Driftbuien: het kan altijd erger

Iets langer dan een half jaar geleden schreef ik al eens over de driftbuien van mijn dochter. Op het moment dat ik het bericht schreef dacht ik dat het niet erger kon. Mijn dochter is een stuk pittiger dan mijn zoon en dit uitte zich al op jonge leeftijd. Inmiddels zijn we al een tijdje verder en kan ik zeggen dat het altijd nóg erger kan. 

Dagelijkse driftbuien

Als ik namelijk terugkijk naar de schattige driftbuien die mijn dochter destijds had, is dit helemaal niets met de driftbuien van tegenwoordig. Zij heeft namelijk driftbuien waar je U tegen zegt. En niet zo af en toe, maar meerdere keren per dag. Lang heb ik getwijfeld of dit aan mij lag, of het niet door mij kwam dat zij van die enorme buien heeft, inmiddels is die twijfel wel iets minder.

Vaak ontstaat een driftbui doordat ik als mama nee zeg, of wanneer Sophia het gevoel heeft iets te moeten wat ze niet wil. Dit kunnen al kleine dingen zijn. Wanneer zij op het moment dat ik Senna van school moet halen geen zin heeft, zal zij alles in de strijd gooien om dit te laten merken. Wat een van de juffen op de peuterspeelzaal ook al eens zei: waar de meeste kinderen na een aantal minuten wel klaar zijn met een bui, blijft Sophia er een hele tijd in hangen. Zij vergeet niets en is moeilijk af te leiden zodat zij een uur later nog de boel bij elkaar kan krijsen om het feit dat ze iets niet wil.

Lees ook: zijn meisjes pittiger dan jongens?

Hoe omgaan met een driftbui?

Tussen de driftbuien door ben ik onwijs blij met mijn meisje, maar ik kan niet ontkennen dat de buien mij soms wel eens een klein beetje wanhopig maken. Regelmatig krijg ik mailtjes en berichtjes van lezers met de vraag hoe ik met dergelijke buien om ga. Overigens kies ik er heel bewust voor om dergelijke driftbuien niet op beeld vast te leggen of te vloggen, ik neem aan dat elke moeder dit wel begrijpt. Hoe ik met een driftbui omga ligt aan de bui op het moment zelf, en aan de oorzaak, maar vaak laat ik het gaan. Soms ben ik gewoon te moe om te reageren en soms heb ik ook zoiets van: krijs maar lekker, je krijgt je zin toch niet. Ergens zal mijn dochter moeten leren dat deze buien helemaal niets uitmaken en haar niet zullen helpen om haar zin te krijgen.

Lees ook: omgaan met driftbuien

Knuffelen

Soms merk ik ook dat wanneer mijn dochter in een bui blijft hangen het heel erg kan helpen om haar gewoon op te pakken, te knuffelen en zachtjes tegen te praten. Ik begin hier nooit direct mee omdat zij door het hebben van een driftbui ook moet leren haar emoties te reguleren. Wanneer een driftbui maar niet stopt, merk ik dat zij gewoon behoefte heeft aan een gevoel van veiligheid welke ik haar dan ook geef.

Zelf denk en hoop ik dat wanneer Sophia goed zal kunnen praten de driftbuien ook minder zal worden. Het komt namelijk regelmatig voor dat zij ons iets wil vertellen en wij eigenlijk niet begrijpen wat zij bedoelt. Over het algemeen kan ik heel veel begrijpen wat zij zegt, maar heel soms nog niet. Hoe dan ook, het is een fase, en ook dit gaat weer voorbij.

Herkenbaar voor mama’s? En hoe ga jij om met een driftbui?