie mooie en gezonde kinderen. Elke zwangerschap was op zijn eigen manier bijzonder. Tijdens mijn eerste zwangerschap was ik 19 jaar en woonde ik nog thuis. De zwangerschap eindigde in zwangerschapsvergiftiging (pre-eclampsie) en mijn zoon Johan heeft nog een maand op de couveuseafdeling doorgebracht. Alhoewel er dus genoeg te vertellen valt over deze ingrijpende gebeurtenis, kies ik er toch voor om vandaag over mijn tweede (voldragen) zwangerschap te vertellen.

Enigst kind

Na een uitzichtloze relatie ontmoet ik Marco. Johan was toen 8 jaar en hoe graag ik ook een broertje of zusje voor hem wilde, ik was er niet echt meer mee bezig. Ik had me erbij neergelegd dat Johan, net als ik, enigst kind zou blijven.

Kinderwens

Maar Marco wilde toch ook graag kinderen! Begin 2013 was het zover, ik stopte met de pil. Marco was toen 32 en ik 30 jaar. Eind 2013 bleek ik in verwachting te zijn, maar deze zo gewenste zwangerschap eindigde helaas in een miskraam.

In mei 2014 deed ik een zwangerschapstest terwijl Marco aan het werk was. Deze was weer positief! Alhoewel we natuurlijk dolgelukkig waren, waren we aan de andere kant ook heel erg bang. Zou het deze keer wel goed mogen gaan? Omdat ik bij de zwangerschap van Johan pre-eclampsie had vonden de controles vanaf het begin plaats bij de gynaecoloog.

Tweede zwangerschap

Mijn minst leuke herinneringen aan de tweede zwangerschap zijn de tussentijdse bloedingen die ik een paar keer had. Wat was dat steeds spannend zeg! Gelukkig bleek bij elke (extra) controle in het ziekenhuis alles goed te zijn met de baby. Rond de 18 weken voelde ik de baby regelmatig bewegen, dan ben je toch een stuk minder onzeker en bang.

Aan het einde van de zwangerschap kampte ik met bekkenklachten. Ik kon mijn hondje bijna niet meer fatsoenlijk uitlaten, lange wandelingen waren er even niet bij…Dat heb ik ook heel erg gemist.

Mijn mooiste herinneringen aan de zwangerschap is het gespartel in mijn buik. Daarbij waren Marco en Johan ook heel trots en voerden ze regelmatig gesprekken met mijn uit de kluiten gewassen buik! Ik heb dat allemaal naderhand ook echt gemist.

Grote broer

Johan vond het eerst allemaal maar niks dat hij een broertje of zusje zou krijgen. Maar toen onze zoon Levi eenmaal geboren was ontpopte hij zich echt tot grote broer. Hij is zo ontzettend trots! En ondanks het leeftijdsverschil van 12 jaar zijn ze echt enorm gek op elkaar. Toen we hem vertelden dat er nog een baby zou komen vroeg hij of dat wel de laatste zou worden! En nu hebben ze er sinds afgelopen juli een babyzusje, Lisa, bij gekregen waar ook iedereen enorm trots op is!

Genoten van de zwangerschap

Wat ik anders zou doen als ik deze zwangerschap overnieuw mocht doen? Niks denk ik. Ik heb deze zwangerschap heel bewust meegemaakt en er heel erg van genoten. Bij mijn eerste zwangerschap had ik daar namelijk de tijd niet voor en bij de derde (waarschijnlijk laatste) schoot het genieten er met een rondlopende dreumes ook een beetje bij in!

Mijn advies aan vrouwen omtrent zwangerschap? Jeetje…Ik denk dat het belangrijk is om het niet te graag te willen. Probeer het leuk en spontaan te houden. Wij hebben namelijk een jaar moeten oefenen voor het zover was. En hoe langer het duurde, hoe meer ik de kalender in de gaten hield. Elke menstruatie leidde steevast tot een huilbui. Dus ik weet als geen ander hoe lastig het naleven van mijn eigen advies is…

En als je in de juiste situatie zit: probeer er echt zoveel mogelijk van te genieten! Het zijn weliswaar 9 maanden, maar voor je het weet zijn ze voorbij en moet je je baby met iedereen delen!

Herken jij je in het verhaal van Gera?