Tegelijk met het moederschap komen er regelmatig opvoedkundige vragen bij mij naar boven. Wat natuurlijk vrij logisch is. Als moeder zijnde zullen jullie vast herkennen dat je gewoon het állerbeste wil voor je kindje. En ook ik heb dit streven en wil dit heel graag. Zo hoop ik mijn kinderen bepaalde normen en waarden mee te geven en hoop ik hen te kunnen laten opgroeien tot gelukkige en stabiele volwassenen. Bij deze opvoeding vraag ik mij de laatste tijd regelmatig het volgende af, namelijk de vraag: wanneer is een kind verwend én verwen ik mijn kind niet te veel? Ik dacht er over na en zocht het uit!
Verwend kind
Een verwend kind is in mijn ogen een verwend ettertje dat werkelijk waar alles krijgt wat hij of zij op dat moment in het hoofd gehaald heeft. Wil het een snoepje, een speelgoedauto of een tablet, dan wordt dat gehaald. Krijgt het kind niet direct wat het wil, dan wordt het boos en begint het uiteindelijk misschien zelfs te schoppen en slaan totdat het zijn zin krijgt.
Het probleem wanneer een kind verwend is
Ik probeer ten alles te voorkomen dat mijn kind een verwend kind wordt. En het klinkt misschien raar maar in mijn ogen is het juist gemakkelijker om je kind verwend op te laten groeien. Niet voor niets wordt er vaak ook gezegd dat kinderen vaak verwend worden uit liefde. Ouders houden immers zo veel van het kind dat ze alles er voor over hebben. Maar goed is het natuurlijk niet. Een kind dat alles krijgt wat het maar wil zal hier op latere leeftijd vroeg of laat problemen mee krijgen. Denk bijvoorbeeld aan wanneer het zal moeten delen met andere kinderen. Bijvoorbeeld op school of met vriendjes. Wanneer een kind simpelweg niet aangeleerd krijgt dat het moet delen en dat de wereld niet alleen om hem of haar draait gaat dit best een moeilijk iets voor het kind worden. Ik denk zelfs dat dit heel erg moeilijk kan zijn en dat het zelfs vriendschappen en verdere psychische groei enorm in de weg kan staan. Daarnaast vind ik het ook gewoon sneu voor een kind, uiteindelijk wordt je toch veel gelukkiger als je met elkaar deelt en op een gelijkwaardige manier vriendschappen kan aangaan?
Waarom worden kinderen verwend?
Zoals ik hierboven al omschreef heeft het vaak met liefde te maken. Hoe tegenstrijdig dit ook klinkt met de problemen die verwenning kan veroorzaken is dit voor veel ouders wel de reden om hun kind te verwennen. Daarnaast zien ouders graag dat hun kind ook veel van hen houdt en is het gemakkelijk om een kind daarom alles te geven wat het maar vraagt
Ook zijn er in onze samenlevingen steeds meer gebroken gezinnen en wordt dit regelmatig ook aangeduid als een oorzaak voor een verwend kind. Ouders van kinderen uit gebroken gezinnen kunnen zich erg schuldig voelen en dit gevoel willen compenseren door het kind te verwennen.
Ouders die het goed hebben vinden het fijn om dit succes ook met kinderen te delen. Als een kind iets wil en je kan het gemakkelijk betalen is het gemakkelijk om hier ook aan toe te geven. Alle reclames op tv helpen hier ook niet echt aan mee omdat kinderen hierdoor steeds weer meer zien en willen hebben.
Verwend kind voorkomen
Om een verwend kind te voorkomen is het belangrijk dat je als ouder nee durft te zeggen tegen je kind. Dit betekent dat het soms lastig zal zijn om bepaalde vervelende situaties met je kind aan te gaan, maar uiteindelijk is het voor je kind altijd beter. Ook in het leven krijgt een kind te maken met tegenslagen en als je kind nooit gewend is om nee te horen zal hij of zij hier later erg moeilijk mee kunnen omgaan.
Beloningsysteem
Om een kind te leren dat niet altijd alles mag is het belangrijk om regels en consequenties op te stellen. Bespreek de regels met het kind en leg hierbij ook uit wat de consequenties zijn als hij of zij de afspraak niet nakomt. Een zogeheten beloningssysteem zou hier bijvoorbeeld bij kunnen helpen. Wij overwegen zelf bijvoorbeeld een beloningssysteem te hanteren omdat mijn zoontje steeds van tafel loopt tijdens het eten. Wanneer mijn zoontje dan een aantal keren netjes aan tafel blijft zitten staat hier een beloning tegenover. Het doel van dit beloningssysteem is dat hem hierdoor wordt aangeleerd netjes aan tafel te blijven zitten tijdens het eten.
Laat je niet ompraten
Nee is nee. Punt. Iets dat alle ouders, inclusief ikzelf, best moeilijk zullen vinden. Kinderen geven namelijk niet zomaar op. Blijf bij je punt. Ga niet uitgebreid vertellen waarom iets niet mag omdat dit geen zin zal hebben. Uit onderzoek blijkt dat kinderen gemiddeld negen keer iets zullen vragen voordat ze iets opgeven. Houd dit dus in je achterhoofd als je het vervelend vindt om voor de zoveelste keer nee te zeggen.
Houd vol
Vanaf het moment dat wij in ons gezin strikte regels gingen opstellen omdat wij niet tevreden waren met een aantal zaken kwam er natuurlijk weerstand. Juist met die weerstand is het heel gemakkelijk om toe te geven en is het verleidelijk om toch maar ja te zeggen. Doe dit niet, en houd vol. Het heeft misschien tijd nodig maar je kindje zal vanzelf wennen aan de regels.
Leer een kind om te wachten
Wanneer een kind aangeleerd wordt om te wachten op dingen leert het om ook echt uit te kijken naar iets leuks. Concentratie zal hiermee vergroot worden wat ook een belangrijk punt is. Een kind dat gewend is alles direct te krijgen wat het wil zal steeds minder snel tevreden zijn en meer willen.
Ik ben benieuwd hoe jullie over dit onderwerp denken en hoe jij hier als ouder in staat. Heb je misschien iets gehad aan mijn artikel of heb je nog iets toe te voegen? Ik lees het heel graag terug in de comments!
Wanneer vind jij een kind verwend?
simpel, met een snufje liefde Reageren
Ik vind verwende kinderen ook kinderen die alles krijgen wat ze willen, niet alleen in spullen maar ook in aandacht. Soms moet een kind gewoon even nee horen. Ik ken er genoeg in mijn omgeving die wat vaker nee moeten horen.
Tineke Reageren
Helemaal mee eens Saskia! Bij ons ook consequent; nee is nee. En af en toe een beetje verwennen natuurlijk 😉
Leonie van Mil Reageren
Ik vind dat je precies de goede omschrijving geeft van een verwend kind. Soms zie ik ook dan ouders hun kinderen verwennen uit onmacht. Om van het gezeur af te zijn. Voor ik een kindje had, zeiden ouders vaak ook tegen mij: ” wacht maar tot je zelf een kind hebt”. Ik vraag het me af. Tuurlijk zal ik niet altijd zin hebben om het gevecht aan te gaan. Maar ik werk zelf al jaren met kinderen. En ik weet dat ik nog altijd de langste adem heb. Ik hoop dat ik dat bij mijn eigen kind ook vol kan houden hahaha 😉
Leonie Reageren
Mooi informatief artikel!
Consequent zijn en duidelijkheid vinden mijn vriend en ik zeer belangrijk. Ik ben benieuwd hoe ’t straks in werkelijkheid gaat, maar we hebben allebei vaak dezelfde mening over (opvoedkundige) dingen.
Als pedagoge ben ik zelf zeer fan van beloningssystemen! Daar kan je ook lekker creatief in zijn om het extra leuk en interessant te maken:)
Lilian Reageren
Ik snap precies wat je bedoelt. Laat liep ik op straat en ik zag een jongetje van een jaar of 5. Hij liep in een Adidaspak en had in zijn had de nieuwste telefoon, hij deed ook alsof hij heel stoer was enz. Nou dat vind ik echt niet kunnen en dat is net hoe jij het omschrijft z’n verwent ettertje! Je hebt hierboven zeker een aantal hele goeie tips neergezet. Ik zou Jay later mee willen geven dat hij soms ook zelf moet sparen voor iets wat hij graag zou willen. Door zijn verjaardag geld of zakgeld op te sparen, misschien klusjes in huis te doen of als hij een stuk ouder is te gaan werken. Hij kan niet altijd verwachten dat hij alles maar krijgt wat zijn hartje begeerd en ik denk dat je veel meer waarde gaat hechten aan iets wat hij graag zou willen, wanneer hij er zelf moeite voor heeft gedaan. Nu zeg ik natuurlijk niet dat hij nooit wat van ons zou krijgen hoor. Het liefst verwen ik hem altijd maar helaas kan dat niet altijd en later zou hij begrijpen waarom!
Carlijn Reageren
Verwende kinderen halen echt het bloed onder m’n nagels vandaan. En je slaat echt de spijker op z’n kop als je zegt dat het allemaal draait om nee zeggen. Ik heb in mijn naaste omgeving (familie, vrienden met kleine kinderen) één verwend kind en daarbij is het probleem ook dat de moeder in kwestie te weinig nee zegt, uit angst omdat ze de confrontatie met haar kind niet wil/durft aan te gaan. Ik denk dat het vooral luiheid en gemak is. Dat kind krijgt dus veel wat ze wil en daardoor vind ik haar stukken minder leuk. Ik zal er alles aan doen om te zorgen dat Amy en Maisie niet zo worden. Ik ben niet vies van ‘nee’ zeggen dus ik voorzie geen problemen 😉
Tineke Reageren
Volgens mij houd niemand van verwende kinderen. Ik denk dat heel veel ouders het ook niet door hebben. Je kunt je kind ook verwennen met aandacht en alles voor ze te doen..
Vlijtig Liesje Reageren
Als een kind nergens meer blij mee wordt, en bovendien denkt overal naar toe gereden wil worden i.p.v. te fietsen.
Joyce Reageren
Ja ik ben het wel eens met je omschrijving van een verwend kind. Ik merk het in mijn werk ook veel dat kinderen enorm verwend worden. En die hebben vervolgens moeite met het feit dat ze hier op hun beurt moeten wachten en niet continue aandacht kunnen krijgen. Sterker nog, ik heb zelfs een keer afscheid moeten nemen van een kindje, omdat het hier vanwege dit verwende gedrag, absoluut niet kon aarden. Best wel erg. Zelf probeer ik er heel erg op te helpen. Het scheelt al dat Luuk opgroeit bij een moeder die werkt als gastouder. Hij moet dus zijn spullen delen. Maar hij wordt door zijn opa’s en oma’s flink verwend hoor 😉
Iris Reageren
Je omschrijving is inderdaad precies wat ik me voorstel bij een verwend kind. In een pretpark kun je ze zo aanwijzen: van een afstand zie of hoor je ze vaak al aankomen. Wat me altijd opvalt, is dat die kinderen zich nooit lijken te vermaken in een pretpark. De andere kinderen gaan blij naar huis, maar zij juist niet. Zou dat niet op moeten vallen bij de ouders?
Jodi - liefthuis Reageren
Wauw wat een goed artikel. Nooit over nagedacht dat mensen verwennen uit liefde.
MetMirjam Reageren
Goed omschreven! Ik vind ook dat veel ouders best eens wat vaker ‘nee’ zouden kunnen zeggen.. Ik merk soms zelfs dat anderen het gek vinden als ik tegen mijn dochter zeg dat ze iets niet mag of juist moet delen. ‘Daar is ze nog veel te klein voor joh’ krijg ik dan te horen. Terwijl ik merk dat ze echt wel snapt wat ik bedoel!
Ineke Reageren
Voor mij is een kind verwend als het niet meer dankbaar is voor de kleine zaken.
mathiske's mama blog Reageren
Wat een goed stuk! Ik merk nu dat we ‘echt’ moeten gaan opvoeden. Maar ik vind dat we nu al goed zijn in nee zeggen en dat vol houden. Gelukkig hebben we al op onze hond kunnen oefenen.
Ons buurmeisje vroeger was echt een verwend kind, alles wat zij wilde kreeg ze. Haar ouders vlogen voor haar, en wilde ook altijd met buiten spelen haar zin krijgen. Zo zou ik absoluut niet willen dat mijn kind word
Kim Reageren
Bij jouw beschrijving van een verwend kind sluit ik me helemaal aan. In mijn werk zie ik ook vaak dat ouders uit schuldgevoel kinderen verwennen, of ter compensatie omdat de andere ouder in hun ogen te streng is.
Een beloningssysteem is leuk en erg effectief. Maar hang niet overal een beloning voor op, dan verliest het zijn waarde of een kind wil niks meer doen zonder er iets voor te krijgen. En een beloning hoeft niet altijd geld te kosten, je kan ook voor iets leuks doen samen kiezen, een spelletje samen, 15 minuten langer tv kijken etc..etczz
Milou Reageren
Goed artikel! Ik vind het soms zo lastig uitleggen aan mensen… wij voeden zoveel mogelijk volgens “onvoorwaardelijk ouderschap” en natuurlijk op, en daardoor zeggen mensen wel eens: verwen je hem dan niet teveel? Ik zal die mensen verwijzen naar jouw artikel want dit is heel duidelijk! Nee, ons kind hoeft zijn bordje niet leeg te eten en als hij ’s nachts bang is mag hij bij mij slapen, maar er zijn wel degelijk grenzen!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel Milou! Ja precies, zo gaat het hier eigenlijk ook.
Tara Reageren
In bepaalde punten snap ik wat jullie zeggen. Een verwend kind is een kind dat krijgt wat hij wil. Maar bij mijn kind ligt het denk ik net iets anders. Wat materiële zaken betreft vind zij het niet zo erg om nee te horen. Het is dus ook makkelijk om nee te zeggen en vol te houden. Zij zal het echt geen tweede keer vragen en er ook geen heisa van maken. Ik ben meer bang voor het feit dat ik haar te lang als een baby heb gezien. Ze is nu 3 en slaapt (weer) bij mij in bed. Ze eet vrij weinig omdat ze niks nieuws wil proeven en dus altijd maar het zelfde wil hebben. Dat is echt heel vervelend als je een keer niet thuis eet. Dan neem ik haar eten bijvoorbeeld mee in een bakje. Ik denk dat ik haar meer emotioneel verwen. Kan dit?? Ja ik denk het wel. Niemand mag haar overstuur maken.. zelfs niet met een grapje dat zij niet snalt. In plaats van dat ik haar uitleg dat het een grap is troost ik haar en probeer ik de volwassene in kwestie uit te leggen hoe hij voortaan met haar om moet gaan. Stom he.. Ja als ik het zo opschrijf denk ik echt.. wat idioot… maar het gaat zo automatisch.. ik weet niet hoe ik mijzelf moet veranderen. Ik ben zoiezo een persoon die het altijd iedereen naar zn zin wil maken. Als iemand boos op mij is kan ik bijna nooit boos terug zijn…. maar nu besef ik me dat ik het mijn dochter soms ook te veel naar haar zin maak omdat ik gewoon niet boos kan worden… op niemand.. en op haar al helemaal niet…. hoe moet ik dit leren? Zijn er tips ?