Persoonlijk: prenatale depressie, hoe gaat het?
13 sep 2015 Mama Prenatale Depressie 26

Persoonlijk: prenatale depressie, hoe gaat het?

Sophia is nu bijna vier maanden oud. Wat betekent dat het bijna vier maanden geleden is dat ik hoopte na de bevalling verlost te zijn van alle hormonen en de daarbij behorende klachten zoals depressie. Omdat ik hier op mijn blog open over wil zijn houd ik jullie regelmatig via een persoonlijk blogje op de hoogte. Niet omdat ik wil laten weten hoe zwaar ik het heb, maar om te vertellen dat het ook anders kan en de roze wolk soms gewoon een illusie is. 

Er lijkt geen einde aan te komen

Moeilijk waar ik zal beginnen. Zijn de klachten over? Nee. Daar kan ik heel simpel over zijn. De klachten zijn niet over en er lijkt voor mijn gevoel geen einde aan te komen. Soms zijn er goede dagen, alleen is dit van korte duur en heb ik het gevoel vervolgens weer gestraft te worden met slapeloosheid of angsten.

Onzekerheid

Het moeilijkste vind ik misschien wel dat het zo onzeker is wanneer het weer beter zal gaan. En er zijn dagen dat ik er helemaal geen vertrouwen meer in heb. Wel probeer ik positief te blijven, het kan niet anders, vooral niet voor mijn kindjes. Senna en Sophia zijn zo lief en leuk. Ik merk wel dat ik steeds een heel klein beetje meer kan genieten. Vooral nu Sophia zo vrolijk is en de hele dag door ligt te kletsen en lachen kan ik haar wel opvreten. Mijn kindjes houden mij op de been.

Joost Zwagerman

Toen van de week in het nieuws kwam dat schrijver Joost Zwagerman zelfmoord heeft gepleegd raakte mij dit. Nog steeds zijn er zo veel mensen die van een depressie moeten verliezen. Ik kan er ook steeds nog niet bij dat er zoveel mensen zijn die depressie niet zien als een ziekte. Een ziekte met zelfmoord als complicatie. Hopelijk worden nog eens de ogen van al die mensen geopend die denken dat een depressie alleen maar een manier van leven is.

Voor mij persoonlijk geldt dat de behandelingen en dergelijke doorgaan. Twee weken terug had ik een terugval en daar ben ik toch wel erg van geschrokken. Op mijn blog zullen jullie hier vrijwel niets van merken, lang leve het voorruit werken 🙂

Bedankt voor het lezen maar weer! Voor updates over prenatale depressie en informatie volg: http://www.facebook.com/prenataledepressie

Wat vond jij van het nieuws van Joost Zwagerman?

handtekening-saskia

Doe jij ook mee met de winactie waarmee je een waardebon twv 100,– kan winnen?

Volg jij mij al via FacebookBloglovin , Instagram en/of twitter?

Reacties

  • Geertje - Stay At Home Mama

    Jeetje… wat erg dat je er nog zo veel last van hebt. Kan me voorstellen dat je het vertrouwen in jezelf dan een beetje kwijt bent… Gelukkig heb je twee mooie kindjes die je op de been houden, en waar je wel van kunt genieten! Hoop dat je snel wat lekkerder in je vel zit en van nog meer dingen kan gaan genieten… x

  • Sofie katelijne

    Ik vind sowieso dat er meer aandacht moet komen voor mentale ziektes. Zo raar dat wanneer her over iets fysieks gaat iedereen direct begrip heeft maar mentaal toch vrij taboo blijft!

  • Loene

    Jeetje… wat een heftige post! Ik wens je heel veel sterkte!

  • Celine

    Jeetje wat vervelend van je terugval! Goed dat je het onderwerp bespreekbaar maakt. Ik wens je heel veel sterkte.

    Liefs, Celine

  • Channah

    Ik vind ook dat er veel meer aandacht, en respect, moet komen voor mensen met mentale/psychische problemen. Je ziet het niet aan de buitenkant, oordeelt over iemand, terwijl diegene zo in de knoop zit met zichzelf. Mooi om te zien dat je er zo open en eerlijk over bent, zouden meer mensen moeten doen om het taboe te doorbreken!

  • anouk

    Een roze wolk is sowieso meer een illusie en gezegde dan werkelijkheid, vooral bij een tweede kindje en de eerste maanden. Dat hangt niet van een depressie af. Soms wordt dat teveel door je benadrukt vind ik, dat je het zo jammer vind dat je die roze wolk niet hebt gehad. Maar dat hebben ook veel moeders zonder depressie niet ervaren.

    • Saskia Hardeman

      Dankjewel voor je feedback. Dat ik benadruk dat ik de roze wolk niet heb gehad heeft twee redenen. Vaak merk ik door dit aan te geven dat mensen mij beter kunnen begrijpen, en daarnaast is het gewoon iets waar ik zelf veel struggle mee heb. Nu je dit zo aangeeft is het denk ik ook persoonlijk hoe je een roze wolk ziet. Voor mij persoonlijk hangt het samen met genieten. Uiteraard hoeft dit niet samen te vallen met een prenatale depressie maar in mijn persoonlijke geval is dit wel zo.

  • Marion

    Dat is misschien wel een extra moeilijk: omdat je depressie gekoppeld is aan het zwanger zijn hoop je wellicht stiekem dat het daarna ook snel over is. Nu vul ik in natuurlijk, maar ik kan me zo voorstellen dat dat in je achterhoofd meespeelt. Ik vind het naar om te lezen dat je een terugval hebt. Ik weet precies hoe je je voelt, want ik zit er ook net middenin. Dat onzekere is zo zwaar. Naast de rest natuurlijk. Blijf erover schrijven. Krop het niet op. Het is er en je hoeft het niet te verbergen. Dat maakt het niet minder zwaar, maar wellicht wel iets minder eenzaam om te dragen. Hou je taai, meis. X

    • Marion

      Ik klik weer omhoog en zie dat dat precies is wat je schrijft. Ik klikte door vanuit bloglovin’ en begon met lezen bij de tweede alinea. Nu komt mijn reactie een beetje gek over. Sorry daarvoor.

      • Saskia Hardeman

        Nee, geeft niets hoor. Je reactie kwam niet gek over, je had het juist helemaal goed. Ook veel liefs en sterkte voor jou.

  • Anne-Sterre

    Ik vind het nieuws over een zelfmoord altijd vreselijk, of ik die persoon nou ken of niet. Het feit dat iemand een hele lijdensweg door heeft moeten maken, er niets of niemand is geweest wat de pijn heeft kunnen verzachten, het is gewoon heel naar om zoiets te horen.

  • Floor

    jeetje, wat heftig, sterkte<3

  • christa

    Kan je hand schudden wat betreft het missen van de wolk. Mijn dochter is enigst kind en ik zie het totaal niet zitten om voor nr 2 te gaan. Ze is zes en ik vind het prima zo. Een despressie is niets on je voor te schamen. Het komt echt goed. Ben hier soms wel eens blij foto s te hebben om te zien dat ik toen wel van mijn dochter hield ondanks ik met mijzelf liep te tobben.

  • Els

    Pff, pittig post. Ik vind het echt vervelend voor je dat je een terugval had. Dikke knuffel x

  • Milou

    Van de week heb ik op twitter een plaatje/striphe geretweet waarin duidelijk wordt gemaakt hoe belachelijk de opmerkingen vaak zijn die gemaakt worden naar mensen met bijvoorbeeld een depressie. In de strip worden die opmerkingen gemaakt naar mensen die “zichtbare” ziektes hebben. Zo wordt er bijvoorbeeld gezegd: ach ja, we hebben allemaal wel eens een rotdag, tegen iemand die met 42 graden koorts in bed ligt. Dan merk j als buitenstaander pas echt hoe belachelijk die opmerkingen zijn!
    Ik ben wel blij te lezen in je post dat je ook merkt dat het schrijven over je depressie voor meer begrip zorgt bij mensen. Dat is fijn! Hopelijk zet dat door en het is mooi dat een blog daarbij kan helpen. Sterkte meis!

  • Carlijn

    Hoewel ik me weinig tot niks kan voorstellen bij hoe jij je voelt, wil ik wel zeggen dat ik het ontzettend vervelend vind voor je. Mijn meisjes zijn een maandje jonger dan Sophia dus ik weet hoe het is om een jonge baby te hebben en dat je daar eigenlijk op en top van hoort te genieten. Dat jij dat minder kan, vind ik heel pijnlijk. Ik hoop dat het gauw wat beter met je gaat lieve Saskia!

  • Chantal

    Wat vervelend om te horen dat de klachten niet over zijn. Ik heb geen ervaring met een prenatale depressie, maar ik ben momenteel aan het opkrabbelen van verschillende angsten, dus ik ken de strijd tegen psychische problemen en die kan heel zwaar zijn. Het overlijden van Zwagerman raakte mij dan ook. Het doet me pijn om te zien dat mensen de strijd verliezen. Het doet me pijn om te zien dat zij niet zien hoe een mooi mens ze zijn. Dat ze het leven waard zijn.
    Sterkte! Ik hoop dat je veel kracht uit jezelf en je omgeving kunt halen!

  • Iris

    Heel veel sterkte. Ik hoop dat de behandeling aanslaat en dat het vanaf nu alleen maar veel beter gaat worden.

  • Nesrin

    Heftig Saskia. Ik hoop dat je steeds meer vrolijke en mooie dagen zult hebben.

  • Janneke

    Gewoon even een knuffel. Want ik herken wat je schrijft… En ik gun je zoveel meer genieten…! Ik heb verder even geen woorden…

  • Rosanne

    Wat een heftig artikel en naar nieuws over die schrijver…
    Het lijkt mij vooral lastig om een depressie te hebben (door hormonen) omdat je er totaal geen grip op hebt. Het is geen knop die je altijd zelf kunt omzetten ook al zou je dat nog zo graag willen.
    Ik wens je onwijs veel sterkte en kan niet vaak genoeg benadrukken dat ik je een sterke vrouw vind! Je stelt je kwetsbaar op en probeert een taboe te doorbreken, respect!
    Stay strong<3

  • Cynthiiaa

    Love de quote die hierboven staat, past hier perfect bij. Knap hoe je ermee omgaat, ook dat je aangeeft dat het niet altijd even goed gaat en dat vind ik al een hele stap. Zelf ben ik nooit depressief geweest, veel mee te maken gehad, zowel bij mensen in mijn omgeving als op mijn werk. Ik bekeek een video van iemand op YouTube en hij zei dat depressie net was als iets wat er altijd is, maar soms ineens kan opduiken en dan is het er, maar het gaat ook niet volledig weg. Het is niet zo dat je de hele dag depressief bent, maar het komt met vlagen, althans, zo legde hij het ongeveer uit. Dat is iets wat mij deed verbazen, omdat ik er niet bekend mee ben voor mijzelf, per persoon is dit natuurlijk anders, maar wauw, ik schrok daar best van. Klopt, ik ben het met je eens. Mensen zien het niet als een ziekte, maar dat komt denk ik ook omdat als iemand een aantal dagen niet lekker in zijn vel zit, krijgt diegene meteen zoiets aangemeten, oh nee depressief. Veel mensen doen ook een zelfdiagnose en constateren meteen dat zij depressief zijn als ze twee van de vijf punten hebben. Dat is gewoon vervelend, want het schaadt de mensen die het daadwerkelijk wel hebben. Probeer gewoon te doen wat voor jou het beste is dame! Heel veel sterkte! <3

  • Puck

    Ondanks dat ik al jaren kamp met depressies in hevige en minder hevige hoedanigheid snap ik zelfmoord niet. Misschien komt dat door mijn angst voor de dood. Dood zijn lijkt me zo eng. Het grote niets… Doodgaan lijkt me nog niet eens zo erg, maar het zijn, het onvoorwaardelijke, dat het echt NOOIT meer anders zal zijn. Die angst is altijd groter geweest dan welke depressie dan ook. Helaas is dit niet voor iedereen zo en zijn er dus nog steeds mensen die er zelf voor kiezen, omdat het een betere optie is dan leven. Ik vind het heel erg triest dat mensen zo diep depressief kunnen zijn dat dit de beste optie lijkt.

  • Sandra

    Knap dat je er zo over kunt schrijven.. Ik weet eigenlijk ook niet zo goed wat ik moet zeggen……Ik lees je blog en probeer me in jouw situatie in te leven wat natuurlijk best wel moeilijk is. Ik wens jouw een voorspoedig herstel en ik heb veel respect voor je! Ik zie jouw als een lieve vrouw en lieve mama!!

    • Saskia Hardeman

      Dankjewel, lief! Ik denk dat als ik dit terug zou lezen als ik weer beter ben, ik ook echt wel even moet slikken. Maar het is zoals het is denk ik dan maar 🙂

  • Lindy

    Heftig om te lezen, maar ik vind het wel goed dat je dit onder de aandacht brengt. Er rust toch een soort van taboe op.

    Ik hoop dat het snel beter met je gaat, ook al is het met kleine stapjes vooruit :-*

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.