Kletsen: Wij krijgen een hele bijzondere week

Hoi! Het is weer zondag en dat betekent dat ik in mijn keuken zit met een kop thee om weer een artikel te tikken, en jullie weer helemaal bij te kletsen! Wellicht dat binnenkort het fotodagboek weer terug komt, alleen merk ik dat deze blogjes toch ook wel heel goed worden gelezen. En ik vind het leuk om te doen. Dus.. Lees je weer mee?

Ok. Eerste week van oktober. Voor mij altijd een bijzondere week. Want: mijn aller liefste eerste kindje is in deze week, op 3 oktober, geboren. Daar gaan jullie deze week nog een bevallingsverhaal over lezen, maar dat komt dus nog.

Verjaardag van mijn zoon

Echt hoor, de verjaardag van kinderen blijft altijd een ding. Ik ben vrij nuchter, alleen als het om mijn kinderen gaat dan word ik mij toch een partij emotioneel haha. Of nouja, ik voel er gewoon wel wat bij zeg maar. En eigenlijk heb ik nog nooit een moeder gehoord bij wie dit niet het geval is. De verjaardag van je kind, of een van je kinderen, is gewoon ergens een besef van hoe snel de tijd gaat, maar tegelijkertijd ook hoe mooi, bijzonder en kwetsbaar het leven is.

In de week van Senna zijn verjaardag denk ik altijd aan de eerste keer dat ik hem zag (eigenlijk een gedachte die elke dag wel voorbij komt), hoe hij naast mij in bed sliep, en hoe hij mij in een enkel moment een echte moeder maakte. Maar niet alleen de baby tijd komt voorbij. Ik vond het zo mooi om te zien hoe hij intens kon genieten van zijn eerste boterham (momenteel is het alleen: ieeew baahhh), hoe hij zijn eerste lachjes, stapjes, gilletjes en noem het maar op maakte. Ik had overal het geluk om bij te mogen zijn, en om mee te mogen maken.

Boos!

En ja, er zijn ook lastige momenten. Er is bijvoorbeeld een tijd geweest dat mijn zoon veel meer toe trok naar zijn vader dan naar mij. Of momenten dat mijn kind gewoon heel erg boos op mij is. Dan ben ik de aller stomste rot moeder van de wereld en dat laat hij dan merken ook. Maar er komt altijd weer een moment dat hij naar mij toe komt, mijn hoofd vastpakt en fluistert dat hij spijt heeft. En dat is eigenlijk ook wat ik mijn kinderen wil leren. Je mag boos zijn, schelden, krijsen, gillen, fouten maken, maar het aller belangrijkste is om áltijd te vertellen wanneer je ergens spijt van hebt.

En naast het feit dat wij dus Senna zijn zevende verjaardag gaan vieren, was ook mijn oma altijd in de eerste week van oktober jarig. Zij is al een paar jaar niet meer bij ons, maar die 7 oktober die gaat nooit meer uit mijn hart

Nieuwsgierig naar de rest van onze week? Check onze vlog: weekvlog: ik moet iets vertellen.

Aankomende week zal dus voornamelijk in het teken staan van mijn zoon zijn verjaardag. Is het voor jullie herkenbaar dat je bij de verjaardagen van je kinderen toch weer stil staat bij de afgelopen jaren?