Tijd vliegt voorbij. Mijn kinderen worden ouder, en dit betekent loslaten. Steeds meer loslaten. En toen kwam er de dag dat mijn kind alleen het verkeer in mocht. En ik dit stiekem nog steeds heel erg spannend vind! Over mijn kind alleen in het verkeer en hoe spannend ik dit soms nog vind.
Een paar jaar geleden begonnen wij ermee dat Senna alleen buiten mocht spelen, en inmiddels is het zover dat hij zelfs alleen mag fietsen in het verkeer. Echt lange fietsritten kan je het overigens niet noemen. Het zijn meer kleine ritjes naar een vriendje een paar straten verderop. Maar hoe dan ook: hij moet dan wel het verkeer in, en een straat oversteken.
Alleen fietsen naar een vriendje
Ik heb het op gegeven moment maar gewoon laten gaan. Hij wilde alleen fietsen naar een vriendje, en ik dacht: ik kan nu heel moeilijk gaan doen, maar ik kan hem ook gewoon laten gaan. En dat deed ik. Heb nog wel even een briefje in zijn zak gedaan met zijn naam en mijn telefoonnummer. Mijn zoontje zelf vond dat maar stom. Ik heb hem uitgelegd dat wanneer er iets gebeurt, mensen in ieder geval weten wie hij is en wie ze moeten bellen.
Het ongeluk van mijn neefje een jaar geleden zit nog steeds in ons hoofd. Dat heeft zo veel verdriet veroorzaakt en ons laten zien dat het ineens allemaal anders kan zijn. Die “angst” zal ik ook altijd wel een beetje voelen. Ik wil alleen niet dat ik de overbezorgde moeder word, en heb ook vertrouwen in mijn kind.
Maar nog steeds hoor, vind ik het gewoon heel erg spannend wanneer hij in zijn eentje deelneemt aan het verkeer. Aan de andere kant vind ik het fantastisch om ook te zien hoe zijn zelfvertrouwen hierdoor groeit omdat hij dit soort dingen zelf mag doen.
Hoe oud was jouw kindje toen het alleen mocht fietsen in het verkeer?
Naomi Reageren
Heel verstandig, om een briefje mee te geven met een naam en telefoonnummer. Ik kan me voorstellen dat het, zeker na vorig jaar, heel spannend voor je is. Maar mooi ook hoe je die spanning niet op hem over probeert te brengen. Het blijft volgens mij altijd afwegen. Hier in het dorp zie ik heel jonge kindjes soms alleen fietsen, maar hier is het ‘ons kent ons’ en iedereen let op iedereen. In een groter dorp of een stad zie je zulke jonge kinderen niet.
Onlangs geplaatst door Naomi: Zij die lezen…
Marieke Reageren
Bij mij zaten ze in groep 6 of 7 volgens mij toen ze alleen op de fiets naar school mochten en naar het zwembad (voor buitenschoolse opvang). Naar de BSO gingen ze met meerdere kinderen samen. Ik woon in een redelijk veilige wijk, maar vooral de situatie rond de school hield mij lang tegen. Sommige ouders die met de auto komen nemen het niet zo nauw met verkeersveiligheid helaas. Ik rij geen auto, dus wij hadden sowieso al veel geoefend met fietsen. Ik heb de kinderen ook altijd op het hard gedrukt dat mijn bezorgdheid niet kwam doordat ik hun niet vertrouwde (want ze keken echt goed uit ), maar omdat kinderen op de fiets nu eenmaal minder opvallen en auto’s zich niet altijd netjes aan verkeersregels houden. Nu zitten ze op middelbare school dus moet ik het echt loslaten. Mijn dochter is bijna 14 en mag overal naartoe, maar in het donker en op voor haar onbekendere route samen fietsen en even mij appen wanneer ze vertrekt. Toen kinderen voor het eerst alleen fietsten hadden ze nog geen mobieltje, maar wij spraken vantevoren af welke route naar huis ze zouden nemen zodat ik wist waar ik ze tegemoet moest komen als ze later waren dan verwacht.
Lilian Reageren
Anna is 8,5 en ik vertrouw het nog echt niet. Dat komt ook omdat we tussen twee drukke straten wonen, dus ze kan ook gewoon nergens heen. Toen ik haar leeftijd had liep ik wel alleen naar school, maar toen was er echt veel minder verkeer. En veel minder opgefokte ouders (vooral rond schooltijden).
Lopen zou ik wel vertrouwen (ze kan ook naar school lopen waarbij ze via het zebrapad de drukke weg over kan), maar dat vertrouwen mijn man en zijzelf nog niet 😉
Onlangs geplaatst door Lilian: Mijn boeken hysterie… (met 9 boeken)
Tamara Reageren
Ik moet er niet aan denken!!! Mijn dochter is dan ook pas 3, maar krijg al de kriebels als ik dit lees haha. Loslaten, ik weet dat het moet , maar liever zo lang mogelijk niet. Vind het echt hartstikke knap van je dat je toch hebt gezegd dat hij mocht fietsen naar zijn vriendje. En heel slim om een briefje in zijn jaszak te doen!
Onlangs geplaatst door Tamara: Happy Valentijn! Dit zijn de leukste Valentijnscadeaus voor elk budget