Sarah had een veel te vroege en heftige bevalling (knappen van de navelstreng en bloedtransfusie)
19 aug 2018 Dit veranderde mijn leven Mama 3

Sarah had een veel te vroege en heftige bevalling (knappen van de navelstreng en bloedtransfusie)

Elke zondag mag ik een verhaal delen van een lezer over wat haar leven ingrijpend heeft veranderd. Dit keer het verhaal van Sarah waarin zij vertelt over hoe haar dochter veel te vroeg werd geboren en over de stress en onmacht die dit met zich meebracht.

Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Voor meer info mag je mij mailen op info@twinkelbella.nl

Zwanger na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap

Dolblij waren wij, toen wij na een EUG ( buitenbaarmoederlijke zwangerschap) opnieuw zwanger waren. Door de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en het verwijderen van een eileider was er immers maar 50% kans op een zwangerschap. Met 5 weken en 4 dagen zwangerschap konden wij op de eerste echo zien dat het eitje goed ingenesteld was. Om de 2 weken kreeg ik een echo, alleen met 16 weken kreeg ik al harde buiken. Meer rust nemen, was het advies van de gynaecoloog.

Met 24,4 werd ik na een controle check, met de ambulance naar t Erasmus MC gebracht. Uit de controle bleek namelijk dat ik al 2 cm ontsluiting had. Ik kreeg weeënremmers en een prik om de longetjes van de baby te laten rijpen. Door dit alles mocht ik een tijdje verblijven in het Erasmus MC.

Periode vol stress

Het was een periode vol met stress. Met 27,4 werd ik per ambulance overgebracht naar MMC Veldhoven omdat ik op de 5 cm ontsluiting zat. Eenmaal in Veldhoven werd er wederom geprobeerd om de weeën te remmen. Ook kreeg ik weer een injectie voor de rijping van de longetjes van de baby.
Ik zat ver van huis, en miste mijn oudste dochter vreselijk. Mijn dochter moest gewoon naar school. We belden en appten elkaar elke dag. In die tijd was ze bij haar vader, en bij haar opa en oma.

Mijn man moest gewoon werken, ondanks alle stress, ging hij gewoon door. Na een paar dagen in MMC Veldhoven, is hij teruggegaan naar huis om weer te werken. Met 28 weken braken mijn vliezen, midden in de nacht. Ik raakte in paniek, want mijn man was thuis. 1,5 uur bij mij vandaan, en het sneeuwde die nacht.

Het afbreken van de navelstreng

Eenmaal in de bevallingskamer, stond het vol met artsen en verpleegsters. De couveuse werd naar binnen gereden, daarna ging alles heel snel. Mijn baby had geen kracht en raakte uitgeput, haar hartslagje daalde, de artsen drukten toen hard op mijn buik. Toen ze eruit kwam hoorde ik een klap. De navelstreng was afgebroken, ik verloor direct een hoop bloed. Ik belde tussendoor nog even naar mijn man, die was net aangekomen op de parkeerplaats. Ik zei; ons meisje is er, ze is prachtig.
Ik hoorde hem zeggen; Jullie zijn kanjers, ben er met 1 minuut. Hou van jullie. Toen hij binnenkwam werd Shayla naar de NICU gebracht, ze kreeg gelijk morfine voor de pijn, en ik werd naar de o.k. gereden. Mijn man werd bij aankomst helemaal bleek, het was zo moeilijk te bevatten allemaal.

Geen roze wolk

Shayla woog 875 gram, en werd gelijk aan de beademing gelegd. Ze  hadden haar niet gemeten, maar ze was heel klein. Geen roze wolk, maar een hoop onzekerheid, ongeloof en verdriet…

Na de operatie kreeg ik een bloedtransfusie, en zat ik in een rolstoel. Ik kreeg ook medicatie.
Maar ondanks dat, ben ik wel gelijk gaan kolven. Ons meisje had dat nodig, en ik werd prima begeleid door de verpleegsters daar. We hebben nog wat weken in t Ronald MC Donaldhuis, naast MMC Veldhoven, gezeten, daarna een tijdje op de high-care, in het Maasstad Ziekenhuis, en daarna een tijdje op de medium-care, in het Vlietland Ziekenhuis.

De dag dat ze eindelijk mee naar huis mocht, was een prachtige dag. Wat waren we blij, eindelijk kon ze in haar eigen bedje slapen. En konden wij heerlijk met haar kroelen, zonder al die draadjes en piepjes.

Hoe het nu gaat

Shayla is nu 4 jaar, ze is een lief, vrolijk meisje met een sterk eigen willetje. Wij hebben al heel wat meegemaakt met haar, maar zodra ik haar zie lachen, vergeet ik even de zorgen om haar.
Ze is dol op haar grote zus, ook al zit er 10 jaar tussen. Hun band is heel close.

Ook heeft Shayla ondertussen al 3 operaties gehad, namelijk 2 oogoperatie’s ( i.vm. goedaardige ooglidtumoren) en een operatie aan haar mondje. Ze is echt een kanjer. We zijn zo trots op ons kleine dappere meisje. Shayla loopt achter in haar doen en laten, en het duurde lang eer ze ging praten.
Ze krijgt elke week préverbale logopedie, en straks ook weer fysiotherapie.

Ook wordt zij nauwlettend in de gaten gehouden door haar vaste kinderarts, in het Vlietland Ziekenhuis. Daarnaast zien ze haar ook in het Sophia KinderZiekenhuis, en in Maxima Medisch Centrum te Veldhoven, haar geboorteplaats.

Een vroeggeboorte brengt heel wat teweeg, het was een zware tijd. Na 4 jaar kan het verdriet om die tijd, mij nog steeds ontzettend raken. Mijn man en ik hebben dit samen doorstaan. Hij is echt mijn allergrootste steun. Maar ook mijn vriendinnen slepen mij overal doorheen. Het is zo belangrijk om je verhaal kwijt te kunnen, krop het niet op!

Bedankt dat ik mijn verhaal mocht doen. Groetjes van een supertrotse mama van 2 prinsessen

Lees ook: De impact van een te vroeg geboren baby

Lieve Sarah, bedankt voor het delen van jouw verhaal. Het meemaken van een vroeggeboorte lijkt mij vreselijk moeilijk en heftig. Ik kan mij dan ook zeker indenken dat dit een tijd is die jou nog heel erg kan raken. Wat ontzettend fijn voor je dat je een man en vriendinnen hebt die er voor jou zijn en je door moeilijke periodes heen slepen. Ik wens jou en je mooie gezin al het beste en veel liefs toe. Veel liefs Saskia

Reacties

  • Rachel

    Wat een heftig verhaal. Wat lijkt me dat moeilijk om in de tijd dat je een roze wolk hoort te hebben, je in zoveel onzekerheid leeft. Wat goed om te lezen dat jullie nog zo’n hecht gezin zijn.
    Onlangs geplaatst door Rachel: Ontspanmomentje met Kruidvat Moments of me

  • Bertine

    jeetje dat is zeker een heftig verhaal! goed om te horen dat het goed is gekomen! ondanks de zorgen soms..

  • Mirjam

    Ik zit het met tranen in mijn ogen te lezen. Zelf heb ik ook een te vroeg geboren kindje. Ontzettend heftig allemaal en voor buitenstaanders vaak moeilijk te begrijpen. Ik ben lid van een besloten Facebookgroep voor Kleine Kanjers. Daar vind ik erg veel steun.

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.