Misschien wel een van mijn grootste angsten: wanneer je kind verdrinkt. Elke zomer weer lees ik berichten over jonge kinderen die zijn verdronken. Ook nu weer. Vanmorgen las ik over een peuter verdronken in het zwembad. Verschrikkelijk.
Verdrinking bij kinderen
Vorig jaar schreef ik er ook al een blog over die je via volgende link terug kan lezen: verdrinking bij kinderen. Wat ik vooral in dit artikel wilde benadrukken is dat het gewoon iedereen kan overkomen. Wij als moeder weten namelijk allemaal hoe onvoorspelbaar kinderen kunnen zijn. Je hoeft als ouder zijnde maar heel even niet op te letten en je bent een kind al uit het oog verloren.
En dat laatste is waar ik persoonlijk dus bang voor kan zijn. Ik zal daarom ook niet snel alleen met twee kinderen naar een strand of water gaan. Ik wil minstens een volwassene per kind die op kan letten en het kind geen moment uit het oog kan verliezen. Het zal je maar gebeuren dat je kindje per ongeluk in het water valt. Want echt: het is gewoon in een ogenblik gebeurd en het kan zelfs de meest oplettende ouder gebeuren.
Zwemles
Mijn zoontje (6) heb ik onlangs ingeschreven voor zwemles. Hij houdt niet van zwemmen dus het is nogal een dingetje, maar wij hebben de knoop doorgehakt om hem toch in te schrijven. Vooral ook omdat hij het toch een keer moet leren. Nu wonen wij gelukkig niet in een omgeving met veel water, maar het is gewoon fijn als je weet dat je kind kan zwemmen.
Hoe dan ook. Berichten dat kinderen zijn verdronken bezorgt mij iedere keer weer enorm veel kippenvel. Zoals dat ik gisteren las dat er een meisje van drie jaar oud is verdronken. Drie jaar oud, net zo oud als Sophia. Mijn hart huilt een klein beetje mee. Ik vind het zo erg en intens verdrietig voor de ouders. Dit is toch iets dat je jezelf altijd zou blijven verwijten en waar misschien bijna niet mee te leven is.
Ik wilde dit bericht gewoon even schrijven, om allemaal gewoon weer even alert te zijn op onze kinderen en ons bewust te zijn voor gevaren
Hilde Reageren
Ik weet niet meer waar ik het las, maar laatst las ik dat strandwachten waarschuwden voor het telefoongebruik van de moeders/vaders wat tegenwoordig ook vaak ervoor zorgde dat kinderen kwijt raken of zelfs alleen het water in lopen. Ongelooflijk vond ik dat toen ik dat las. Mijn ouders wisselde het kijken naar de kids altijd om en om op het stand. De een gaat lekker liggen of lezen en de ander let op. Zo belangrijk!
MarjonS Reageren
Vreselijk ja. Onze 7 jarige heeft twee diploma’s maar nog houden we haar in de gaten. Ze mag niet alleen zwemmen.
Onze 4 jarige moet zijn vleugeltjes omhouden. Ook thuis in ons grotere bad. Zoals je zegt, kan zo gebeurt zijn!
Zoveel verdriet voor ouders wanneer je kindje verdrinkt…. vreselijk
Susanne Reageren
Zo ontzettend verschrikkelijk inderdaad. En dan de ouders die achterblijven, met wat voor een verdriet en schuldgevoel ze wel niet verder moeten leven. Dat lijkt me gewoon onmogelijk. Zo verdrietig..
Onlangs geplaatst door Susanne: Wennen op de dagopvang | Baby 15 weken
Danielle Reageren
Dit lijkt me ook een van de ergste dingen die je als moeder kan overkomen. Ik ben vroeger bijna samen met mijn moeder verdronken. Ze had me opgetilt maar omdat ik zo bang was voor het golfslagbad trok ik ons beide onder water. Gelukkig zag een man het en heeft hij ons omhoog getrokken. Ik weet niet hoe het anders had afgelopen, ook omdat mijn broer ook nog in het zwembad was. Ik let daarom ook altijd op als ze in het water spelen.
Ilse Visscher Reageren
Oh ja zo verschrikkelijk! Ik krijg ook altijd de rillingen. Even extra bewust worden is belangrijk, keer op keer weer. Mijn hart huilt ook mee als ik zulke dingen hoor en lees.. Meest erge wat je kan overkomen en ook een van mijn grooste angsten.
Onlangs geplaatst door Ilse Visscher: Blog #46: 10 x je baby koel houden in deze hitte