Mijn eerste boekreview. Jullie zijn dit niet van mij gewend. Ook was het niet mijn intentie om ooit een boek te gaan reviewen. Daar kwam verandering in nadat ik het boek van Merlijn Kamerling had gelezen. Ik was best wel een beetje onder de indruk. Met name, denk ik, omdat er vanuit een depressie gezien, voor mij persoonlijk zoveel herkenning was. Ik heb voor jullie een boekreview van het boek Nu ik je zie, geschreven door Merlijn Kamerling.
Boekreview nu ik je zie
Het boek heb ik niet gelezen, ik heb het geluisterd. Zelf kan ik niet goed meer lezen na mijn depressies. Meestal ben ik na een enkele bladzijde al afgehaakt. Ik ben dus heel erg blij met luisterboeken en verslind ze. Zelf was ik niet van plan om het boek van Merlijn te lezen, maar ik zag het voorbijkomen en ik dacht: ik begin er gewoon eens aan. Toen ik er aan begonnen was, ben ik er als een razende doorheen gegaan. Ik was best geraakt door herkenning, maar ook door het feit dat door het boek zo duidelijk wordt hoe mensen kunnen lijden door een (manische) depressie.
Merlijn Kamerling
Het boek Toen ik je zag is geschreven door Merlijn Kamerling, de zoon van Antonie Kamerling. Nu is deze laatste een beetje van voor mijn tijd (wel wist ik dat hij acteur was), maar de naam kende ik natuurlijk wel. Wat ik natuurlijk ook wist, is dat Antonie Kamerling is overleden aan zelfmoord.
In het boek is Merlijn op zoek naar zijn vader. Hij wil meer over zijn vader te weten komen en gaat daarom op onderzoek uit. Hij spreekt af met oude vrienden en collega’s van zijn vader en vraagt oude interviews op om deze te kunnen bekijken en beluisteren. Deze gesprekken met oude vrienden en collega’s van zijn vader, en de interviews worden in het boek besproken. Zelf vind ik dat doordat dit allemaal besproken wordt, je een uniek kijkje krijgt in het leven van iemand met een bipolaire stoornis. Antonie Kamerling was namelijk manisch depressief en was hier erg open over. Ik vind het altijd zo mooi en bijzonder wanneer iemand hier openheid over geeft, want hier is echt kracht voor nodig om je schaamte omtrent dit onderwerp te overwinnen.
Interviews
Zelf vond ik de interviews heel bijzonder. Ik denk ook omdat ik persoonlijk depressies heb meegemaakt, ik hier de meeste interesse in had. Het manische aspect van de ziekte van Antonie vind ik interessant, maar herken ik zelf niet. Wat mij raakte is hoe Antonie zelf over zijn ziekte sprak. En hoe zijn uitstraling niet overeenkwam met zijn verhaal. Mensen met een depressie zijn er goed in om een schijn op te wekken dat alles goed gaat.
Om te voorkomen dat ik te veel over dit boek ga vertellen houd ik het een beetje beperkt. Waarom ik het met jullie wilde delen, is omdat ik dit boek een oprechte aanrader vind. Voor wanneer je geïnteresseerd bent, in een (manische) depressie, maar ook wanneer je iemand in je directe omgeving hebt die lijdt aan deze ziekte. Dit soort boeken zorgen voor begrip en breken het taboe beetje bij beetje af.
Nu ik je zie van Merlijn Kamerling is te koop bij de boekhandel of bij Bol.
Heb jij dit boek gelezen, of wil je het gaan lezen?
Naomi Reageren
Dank voor de tip. Het lijkt me heftig, maar ik wil het boek wel gaan lezen. Ik ben heel benieuwd wat ik ervan ga vinden.
Onlangs geplaatst door Naomi: Polderplaatjes ~ November 2020