Zowel Vincent al ik hebben een christelijke opvoeding gehad. Wij zijn allebei gedoopt en gingen als kind allebei met onze ouders mee naar de kerk. Toen wij zelf ouders werden was het voor mij glashelder: onze kinderen zouden een christelijke opvoeding krijgen.
Christelijke opvoeding
Onze zoon kreeg zelfs een bijbelse naam bij zijn geboorte. De tweede naam van mijn zoontje Senna is “Josiah”. Dit betekent God geneest en hiervoor hebben Vincent en ik gekozen nadat ik ernstig ziek ben geweest. Ik vond het erg mooi om deze verwijzing te geven aan mijn zoontje en sta nog steeds achter deze keuze. Ook nam ik mijn zoontje al na een paar weken mee naar de kerk. Vincent ging af en toe mee naar de kerk, alleen over het algemeen gingen mijn zoon en ik gezellig samen. Ik reed Senna zo in zijn wandelwagen de kerkzaal in en hij kon tijdens de dienst heerlijk bij mij blijven. Toen hij ouder werd ging hij naar de oppas en hij had het ontzettend naar zijn zin. Wat ik zo fijn vond aan onze kerk is dat kinderen meer dan welkom zijn en dit dan ook betekende dat Senna net zo lang bij mij in de dienst kon blijven tot hij niet meer te houden was. Wanneer hij begon te wiebelen en duidelijk geen geduld meer over had kon hij gewoon naar de oppas gebracht worden.
Ook thuis leerden wij Senna bidden en danken, voor en na het eten, en zongen wij het liedje “ik ga slapen ik ben moe” met hem voordat hij naar bed ging. Wat Vincent en ik allebei erg belangrijk vonden is dat wij Senna de basis zouden meegeven, maar dat wij niet te streng hierin zouden zijn. Eigenlijk zoiets van: wij geven jou de tools, en jij mag deze gaan gebruiken zoals jij dit het fijnste vindt.
Niet meer naar de kerk
Tijdens de zwangerschap van mijn dochter werd alles anders. Wederom belande ik in een ernstige prenatale depressie en dit keer kreeg ik ook te maken met angst en paniekaanvallen. In eerste instantie was dit ook de reden dat ik de kerk niet meer in kwam. Later is het ook gaan meespelen dat ik gewoon boos was op alles en iedereen en daarom ook geen stap meer in de kerk wilde zetten. Ik ben overigens nog wel een paar keer gegaan. Een week na de geboorte van Sophia was er een dienst waarin mijn nichtje een rol speelde en voor haar ben ik toen, met een kleine Sophia in mijn armen, wel gegaan.
Inmiddels zijn we al een aantal jaren verder en ben ik nog steeds niet zo ver dat ik terug ben in de kerk. En eerlijk? Heel veel behoefte heb ik er ook niet aan. Senna gaat elke zondag met mijn moeder mee en dat is heel erg fijn. Hij geeft ook zelf aan om graag te willen gaan dus wij zullen hem hierin dan ook zeker niet tegenhouden.
Wat betreft onze christelijke opvoeding, staan wij hier nog wel achter, maar staat het momenteel op een redelijk laag pitje. Onze zoon zit op een christelijke school dus alle christelijke feestdagen worden gevierd, en wordt ook bij ons in huis over gesproken. Ook stelt mijn zoontje regelmatig vragen (bijvoorbeeld of er ook piraten waren op de Ark van Noach) waardoor het onderwerp wel speelt.
Wat de toekomst zal gaan brengen weet niemand en wie weet dat ik over een tijdje weer met de kindjes naar de kerk zal gaan. Voor nu in ieder geval even rust en dit voelt goed. Ik ben heel benieuwd hoe andere ouders hierin staan en hoe zij hier in de opvoeding mee omgaan. Ik zou het erg waarderen als je dit wil delen in de comments!
Vandaag de laatste dag om mee te doen met de winactie waarmee je een Vtech Magische Koets kan winnen!
Tamara TS Reageren
Ik ben zelf Katholiek opgevoed. Ik zat als kleuter bij de nonnen op school en later op een Katholieke basisschool waar meneer Pastoor op vrijdag lesgaf en we met school naar de kerk gingen. Ik ben er niet slechter van geworden, want je leert zo ook normen en waarden. Ik werd gedoopt, deed de communie en het vormsel. Toch heeft het bij mij allemaal “niet gewerkt”, want ik ben ongelovig. De kerk voelde voor mij altijd als een verplichting, ook al was meneer Pastoor een heel aardige man die extra zijn best deed om er iets leuks van te maken. De bijbelverhalen vond ik wel prachtig, vooral de stukken zoals Goliath en David. Ik zou zelf mijn kinderen niet religieus opvoeden, maar ze wel de basis meegeven, zodat ze kunnen kiezen als ze oud genoeg zijn. Het “Ik ga slapen” gebedje hing trouwens boven mijn bed op een afbeelding die oma had geborduurd en we elke avond opzeiden voor het slapen gaan.
Onlangs geplaatst door Tamara TS: Review | Waterpik Water flosser in het roze!
Saskia Hardeman Reageren
Wanneer het als een verplichting gaat voelen is het ook niet goed denk ik. Ik vind bepaalde christelijke normen en waarden ook erg mooi.
Marloes Reageren
Ik ben ook katholiek opgevoed, maar heb zelf niks meer met de kerk. Mijn kindjes zijn niet gedoopt, zij mogen later zelf de keuze maken of zij dit willen. Als ze graag naar de kerk willen als ze wat groter zijn dan ga ik gewoon mee, want ik heb er geen problemen mee of iets dergelijks. Wat mij betreft kan religie een mooie aanvulling zijn voor diegenen die daar behoefte aan hebben, ongeacht welk geloof.
Onlangs geplaatst door Marloes: Vaderdag cadeautips
simpel, met een snufje liefde Reageren
Ik ben ook katholiek opgevoed, mijn man niet. Wij hebben de kinderen niet gedoopt. Deels omdat het gewoon een hele hectische tijd was in het begin met de jongens en deels omdat mijn man het niet nodig vond. Ik ga heel soms naar de kerk en de jongens krijgen via mij een deels katholieke opvoeding. Ze weten wat kerst, pasen etc. betekent en dan heb ik het dus niet over de paashaas en kerstman. Ik geef ze ook de handvaten die ik vroeger heb gehad, wat ze ermee doen dat moeten ze zelf beslissen.
Onlangs geplaatst door simpel, met een snufje liefde: Hoe spullen zichzelf weg minimaliseerde……
Saskia Hardeman Reageren
Klinkt wel een beetje vergelijkbaar als mijn verhaal, alleen ben ik dan niet katholiek 🙂
Frank Reageren
Ik ben zelf gedoopt, maar heb nooit iets met het geloof gedaan. Van jongs af aan ben ik er niet mee bezig geweest. Wel hebben mijn ouders hebben mijn ouders me alles uitgelegd over het geloof. Zo heb ik ook mijn communie niet gedaan. Ik vind dat iedereen de keus bij het kind “moet” leggen dus over het geloof praten gaan we zeker doen.
Onlangs geplaatst door Frank: Opa vertelt
Minke Reageren
Wij zijn erg bezig met het geloof. Luca gaat ook graag mee naar de kerk. Bij de kerk van de uitslaapdienst hebben we nu kerk op schoot. 1 keer per maand is er na de gewone dienst een dienstje voor kinderen van 0 tot 4 jaar. In september start hij weer. Misschien ook leuk voor Sophia, moest er pas nog aan denken. Luca vind het geweldig en ik hoop Nola ook mee te nemen in september. Stiekem ben ik wel benieuwd waar zij later voor kiezen, het blijft een keus. En wat ze ook kiezen, wel of geen geloof, ik ben trots op ze.
Onlangs geplaatst door Minke: Shop till mama drops – shoplog van mijn winkel avontuur
bianca schrijft Reageren
De katholieke opvoeding heb ik in grote lijnen gehad. Van peuterspeelzaal t/m de middelbare school waren katholiek, voor een blauwe maandag heb ik op het kinderkoor gezeten (sorry aan alle andere koorleden), ik ben misdienaar geweest en ik ben gedoopt, mijn eerste heilige communie gedaan en gevormd. Mijn vader is wel gelovig, net als een deel van de familie, mijn moeder en zusjes niet (meer). Zelf vind ik het geloof wel boeiend, maar ik geloof niet in een hogere macht en ben de bijbel, maar ook de torah en koran, gaan zien als een soort sprookjesboeken. Voor mij persoonlijk zijn het vertelsels geworden. Wel wil ik graag een keer de bijbel voor ongelovige lezen, wie weet wat dat veranderd. Mijn man is niet gelovig opgevoed en die is iedere keer wel onderste boven van alle rituelen bij een katholieke sterven en begrafenis. Daar vindt hij veel meer respect in zitten dan een gewoon afscheid.
Zo, dat is even een heel relaas. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om die keuze te maken, wel of niet. Ik zou je er ook geen advies in kunnen geven. Een deel van mijn familie doopt de kinderen nog wel een ander deel niet. Het is en blijft een persoonlijke keus, waar je wel achter moet staan.
Onlangs geplaatst door bianca schrijft: Unboxing: Loot Crate Wizarding World mei
Saskia Hardeman Reageren
Wat mooi dat je man er zo ondersteboven van is (ik neem aan dat je bedoelt dat hij onder de indruk is :)) Bepaalde rituelen vind ik ook wel erg mooi.
Kaat Krabbelt Reageren
Vanuit huis heb ik geen geloof mee gekregen en mijn ouders hebben ons bewust op openbare scholen geplaatst. Ook mijn man is niet gelovig. Ons zoontje krijgt op school de feestdagen uitgelegd en dat is goed voor zijn ontwikkeling wat mij betreft. Hij zal in onze familie er niet gauw mee in aanraking komen. Nu weet ik wel dat hij mijn schoonmoeder een kinderbijbel ligt en vind het prima als hij daaruit voorgelezen zou willen worden.
Hij mag zijn eigen keuze maken maar ik breng het niet bewust op zijn pad thuis.
Tessa Reageren
We hebben bijzonder veel gemeen in allerlei opzichten. Heel bijzonder!
Het lijkt net of ik mijn eigen verhaal lees. Hihi.
Doe vooral wat goed voelt.
Dat is het belangrijkste.
Liefs, Tessa Oosterman
Saskia Hardeman Reageren
Hoi Tessa, ja dat is zeker heel bijzonder. Grappig dat onze verhalen zo op elkaar lijken. Liefs Saskia
Priscilla Reageren
Ik heb op latholieke scholen gezeten maar daar hield het dan ook mee op. Ondanks dat mijn mosder katholiek is heeft ze mij altijd de indruk gegeven dat wat in de bijbel staat gewoon een verhaal is. En hoe ouder ik word hoe minder ik me geloven in het algemeen heb. Ik ben nu dan ook overtuigd atheïst. Mijn kinderen mogen zelf weten waar ze in geloven. Mijn zoon zit op een openbare school maar komt daar met genoeg klasgenoten in contact met allerlei verschillende geloven.
Onlangs geplaatst door Priscilla: Op pad: Space Expo Noordwijk
Nicole Reageren
Ik ben atheïst en zo worden onze kinderen ook opgevoed. Ze zullen ook naar een openbare plaats school gaan.
Onlangs geplaatst door Nicole: WINACTIE! Win een Toet Toet Auto’s – 2 in 1 Vrachtvliegtuig
Brenda peters Reageren
Ik ben zelf katholiek opgevoed, maar niet praktiserend. En met die reden hebben wij er dan ook voor gekozen de kids niet te dopen en zal isa naar een openbare basisschool gaan. De twee oudsten zitten op de katholieke basisschool maar wij zijn zo ontevreden over hoe dingen gaan (en in het verleden zijn gegaan) dat we nu voor de andere school kiezen
Ik hoop dat isa van alles wat mee zal krijgen op haar school, en ze mogen zelf de keuze maken wat ze voor zichzelf willen.
Karin Reageren
Ik heb geen geloof mee gekregen vanuit huis maar ging het grootste gedeelte van mijn basisschooltijd wel naar een Christelijke school. Mijn vriend heeft een katholieke opvoeding gehad. Toch kiezen we ervoor om dit niet door te geven aan onze dochter. Wij doen er zelf helemaal niets meer mee omdat we er beide niet in geloven. Daarnaast willen we alle opties open houden voor onze dochter. Dus als zij boeddhist wil worden, dan moet ze het gevoel hebben dat dat ook helemaal geaccepteerd is. Wel mooi hoe je het omschreven hebt, je moet doen wat voor jou goed voelt!
Onlangs geplaatst door Karin: Werken, het moederschap, bloggen, huishouden: hoe doe ik dat?
Saskia Hardeman Reageren
Ja precies, ik denk dat het ook heel erg persoonlijk is en dat er veel verschillende factoren meespelen die de uiteindelijke keuze bepalen.
Marieke Reageren
Zowel mijn man en ik zijn beiden christelijk opgevoed en wij voeden onze kinderen ook christelijk op.
Wij gaan elke zondag als gezin naar de kerk. De jongste gaat naar de oppas en de oudste gaat deels mee naar de kerk en gaat tijdens de preek naar de oppas. Als ze 4 jaar is over een paar maanden mag ze naar de kindernevendienst.
Wij vinden het fijn om met elkaar naar de kerk te gaan, en daar ook andere mensen te ontmoeten. En Elin heeft er ondertussen ook vriendjes en vriendinnetjes.
Zondagochtend is het toch altijd een beetje stressen om alles op tijd gedoucht en aangekleed te krijgen. Voor de rust denk ik wel eens ‘ik blijf thuis!’. Toch gaan we dan ‘gewoon’ en daar hebben we dan achteraf nooit spijt van.
Bij ons in de kerk is er ook nog een middagdienst om half 5. Een van ons ging daar regelmatig ook nog naar toe, maar we hebben besloten om dat niet meer te doen. Nu kunnen we ’s middags nog lekker uitstapjes doen zonder te moeten haasten en op de klok te hoeven kijken. Alleen is mijn man ouderling en zo af en toe ‘moet’ hij naar de middagdienst. De zondag vind ik ook een dag van rust en quality time met gezin.
Onlangs geplaatst door Marieke: Recensie: Zoekbijbel van Marijke ten Cate
Joanne Reageren
Wat bijzonder mooi dat je zoontje ondanks dat jullie niet gaan nog wel graag naar de kerk gaat!
Hopelijk komt de wil weer bij je terug om naar de kerk te gaan! X
Marieke Reageren
Wat een mooie en eerlijke blog.
Ik ben niet gelovig opgevoed. Ik zat eerst op een katholieke school en naderhand op een christelijke school. Onze kinderen voeden we ook op zonder geloof. Zij mogen later zelf bepalen of ze wel of niet naar de kerk willen.
Wel vind ik het belangrijk om het mee te geven aan de kinderen en daarom gaan ze beide naar een christelijke school. En ik merk dat onze oudste heel veel dingen oppikt. Vorige week was ik ziek en toen kwam hij naast me liggen, mama ik wil dat je beter wordt, God zal goed voor je zorgen. En zo zingt hij ook regelmatig christelijke liedjes, wat prima is. En sommige ken ik zelfs nog wel van vroeger.
Onlangs geplaatst door Marieke: Weekendoverzicht #23 – heerlijk Pinksterweekend
Saskia Hardeman Reageren
Heel schattig die opmerking van je zoontje, dat zou Senna ook kunnen zeggen <3
Rosa Reageren
HAhahahaha piraten op de ark!!!!
Ik vraag me af hoe de mensen uit de kerk op jullie keuze reageerden. Zijn ze niet langs gekomen of hebben ze op een andere manier hun steun betuigd? Het klonk namelijk als een fijne plek voor jullie gezin. In zulke tijden die jij hebt doorgemaakt leer je wie er echt om je geven en wie niet. Was dat hier ook het geval?
Saskia Hardeman Reageren
Hoi Rosa, Jazeker zijn zij langs gekomen. Een aantal mensen heb ik ook bewust op afstand gehouden, dit had echt met de depressie te maken. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat zij in ieder geval alles hebben gedaan om contact te houden.
Mara Reageren
Onze jongste zoon heeft als derde naam Tobijjah (God is goed) ook wij zijn Christen, we bidden samen, kinderen zitten op een school waar ze doen aan de Christelijke feestdagen, maar gaan niet (sinds een jaar of 10) meer naar de kerk…komt misschien wel weer, maar nu even niet
Saskia Hardeman Reageren
Ja precies, komt misschien wel weer, maar nu even niet. Zo denk ik er ook over.
Vlijtig Liesje Reageren
Ik ben zelf ook christelijk opgevoed en onze kinderen zaten om die reden eerst ook op een christelijke school. Vanwege logistieke redenen stapten we over op een openbare buurtschool. Ik moet zeggen dat ik daar het christelijke aspect wel gemist heb.
Nu denk ik dat het christelijke door het hele leven heen wel verweven zit.
Onlangs geplaatst door Vlijtig Liesje: Water met een smaakje: fruitwater, zo doe je dat!
Anne Reageren
Leuk om te lezen. Ik ben christelijk opgevoed, René niet. We gaan met regelmaat naar de kerk en Nore gaat dan naar de speeldienst. We bidden en danken voor het eten en ik zing ‘ ik ga slapen ik ben moe’ voor haar als ze naar bed gaat. Ik heb een prentenbijbel en deze wil ik binnenkort gaan gebruiken na het eten zodat ze spelenderwijs de verhalen mee gaat krijgen. Ook wil ik haar naar een christelijke basisschool doen als ze naar school gaat over een aantal jaar.
Ze is niet gedoopt, ik wel maar ik wil eerst voor mezelf wat meer gaan ‘ kerken’ en misschien zelfs eventueel belijdenis doen maar dat vind ik niet een stap die je 1, 2, 3 doet maar weloverwogen..
Fijn stukje om te lezen trouwens!
Saskia Hardeman Reageren
Hoi Anne, dankjewel! Fijn dat jullie wel naar de kerk gaan. Ga je dan ook met je man? Wij hebben ook wat leuke bijbeltjes, de kinderen vinden dit toch altijd wel interessant.
Leonie van Mil Reageren
Ik ben zelf niet religieus opgevoed. Mijn kinderen zou ik ook niet religieus opvoeden, maar wel over vertellen. Mijn vriend heeft wel in zijn jeugd veel met religie gedaan en weet er ook heel veel vanaf. Ik zou hem dus wel in aanraking ermee willen laten komen, zodat hij zelf de keuze kan maken.
Onlangs geplaatst door Leonie van Mil: Zomerdoelen 2017 update #2
Bertine Reageren
wat mooi dat jullie dat de kindjes meegeven en dat Senna de vrijheid krijgt om met je moeder mee naar de kerk te gaan. ik ben zelf ook gelovig, maar mijn man niet. gelukkig respecteert hij mij daarin wel. mijn dochtertje leer ik dus wel te bidden voor het slapengaan en ik zal haar ook christelijke verhalen voorlezen. en dan mag ze als ze ouder is zelf weten wat ze ermee doet.
Saskia Hardeman Reageren
Mooi hoor, zo is eigenlijk ook hoe ik het doe. Alhoewel ik merk dat nu met Sophia ik er echt een stukje minder mee bezig ben.
Deborah Reageren
Het belangrijkste is niet het gaan naar de kerk., of het voorlezen van de bijbelverhalen vind ik. Met geloven werkt het altijd zo mooi andersom. In onze op opvoeding met betrekking tot geloven, is mijn wens dat onze kinderen leren over God de Vader, omdat ze zien dat hun ouders een relatie hebben met deze God. Uit eigen ervaring dingen kunnen uitleggen aan je kinderen, dat vind ik het allermooist!
Saskia Hardeman Reageren
Ja dat is inderdaad heel erg mooi en bijzonder als je als ouder dit op deze manier aan je kind kan vertellen.