Ik heb heel lang getwijfeld of ik dit persoonlijk bericht nu wel of niet zou gaan plaatsen. Uiteindelijk heb ik de knoop maar gewoon doorgehakt door het wel te gaan plaatsen. Want ook al is deze persoonlijke update niet zoals ik het jullie graag had willen vertellen: het is zo als het is.
Degene die mijn wekelijkse dagboek volgen wisten het al. Ik was aan het afbouwen met medicijnen en had hier last van. De reden dat ik ging afbouwen was omdat ik dit zelf wilde. Ook de arts was niet tevreden met het resultaat van de medicatie en stemde toe. Nu is het zo dat het afbouwen van medicijnen niet zo maar gebeurd is. Hier gaan een aantal weken overheen. De weken dat ik aan het afbouwen was gingen met ups en downs. Dat was eigenlijk niets nieuws. Dus toen ik dan ook aan het einde kwam van mijn medicatie was ik maar wat blij dat ik er zo goed vanaf was gekomen.
De eerste dag zonder medicijnen was ik euforisch. Had ik dat even goed gedaan. Ik zou de arts ook wel even bewijzen dat ik vanaf nu helemaal zonder medicijnen kan, want ik voelde me hartstikke goed!
En opeens ging het mis. Wat er nu gebeurde of hoe het mis ging weet ik eigenlijk niet, maar het ging gewoon niet meer. Als ik ging staan tolde de hele wereld om mij heen, de trap durfde ik niet meer af. En als ik dan toch uit bed ging trilde ik zo erg dat ik maar snel weer terug naar bed ging. En huilen. HUILEN. Om alles. Ik heb wel uren liggen brullen in mijn bed. Waarom? Gewoon van verdriet. Maar vooral natuurlijk van de ontwenning. Mijn lichaam die wilde medicijnen en kreeg gewoon een enorme klap.
Een aantal dagen heb ik dus eigenlijk alleen maar op bed gelegen. Met mijn telefoon. Want zolang ik lag en mijn lichaam kon rusten, ging dit het beste. Normaal ga ik elke dag een wandeling maken met mijn dochter en doe ik ook regelmatig aan hardlopen. Maar dat kon nu gewoon niet. Ik haalde de voordeur nog geeneens.
De reden dat ik twijfelde om dit te plaatsen is omdat ik het zelf eigenlijk nog steeds niet kan geloven dat een lichaam zo heftig kan reageren op het stoppen met medicijnen. Nu moet ik zeggen dat dit medicijn bekend staat om de heftige bijwerkingen en de hel van het afbouwen. Maar goed, als ik dit van een ander had gelezen had ik waarschijnlijk ook wel even mijn wenkbrauwen gefronst en me afgevraagd of het nu echt allemaal zo heftig is.
Maar goed. Ja, het is heftig en even vroeg ik me af wat ik erger vond: de prenatale depressie of het afbouwen. Ik ben er nog niet over uit, maar het lijkt elke dag een klein beetje beter te gaan. Hopelijk blijft het hierbij en kan ik nu langzaam aan gaan werken aan mijn herstel. Aan de liefde en zorg die ik krijg kan het trouwens niet liggen want die is echt geweldig en meer dan ik had kunnen wensen.
Jullie allemaal bedankt voor de lieve berichtjes die jullie mij hebben gestuurd en achtergelaten. Ik kan niet vertellen hoe bijzonder en fijn ik dit vind. Veel liefs voor jullie!
Volg jij mij al via Facebook, Bloglovin , Instagram en/of twitter?
Angela Reageren
Jeejtje meid wat heftig zeg!! Ik weet hoe heftig je kan reageren op medicatie. Ik heb het een tijdje geleden gehad toen ik begon met medicatie tegen de pijn. Ik heb die pillen meteen weggegooid omdat ik dus ook mijn bed niet meer uit kon komen. Gelukkig gebruikte ik het nog niet lang genoeg zodat ik ook moest afbouwen en had ik daar geen bijwerkingen bij. Ik hoop echt dat je je snel beter voelt. Doe rustig aan en denk aan jezelf!
Saskia Hardeman Reageren
Lief van je bericht, dankjewel!
Bianca Schrijft Reageren
Het afbouwen van medicatie kan zo heftig gaan. Alles komt in een keer weer binnen en terug. De steunpilaar die de medicatie is geweest is weg en je hebt het gevoel wankel te staan. Hier aan de balie zie en hoor ik dat zoveel. Uiteindelijk zie je het goed komen, maar helaas heeft het tijd nodig. Heel veel sterkte!
Saskia Hardeman Reageren
Ja bizar. Klinkt eigenlijk wel logisch inderdaad. De reden van het afbouwen is dat ik heel erg begon af te vlakken, dat vond ik zo vervelend. Niet alleen voor mezelf maar ook voor de mensen om mij heen. Nu ik geen medicijnen meer heb zijn de emoties zo heftig. Ik heb in het begin bij elk kerstliedje onwijs zitten brullen 🙂 Ach het hoort erbij 🙂
Sheela Reageren
Wat vreselijk naar om te lezen 🙁 Ik hoop echt dat je je gauw beter voelt, het lijkt me vreselijk voor jezelf om niet meer te kunnen doen waar je van geniet! Heel veel sterkte en hopelijk ben je er gauw een beetje bovenop!
Nesrin Reageren
Ik vind het ontzettend knap dat je dit ol je blog zet. Maak het kenbaar voor mensen die je er geen ervaring mee hebben (ik bijvoorbeeld) en herkenbaar voor mensen die er zelf mee te maken hebben.
Ik hoop dat het herstel nu goed gaat.
Saskia Hardeman Reageren
Mooi dat je dat zo schrijft Nesrin, dat is precies de reden. Dankjewel en veel liefs.
Jeanine Reageren
Heel veel liefs terug voor jou. Hopelijk gaat het iedere dag een beetje beter. Lijkt me verschrikkelijk om je zo te moeten voelen. Liefs
Desiree Reageren
Pff! Wat heftig is dit zeg! Ik hoop dat je je iedere dag een beetje beter mag voelen en dit iedereen om je heen begrip heeft voor de situatie! 🙂
Simone Reageren
Wat heftig zeg. Ik hoop alleen maar dat het snel beter met je gaat! En ik heb respect voor je trouwens, dat je dit zo openlijk deelt. Heel veel sterkte en liefs!
Loes Reageren
Wat ontzettend rot dat het afbouwen zo heftig en vervelend gaat. Natuurlijk is het fijn dat je van de medicijnen af mag, maar dit is weer een heel ander soort van ellende lijkt me. Sterkte, ik hoop zo dat het snel wat beter gaat.
BRUNETTEONTREND Reageren
Wauw zeg, moet helemaal geen makkelijke periode voor je zijn.
Wel heel fijn dat je dit toch hebt willen delen, zal voor velen een inspiratiebron zijn!
Veel liefs!
Sax and the Pretty Reageren
Heftig. Ook dat je dan eerst blij bent en dan toch de klap komt. Veel succes en sterkte! X
Rosanne Reageren
Wat heftig en naar om te lezen! Ik hoop dat je je snel weer wat beter mag gaan voelen.
Wel heel erg fijn dat je de juiste mensen om je heen hebt die jou steunen! Ik wens je heel erg veel sterkte toe de komende tijd<3
Ashley Reageren
Wat goed dat je dit hebt gedeeld! Ik vind het zo knap hoe je het allemaal doet en ik hoop echt dat je je beetje bij beetje weer helemaal fijn gaat voelen. Gelukkig heb je veel lieve mensen om je heen die je daar in steunen!
Loes | Hyggelig Mama Reageren
Oh heftig zeg.. Ik vind het knap dat je het toch hebt gedeeld. Hopelijk is dat ook een beetje en opluchting voor je. Fijn dat er wel een stijgende lijn in zit, je moet het dan ook maar nemen zoals het komt, en niet te snel willen. Ook al is het maar een muizenstapje: een stap vooruit is een stap vooruit, hoe klein ook!
Sher Reageren
Heel veel sterkte. Lijkt me ontzettend moeilijk voor je.
Nina Simplynspecial Reageren
Afbouwen is zwaar 🙁 Ik denk dat je even moet doorzetten en hopelijk gaat het iedere dag beter. Ik vind het wel knap dat je deze beslissing hebt gemaakt. Ik hoop zo dat het nu met een stijgende lijn omhoog gaat. Heel veel liefs, hou je taai.
Mariska Reageren
Het lichaam kan heel heftig reageren op zowel het beginnen met als het afbouwen van medicijnen … maar dat maakt het niet minder vervelend wanneer dat het geval is. Heel veel sterkte! Vol blijven houden is de sleutel, dan kom je er wel 🙂
Mandy Reageren
Zo vervelend dat het afbouwen minder gaat dan je had gehoopt lieve Saskia. Vooral na een goede eerste dag, de klap zal daardoor ook wel nog harder zijn aangekomen. Met ministapjes kom je er ook. Hele dikke knuffel.
Lieke van Veen Reageren
Wat vervelend om te horen dat het niet goed met je gaat! Hopelijk voel je je snel weer beter. Heel veel sterkte!
Iris Reageren
Ik hoop dat je achteraf kunt zeggen dat het de moeite waard was.
Hanna Reageren
Ik kan alleen maar zeggen, wat fijn dat het elke dag een stapje beter gaat! Neem je tijd, geniet van alle liefde om je heen voor zover je dat lukt en ik hoop met je mee dat elke dag een stapje beter gaat.
Manon Reageren
Wat heftig zeg, hopelijk knap je snel op!
Melissa Reageren
Ah wat vervelend om te lezen zeg 🙁 Je mag hartstikke trots zijn dat je de medicijnen afgebouwd hebt en het is helemaal niet erg dat je daardoor een paar dagen van streek was/bent. Het komt goed, echt waar! Doe rustig aan <3
Marijke Reageren
Jeetje wat heftig. En wat vervelend dat dit ook gebeurt. Zeker na voorzichtig afbouwen. Hopelijk ben je snel van de, ik zal het maar, ontwenningsverschijnselen noemen af.
Inge Reageren
Jeetje wat heftig zeg!
Galina Reageren
Hang in there! En schrijf het lekker van je af, je ziet hoeveel steun je krijgt 🙂 ik kan me niet voorstellen wat je doormaakt, maar probeer me wel in je te verplaatsen en als je zegt dat je twijfelt welke van de twee nou erger is voor je, dan moet het wel ongelooflijk zwaar zijn voor je. Ik hoop echt dat je snel minder last hebt en dat je in ieder geval kunt genieten van de feestdagen!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel voor je lieve bericht!
Marion Reageren
Oh meid, wat rot om te lezen dit zeg. Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe. Hou vol, lieverd. X
liselotte Reageren
Jee wat heftig! Super stoer dat je dit post. Fijn dat je omgeving er zo voor je is. Ik hoop dat je je snel weer een stuk beter voelt!
Charlotte Lutterman Reageren
Heftig! Heel veel sterkte en hopelijk knap je snel op!
Bregje Reageren
Heftig Saskia! Sterkte en veel beterschap, het komt goed! X
Loene Reageren
Jeetje Saskia, wat heftig allemaal! Ik wens je heel veel sterkte! Xxx
Kirsty Reageren
Wat heftig om te lezen! Ik vind het heel knap dat je dit ondanks je twijfels hebt gedeeld.Het lijkt mij erg naar om hier door te moeten, maar ergens vind ik het niet heel vreemd; ik zou het zo niet meteen bedenken, maar uiteindelijk is het ergens bijna logisch dat je lichaam nu weer moet wennen aan een leven zonder de medicijnen. Hopelijk gaat het snel beter! Heel veel sterkte!
Yvonne Reageren
Ten eerste super dat je de stap hebt gezet. Het zal niet makkelijk zijn, maar er komen betere tijden 🙂
Mijn vriend heeft dit ook meegemaakt en het was niet makkelijk, het komt wel goed.
Sterkte en een dikke knuffel!
Marjolein Reageren
Jeetje, dat het afbouwen van medicatie zo heftig kan zijn? Je bent dus niet in een keer gestopt? En wat zei de arts hiervan? Misschien de dosering weer iets verhogen? Maar je hebt waarschijnlijk het ergste nu al gehad… Veel sterkte!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel voor je bericht. In een keer stoppen mag niet met dit medicijn. Het is een vrij zwaar medicijn en met afbouwen ben je zo drie a vier weken bezig. Het was de bedoeling om op een ander middel over te gaan maar ik heb vanmorgen afgesproken dat ik hier nog mee mag wachten. Ik wil heel graag proberen om het op eigen kracht te doen.
Nicole Reageren
Jeetje wat heftig. Is ook gelijk waarom ik zo tegen dat soort medicatie ben. Kun je nagaan hoe het je geest beïnvloedt! Zet ‘m op, op eigen kracht gaat het je helemaal lukken!
Saskia Hardeman Reageren
Ja ik snap goed dat je tegen bent, zo dacht ik ook altijd. Toch is het wel goed geweest voor mij anders had ik het niet zover gered misschien. Dankjewel voor je lieve bericht.
Nilou Reageren
Dapper van je om het toch te delen en dat mag best! Het leven gaat niet altijd over rozen….ups & downs horen erbij helaas, maar dan waardeer je de mooie momenten extra, knuffel!
Eva Reageren
Ik ben juist heel blij dat je dit bericht plaatst! Volgens mij ben je een voorbeeld voor heel veel andere mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Doordat je er zo open en eerlijk over bent, wordt het taboe eromheen doorbroken. Een prenatale depressie, dat overkomt je en kies je zeker niet voor. Ook al heb ik het zelf niet meegemaakt, ik wou dat er destijds wat meer openheid was over de “donkere” dagen na de bevalling. Die openheid waardeer ik juist in jou! Ik wens je heel veel sterkte! Knap van je dat je het gewoon op eigen kracht hebt gedaan.
Liefs, Eva
Vandaagismooi.nl Reageren
Jeetje wat heftig! Ik hoop dat je je snel wat beter voelt!
Wilmaaa Reageren
Zo heftig, lieve meis! Ik blijf aan je denken en heb voor je gebeden en ik hoop zo dat het beter mag blijven gaan!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel lieve Wilma!
Bertine Reageren
aah wat verschrikkelijk!! ik wens je heel veel succes! ik vind het enorm knap dat je gewoon doorgaat met bloggen!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel voor je lieve bericht. Ik heb gelukkig altijd voor 12 dagen aan blogjes klaarstaan, maar soms houdt me inderdaad ook wel weer op de been dat bloggen. Soort van therapie 🙂
Tamara Reageren
Ja afkicken gebeurd niet zomaar. Mede ook omdat medicatie natuurlijk gevoelens dempt die nu veel harder binnen komen. Maar je doet het wel meis en daar kan je enorm trots op zijn! Je gaat het aan, je bent sterk genoeg het te doen. Nu stapje voor stapje vooruit en vooral goed aan jezelf denken. Zet hem op!
Lilian Reageren
Jeetje wat heftig! Mijn schoonmoeder heeft dit soort verhalen ook wel eens verteld. Maar wel heel erg goed dat je toch hebt doorgezet, ik hoop dat het nu elke dag een beetje beter gaat. En ook goed dat je hierover vertelt, zodat anderen die het overkomt iets beter weten wat ze overkomt misschien. Succes!
Tamara TS Reageren
Heel veel sterkte! Afbouwen van medicijnen is idd heel erg lastig!
Chris Reageren
Het afbouwen van medicijnen kan heel heftig zijn. Veel sterkte en hopelijk gaat het elke dag een stapje beter.
Leonie Reageren
Ah. Wat dapper dat je hierover hebt geschreven! Ik wil je heel veel succes en sterkte wensen in deze zware en moeilijke strijd! X
Linda Reageren
Bohh kom ik zomaar hier binnenvallen in een heel persoonlijk eerlijk verhaal. Hopelijk kun je na een tijdje beter en kun je ook een oprecht stukje schrijven hoe het dan met je gaat. Elk stapje is er één, en ook kleine stapjes tellen mee!X
Natascha Reageren
Heel erg veel sterkte Saskia, Ik vind je enorm dapper en sterk! Als ik zo je blogs elke keer lees heb ik veel respect voor je gekregen, hoop dat je je snel wat beter voelt 🙂
Saskia Hardeman Reageren
Wat lief Natascha, ik vind je reacties altijd heel lief en fijn, dankjewel.
susan noordergraaf Reageren
wat knap dat je dit zo deelt. zelf heb ik geen prenatale depressie gehad maar wel een aantal “gewone”” depressies. kleine stapjes tegelijk en luister naar jezelf. heel veel sterkte!
Thea Reageren
Wat heftig! En wat knap dat je het toch hier durft te schrijven, ik weet wel zeker dat je hiermee voor veel mensen een flinke steun in de rug bent en dat het voor erg veel mensen heel herkenbaar is.