Te dik of te dun: het is ook nooit goed (en ja, ik was ooit te dun)
17 apr 2018 Mama 10

Te dik of te dun: het is ook nooit goed (en ja, ik was ooit te dun)

Wanneer je, zoals ik, een eigen blog hebt kan je erop wachten dat er altijd mensen zijn die wat van je vinden. En op zich heb ik daar niet zo veel problemen mee. Het blijft altijd maar een deel wat je van iemand online ziet. Alleen: waar ik al wel vaker over heb geschreven: soms stromen er reacties binnen die totaal niet overeenkomen met wat ik eigenlijk wilde vertellen. Zo plaatste ik afgelopen weekend een video met tips over afvallen en viel mijn mond open toen ik reacties en zelfs mails kreeg dat ik te dun zou zijn (en wat niet meer voor onaardigs).

Ik kan best tegen kritiek en vind het fijn wanneer er feedback gegeven wordt. Sommige dingen kunnen zo normaal lijken, dat het fijn is wanneer een ander een spiegel voorhoudt. Waar ik alleen wel veel moeite mee heb is wanneer er gesmeten wordt met onwaarheden. Toen ik afgelopen dagen meerdere berichten en zelfs mails kreeg met dat ik te dun zou zijn en hiermee een slecht voorbeeld afgeef, moest ik wel even achter mijn oren krabben. Te dun? Ik?

Ik was te dun

Iets wat ik nooit eerder heb verteld: ik ben jaren geleden dus écht te dun geweest. Niet omdat ik daar zelf mee bezig was, maar dit was gewoon zo en het was zorgelijk. Dus ik weet wat te dun is. Ik weet wat voor nadelen dit heeft, en ik weet ook dat je maar beter wat spek kan hebben. Overigens: even voor jullie beeldvorming, ik was niet vel over been, maar zoals mijn moeder het noemde: mager. En ook hier had ik te maken met vooroordelen.

Ik ben gewoon altijd smal geweest. Niets geks aan. Dat ben ik. Toen ik dan ook na mijn zwangerschappen boven de 60kg kwam was dit voor mij gewoon veel te veel. Ik heb het een tijd lang geaccepteerd. Alleen op gegeven moment keek ik in de spiegel en vond ik gewoon dit gewicht niet bij mij passen. En dat is eigenlijk toch helemaal niet zo raar wanneer je altijd minder hebt gewogen en dus een ander lichaam gewend bent?

Een gewicht dat bij mij past

Inmiddels zit ik 54 kilo (lengte 1.68). Prima gewicht en niks mis mee. Zoals ik in mijn video (Kijk: hoeveel ben ik afgevallen?) die ik daarover opnam ook vertelde: ik moet niet meer afvallen. Ok, mijn buik blijft volgens mij altijd een probleem en wordt nooit meer zoals de zwangerschappen. Maar de rest is gewoon prima. Ik ben nu blij, ik pas alle kleding weer en voor mij is dit goed.

Waarom ik dit nu zo opschrijf? Omdat ik een beetje moe wordt van die dik en dun discussie. Én om te laten zien dat wanneer je niet veel weegt, dit niet slecht hoeft te zijn, maar dat dit gewoon bij iemand kan passen. De een is smal gebouwd, en de ander misschien niet. Wij zijn allemaal mooi

Vind jij deze discussie ook zo vervelend?

Reacties

  • MarjonS

    Ik kan me goed voorstellen dat het niet gijn is wanneer mensen zoiets zeggen. Te dik, te dun… zijn ze zelf dan perfect?!
    Je ben een prachtvrouw. Ik weeg ook 54kg…. ik ben alleen 8 cm kleiner Haha…. te dik te dun…. wanneer hè jezelf maar prettig voelt. En dat doe.

  • Margriet

    Ooh wat naar, zulke reacties. Ik weeg net zo veel (en ben een klein beetje langer). De laatste jaren valt het mee, maar ik kreeg ook altijd te horen: oh dat laatste koekje mag jij, je kan het hebben. Ongeacht of ik er nou zin in had of niet. Soms is het zelfs lastig dat je zo weinig weegt :1 buikgriepje en de kilo’s komen er met moeite weer aan.
    Niks van dat commentaar aantrekken en doen wat voor jou goed voelt.

  • Natasja

    Iedereen is mooi zo op zijn/haar eigen manier dik dun maakt niet uit .. ik woog altijd tussen de 60 kilo in op eens was het 72 dat vondt en vindt ik zelf niet fijn dus ben er wat aan gaan doen , nu krijg ik heel vaak de vraag ben je afgevallen en als he dan zegt hoe veel dan zeggen ze weer oh zo veel.. ik heb zo iets van ik doe het voor mij zelf en niet voor een ander

    Xx

  • Hilde

    Ik ben even groot en even zwaar als jou, en weet als geen ander hoe vervelend het is als een ander een mening heeft over je gewicht. Mijn zus en moeder zijn net zo, en werden juist slanker na de bevalling. Dat het in de genen zit zullen veel mensen nooit begrijpen, en de mensen die vaak opmerkingen naar mij hebben gemaakt die lijden zelf aan overgewicht dus ik snap dat het hun eigen probleem is.

  • Blog & Beauty

    Ik herken het ook echt, vroeger was ik ook echt te dun. Zo was ik gewoon want ik at echt alles. Het hoorde gewoon bij mij. Maar nadat ik de 30 was gepasseerd kwam er wel wat bij aan. Met mijn 1.58 woog ik 60 kg zoveel was ik nooit geweest. Maar zodra ik ging sporten kreeg ik ook gelijk reacties dat sporten voor mij onzin was omdat ik niet dik ben. Eigenlijk werd mij dus keer op keer verteld dat alleen dikke mensen sporten. Duhhhhh …
    Onlangs geplaatst door Blog & Beauty: Kindvriendelijke Wandelroute Aekingerzand

  • Milou

    Dat komt gewoon omdat tegenwoordig zoveel mensen (te) dik zijn, en dat wordt gebagetaliseerd met: “ik ben niet dik, ik ben curvy of hollands gebouwd of heb grote botten”, ofzo, en acties tegen ‘bodyshaming’. Het gemiddelde is gewoon dikker geworden de laatste decennia en daar mag je vooral niks over zeggen, sterker nog, je moet het mooi vinden. Dus als mensen gezond slank zijn, of eigenlijk gewoon een normale bouw hebben (t.o.v. al die mensen die zichzelf normaal vinden maar eigenlijk gewoon te veel vet hebben), dan wordt dat al snel als te dun gezien. Wat ‘normaal’ is, wat gemiddeld is, is gewoon opgeschoven naar de dikke kant toe, waardoor slanke mensen ineens aan de dunne kant lijken in verhouding. En hoewel je van dikke mensen niks meer mag zeggen tegenwoordig onder het mom bodyshaming, mag je slanke mensen natuurlijk wel afkafferen, en sommigen maken daar gretig gebruik van. Het lijkt mij gewoon projectie van mensen die zelf iets te veel spekkies hebben en er liever ook wat kilo’s af zouden willen hebben. Helaas is afvallen heel moeilijk voor de meeste mensen (ik moet er zelf ook niet aan denken om te diëten) en dat levert soms misschien wat frustraties op die afgereageerd worden op mensen die wel slanker zijn of kunnen worden.
    Niks van aantrekken, je weet wel beter.

  • Larissa Konst

    Heel herkenbaar. Ik was vroeger ook veel en veel te dun. Tegenwoordig weeg ik 63 kilo bij 1.73.. helaas blijven mensen tegen mij zeggen dat ik veel te dun ben. Denk dat het gewoon door mijn bouw kom, maar ben er wel beetje klaar mee om mij constant te verantwoorden voor mijn gewicht. ik snap dus heel goed hoe jij je voelt!

  • Desiree Werners

    Als je jezelf maar blijft herinneren waarvoor je je verhalen, blogs, enz plaatst! #positieveberichten #waardering #beetjekritischisgoed #mensenafbrandenniet . Je verteld enkel jou visie en jou gevoel en jou kennis…en dat doe je leuk!

  • Kim de bresser

    Zo vermoeiend lijkt me dat. Je bent prachtig en degene die negatief reageren? Dat is afgunst. Ik ben nu ook 60 kilo en 170 cm. Nog nooit zo zwaar geweest. En ja ik zou kunnen accepteren dat ik ouder wordt en dat ik dat oude lijf nooit terug krijg. Als ik dat zou willen accepteren. Maar dat wil ik niet. Gewoonweg omdat ik me zoveel fijner voel als ik 3 kilo lichter ben. Ik praat er niet over omdat de meeste mensen om me heen het niet snappen. Maar misschien is die 3 kilo voor mij wel net zo belangrijk als 20 kilo voor iemand anders.

    Je ziet er super gezond uit een motiveerd mij juist om die 3 kilo eraf te knallen.
    Lieve groetjes

  • Lilian

    Ik snap helemaal wat je bedoelt, hoewel ik helemaal niet zo dun ben. Morgen verschijnt er een artikel op m’n blog met de zin: “Vroeger, toen ik me nog wel eens aan dikke mensen moest verantwoorden voor het feit dat ik niet dik was ” Volgens mij is het punt een beetje dat sommige mensen die zichzelf te dik vinden het moeilijk vinden om zelf verantwoordelijkheid te nemen en dan doen ze alsof zij gewoon pech (dikke bouw) hebben of dat het de schuld is van anderen dat zij zich niet goed in hun vel voelen. Zal wel onzekerheid zijn en geen slechtigheid, maar wel vervelend.
    Een tijd terug was de vel over been man van m’n vriendin aan het afvallen en die zei ook: dit is gewoon niet het gewicht dat bij mij past, ik wil m’n eigen lichaam terug. Bij mannen is dat gelukkig nooit zo’n issue. Want die gelden niet als rolmodellen voor al die onzekere vrouwen. Voel je maar gevleid dat iedereen op je wil lijken 😉
    Onlangs geplaatst door Lilian: Verre vriendschappen: plan een periodieke beldate!

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.