De meest heftigste momenten van het moederschap. Dat is iets waar ik altijd al over wilde schrijven, alleen: waar begin je. Ik heb namelijk echt het idee dat dit een onderwerp is waar ik wel uren over door kan gaan. Het begint natuurlijk met de geboorte, en daarna komen er nog heel veel momenten die bijzonder zijn, en soms ook verdrietig.
De geboorte. Daar wil ik nog eens apart over schrijven. Ik heb natuurlijk over allebei mijn kinderen al het bevallingsverhaal gedeeld. Maar ik wil er eens op terugkijken. Ik kan er namelijk echt nog heel veel over vertellen. Vooral omdat het bij mijn jongste vrij heftig was. Ik zal hier niet alles over delen, maar kan er wel een gedeelte over vertellen.
Het feit dat je nooit meer alleen bent
Ja, alleen dit al vind ik toch best wel heftig. Vooral wanneer je zoals ik het toch wel heel erg fijn vindt om nu en dan heel even alleen te zijn. Vanaf de geboorte komt er een hele lange periode dat je bijna niet meer alleen bent. Zeker wanneer je meerdere kinderen hebt. En wanneer je wel heel even alleen bent, dan ben je als mama vooral heel druk haha.
Stoppen met de borstvoeding
Bij mijn zoontje had ik er niet echt de hand in. Na zes maanden liep de borstvoeding gewoon heel erg terug. Het leek gewoon een soort van natuurlijk te stoppen. Omdat ik het een half jaar had volgehouden kon ik mij hier ook heel gemakkelijk bij neerleggen en was het ook gewoon goed zo. Bij mijn dochter kon ik er min of meer ook niet echt iets aan doen, maar zo voelde het niet. Ik moest wisselen van medicijnen en mijn dochter kreeg daar zo veel last van dat ik niet anders kon dan stoppen. Ik vond dit echt vreselijk.
Wanneer je kindje pijn heeft
Ik zal nooit vergeten dat Sophia nog geen eens 1 jaar oud was, en bij ons in huis van de trap van boven naar beneden viel. Dat moment dat zij van boven naar beneden viel en ik het gebonk hoorde op de trap. Mijn hart stond echt stil. Vreselijk. Ik schreef hier over: wanneer er iets vreselijks gebeurt met je kind. Het is zo verschrikkelijk als moeder wanneer er iets gebeurt met je kindje. Ik kan er nog steeds verdrietig van worden wanneer ik hier aan terug denk.
De eerste keren school en peuterspeelzaal
Niet direct iets wat heel erg heftig lijkt. Toch is het voor veel moeders wel echt een ding wanneer je kindje voor het eerst naar de peuterspeelzaal of naar school gaat. Bij een tweede is dat wel weer iets minder, maar bij mijn zoon bijvoorbeeld vond ik het wel echt heel erg spannend om hem voor het eerst naar de peuterspeelzaal te brengen. Ik zat de hele ochtend heel zenuwachtig taartjes te bakken en te doen haha. Naast dat het gewoon heel spannend is hoe het met je kindje gaat op de peuterspeelzaal of op school, is er ook het besef dat je kindje steeds wat ouder wordt. Althans, bij mij speelde dit wel heel erg.
Tot zover even deze punten die met mij als moeder wel wat deden. Ik kan er nog heel wat verder over schrijven, maar wil het artikel ook niet veel te lang maken. Wellicht komt er nog eens een deel 2! Wat was voor jou een heftig moment tijdens het moederschap?
Joyce Reageren
Ik vond de eerste weken na de geboorte heel erg heftig. De hele zwangerschap heb ik geroepen dat het fijn zou zijn als ze er was, omdat ik dan echt kon kijken of het goed was. Nou, wat kwam ik daar op terug! Ik ben zo onzeker geweest die eerste weken. Ik was bij alles bang dat er iets met haar zou gebeuren. Ik kon haar echt geen seconde uit het oog verliezen en het liefst ook niet wegleggen. Zó enorm heftig. Dat gevoel hoop ik niet nog een x zo heftig mee te maken.
Ook vind ik het zwaar als ik ga werken en ik ga weg als ze nog slaapt. Het gevoel dat je geen doei hebt gezegd.
Liset - Beautydagboek Reageren
Nooit meer een momentje voor jezelf is inderdaad best een heftig iets als je kinderen hebt. Daarom is het dan ook extra fijn als de kids eens uit logeren gaan. Dan kun je weer even bijtanken en jezelf opladen :).
Onlangs geplaatst door Liset – Beautydagboek: Review | NARS Quad Eyeshadow Pulp Fiction
Loïs Xelina Reageren
Eigenlijk zijn dat er teveel om op te noemen. Mijn kinderen hebben de 1e 2 jaar van hun leven veel in het ziekenhuis gelegen. Ik schrijf op mijn account hoofdstukken die ik ziellittekens noem. En de gezondheid van de kindjes is echt een ziellitteken.
Ilona Reageren
Inderdaad het nooit meer alleen zijn. Dat vind ik enorm pittig aan het moederschap. De momenten dat ik kan bijtanken zijn ook heel schaars, dus wanneer ik wél even alleen ben geniet ik dubbel en dwars.
Eva Reageren
Het nooit meer alleen zijn is inderdaad heftig. Ik vond het heerlijk om af en toe mezelf terug te trekken en even niemand om me heen te hebben. Wat ik er het meest van mis, is de stilte. Voor de rest ben ik door zwangerschapsvergiftiging na de vroeggeboorte van mijn zoon, nog steeds intens moe. Het gaat gewoon niet weg🤷🏾♀️. Door die vermoeidheid heb ik wel heimwee naar de stilte.
Lieke van Veen Reageren
Het ljkt me inderdaad heel erg wennen dat je nooit meer alleen bent. Dat is niet iets waar je meteen bij nadenkt als je aan kinderen begint.
Het moeilijkste lijkt me inderdaad als je kind pijn heeft, maar nog niet kan aangeven wat er precies aan de hand is.
Lieke van Veen Reageren
Je nieuwe foto met Sophia en Senna is echt heel leuk!
Ilse Visscher Reageren
Oh hier kan je inderdaad wel een boek overschrijven! Het is allemaal zo herkenbaar. Als je kindje valt, maar ook zeker dat je een hele tijd niet meer alleen zal zijn. Ik ben ook graag even alleen, maar zit er niet in. Bizar om daar even bewust bij stil te staan. Leuke blog!
Onlangs geplaatst door Ilse Visscher: Blog #50: We hebben allemaal wat, we zijn allemaal raar!
Nanda Reageren
Een heel herkenbaar artikel. Heftig maar vooral in de zin van heftige emotie was het moment dat onze oudste dochter was geboren en we met als gezin thuis kwamen uit het ziekenhuis na haar geboorte. Na drie jaar onzekerheid en vele tegenslagen in zware zwangerschapstrajecten kwam al deze emotie eruit bij mij toen we thuiskwamen. Onze lang gekoesterd wens was in vervulling gegaan. Wat ik nu heel heftig vind is dat mijn middelste heel intens verdrietig kan zijn en ik er geen vat op kan krijgen wat de oorzaak hiervan is en hoe ermee om te gaan.