Soms zijn er van die opmerkingen die worden gemaakt, die je niet snel meer vergeet. Die eigenlijk blijven hangen omdat je het zelf het liefste ook heel anders zou zien. Zoals dat iemand eens een opmerking maakte met: jij bent altijd moe. Oh, wat heb ik een hekel gekregen aan deze opmerking.
Ik denk namelijk dat niemand graag moe zou willen zijn. Hoe heerlijk is het om altijd maar energie voor tien te hebben, alles te kunnen doen wat je maar wil zonder ook maar iets van moeheid te ervaren. Ik denk dat iedereen hier voor zal tekenen. Wanneer je namelijk altijd boordevol energie zit, krijg je namelijk ook heel veel gedaan. Met veel energie zal iemand zich veel minder lamlendig voelen en altijd enthousiast zijn.
Het moederschap
Ik hoor weleens van die grapjes die worden gemaakt over het moederschap. In het woordje moederschap zit namelijk het woord “moe” en laat dit nou net passen bij wat heel veel jonge moeders ervaren. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Maar zijn niet gewoon de meeste moeders met jonge kinderen gewoon moe? Al is het maar alleen omdat wij elke dag ervoor moeten zorgen dat de kinderen zich vermaken en zonder elkaar de hersens in te slaan de dag door komen. Óf omdat kinderen ontzettend veel troep maken, over het algemeen slecht slapen, heel veel aandacht vragen, en ook nog eens liefde nodig hebben.
Oh en om dan niet te vergeten, werken wij moeders vaak ook nog, hebben wij een man die aandacht nodig heeft, en ook nog een huis en alles wat daarbij komt kijken. En om vooral niet te vergeten: een sociaal leven is ook heel erg belangrijk en moet ook onderhouden worden.
Dus ja, hoe zou het nou eigenlijk toch komen wanneer je als moeder vaak moe wordt. Het is een beetje zoals ziek zijn. Moeders kunnen niet ziek zijn. Én moeders kunnen eigenlijk ook niet moe zijn, en moeten altijd maar doorgaan. En het lijkt mij niet vreemd dat juist hier die chronische vermoeidheid vandaan komt. Nog even volhouden mama’s, wanneer onze kinderen 18 jaar zijn, kunnen wij ook weer eindelijk lang slapen 🙂
Herkenbaar, dat moe zijn?
Naomi Reageren
Als iemand zo’n opmerking maakt, vraag ik me altijd af wat daar de bedoeling van is. Het klinkt namelijk niet als oprechte interesse of bezorgdheid. En ja, ook ik ben altijd moe en nee, ik ben geen moeder. Natuurlijk zou ik het liever anders zien, maar onbegrip doet me ook geen goed.
En je moet maar zo denken: als je dan een keer wél bruist van de energie, kun je er extra van genieten, omdat je ook weet dat het zo heel anders kan.
Onlangs geplaatst door Naomi: Opgejaagd
Kim Reageren
Pf. Wat stom, die opmerking.
Ook ik ben ‘altijd’ moe, nu ik moeder ben, maar daarvoor ook al. Hoeveel onderzoeken ik wel niet heb ondergaan daarvoor, want het zou veel makkelijker zijn als er een medische verklaring voor was. Maar een medische verklaring kwam niet, en ik moest het met ‘chronische vermoeidheid’ doen. Inmiddels heb ik het kunnen accepteren en kan ik er mee om gaan, maar toen ik moeder werd kreeg moeheid een nieuwe dimensie. 😂
Marilyn van Dijk Reageren
Mee eens maar ook als ze 18 zijn nog geen rust, wij hebben een zoon met een beperking die begeleid woont, hij is nu 19 jaar en nog steeds volop zorgen en dat zal ook niet gaan veranderen helaas.
Wij moeders willen alles goed doen voor onze kinderen maar lopen onszelf vaak voorbij en denk dat daar het probleem ligt maar probeer dat maar eens om te buigen, mij is dat nog nooit gelukt.
Gerrie Reageren
Hier een zoon van 22 met een verstandelijke beperking, en idd je zorgt nog steeds volop ook al wonen ze in hun eigen begeleid wonen appartementje. Daarnaast nog dochters die wel eens uitgaan ook dan slaap je niet altijd goed 🤭🙈
En al die andere dingen die genoemd worden zoals vrienden, een man, een huishouden, hier ook gewon moe hoor. Mensen die van die opmerkingen maken van je bent altijd moe 🤦🏻♀️
Onlangs geplaatst door Gerrie: En toen was ik verslaafd!
Sandra Reageren
Ja heel herkenbaar. Mijn kinderen zijn ‘al’ 7 en 11 maar sla elkaar soms de tent uit.. De ene aan het
puberen en de andere vertoont haantjes gedrag.. En met alles wat er idd komt kijken wat je aangeeeft maakt mij dat ook moe. Zeker na mijn burn out ben ik gevoeliger voor prikkels.
Ilse Visscher Reageren
Goed artikel! Ik kan er ook niet tegen.. Zelfs mijn man zegt dat weleens en dat voelt helemaal rot. (Bedoelt het niet zo maar goed haha.) Ziek zijn of moe zijn kan gewoon niet als moeder zijnde, want we moeten net wat je zegt doorgaan. Maar ja.. wij blijven doorgaan met als gevolg extra vermoeidheid. Ik zou ook heel graag niet alleen maar moe zijn en energie voor tien hebben!
Onlangs geplaatst door Ilse Visscher: Plog #43: Een zwarte, maar ook fijne week
Mireille Reageren
Ja inderdaad. Een zeer ‘vermoeiende’ opmerking. Ik vind het zelfs soms klinken als een verwijt. Kan ik er wat aan doen dat ik geboren ben zonder schildklier? Dat ik daarnaast een vitamine D tekort heb opgebouwd evenals een vitamine b12 tekort? En ja ik ben nog jong, ja ik heb 3 kinderen en ja ik werk ook nog eens 28 uur. Maar dat betekent niet dat ik het niet vervelend vind om mij zo te voelen en nee ik doe het ook niet expres!
Zo. Dat is mijn frustratie voor alle mensen die het vervelend vinden dat ik Moe ben!
🙈🙈
Anneke Reageren
Hm, ik snap je maar ben het er deels niet mee eens. Ik vind dat veel moeders het heel erg op het moederschap gooien (en dan aangeven ook nog een man hebben die iets wil, huishouden, werk, sociaal leven, enz.), alsof jij de enige verantwoordelijke in huis bent. Maar je deelt dit toch allemaal met je partner? Jullie zijn toch samen verantwoordelijk voor inkomen, zorg en huishouden? Hoe kan het dat mama aaaaltijd moe is (of zoals je zegt, geen tijd hebt om ziek / moe te zijn), maar dat papa lekker vier keer in de week kan sporten na z’n werk, kan gamen met z’n vrienden, naar de kroeg kan, of wat dan ook (dit zijn gewoon voorbeelden) en die vermoeidheid niet op die manier ervaart? Dan zit er toch gewoon iets scheef in de taakverdeling? Misschien het ouderschap (én huishouden!) wat minder naar je toe trekken en jezelf als de enige verantwoordelijke ouder zien omdat je nou eenmaal ‘mama’ bent, maar je partner ook wat meer van die rol aanbieden. Waarom wordt er toch altijd gesproken over het zware moederschap, maar nooit over het zware vaderschap? Waarom is de hoofdrol van de vrouw mama zijn, en die van de man niet papa zijn? DAAR moet je iets mee.