De ruggenprik. Daar heb ik heel wat over gehoord toen ik zwanger was van mijn eerste kindje. Soms hoorde ik verhalen van vrouwen die het liefste direct een ruggenprik zouden willen. En ik hoorde van vrouwen die helemaal geen ruggenprik wenste. In dit artikel mijn ervaring met de ruggenprik, maar ook vertel ik over de soorten ruggenprik en hoe dit eigenlijk werkt.
Zelf was ik er eigenlijk niet zo mee bezig. Terwijl ik toch regelmatig de vraag van anderen kreeg hoe ik hier over dacht. Mijn visie was meer dat ik het tegen de tijd dat de bevalling begint wilde beslissen. Ik wist totaal niet wat ik van de bevalling kon verwachten dus tjah, laat staan of ik al wist of ik een ruggenprik zou willen.
Wat is een ruggenprik?
Voordat ik verder ga eerst even naar de basis. Want wat houdt een ruggenprik nou eigenlijk in? Bij een ruggenprik wordt er een verdovend middel in het ruggenmergvocht gespoten. Hierdoor wordt het onderlichaam vanaf de navel verdoofd. Er zijn verschillende middelen die ingespoten kunnen worden. Voor een bevalling wordt er gekozen voor een langwerkende pijnstiller.
Spinale of epidurale ruggenprik
Een ruggenprik kan spinaal of epiduraal gegeven worden. Wanneer het spinaal wordt gegeven treedt de verdoving vrij snel op. Bij een spinale ruggenprik worden de motorische zenuwen geblokkeerd waardoor de vrouw zelf niet meer kan persen. Deze variant wordt daarom alleen toegepast bij een keizersnede. Bij een epidurale ruggenprik kunnen de benen nog wel worden bewogen en daarom is deze meer geschikt voor een vaginale bevalling omdat een vrouw wel kan persen. Wel duurt het wat langer voordat de epidurale ruggenprik werkt, ongeveer 15 minuten.
Mijn ervaring met de ruggenprik
Bij beide kindjes heb ik een keizersnede ondergaan. Bij Senna een reguliere keizersnede en bij Sophia een natuurlijke keizersnede. Bij beiden is een ruggenprik uiteraard noodzakelijk. Wat ik mij nog het meeste kan herinneren van de ruggenprik is dat ik het verschrikkelijk vond om deze te laten zetten. Bij beiden kindjes had ik hele hevige weeën en dan is het niet prettig om een ruggenprik te laten zetten. Bij mijn dochter werd ik er zelfs ontzettend naar van en leek het even dat ik ging wegzakken. Na het zetten van de ruggenprik werden in beiden gevallen al snel mijn benen heel erg warm en na kleine tijd voelde ik mijn benen niet meer. Ik kan mij herinneren dat ik het een hele rare gewaarwording vond om mijn benen niet meer te voelen. Echter is er niet al te veel tijd om daar bij stil te staan: want mijn kindjes kwamen eraan!
Mijn ervaring met de ruggenprik is niet zo heel bijzonder geweest. Het was voor mij in verband met de keizersnedes gewoon noodzakelijk en een keuze had ik dus niet. Ik ben heel benieuwd hoe deze keuze voor jou was. Heb jij een ruggenprik gehad, of juist niet? En waarom? Ik lees het graag terug in de comments!
Marloes Reageren
Bij beide bevallingen wilde ik van te voren geen pijnstilling, maar heb bij allebei toch een ruggenprik gehad. Bij Sophie omdat ik door de cursus een ander beeld had van bevallen en ik de pijn niet goed kon opvangen en bij Fenne omdat ik ingeleid werd en alvast de anesthesist liet komen vanwege verhalen over weeën stormen en hij kwam precies toen deze begon dus heb ik de prik laten zetten. Ik ben in beide gevallen erg blij dat ik ervoor had gekozen om de prik te zetten en kijk daardoor ook fijn terug op mijn bevallingen!
Onlangs geplaatst door Marloes: Het perfecte kraambezoek
Simone Reageren
Ik had me ook voorgenomen om tojdens de bevalling te beslissen. Als ik het niet meer zou trekken dan zou ik het doen. Na het breken van mijn vliezen belande ik in een soort weeenstorm en wilde ik graag een ruggenprik. Maar ik moest wachten want ze hadden geen tijd voor me. Een uur later toen ik de prik zou krijgen had ik 9 cm ontsluiting en toen mocht het niet meer, maar toen mocht ik wel 10 minuten later al persen. Dat ik het uiteindelijk dus toch op eigen kracht heb gedaan geeft me best een trots gevoel.
Onlangs geplaatst door Simone: Weekvlog #22 | Date met mamabloggers
Karen Reageren
Goeiemorgen. Ik schreef gisteren toevallig ook een blog over pijnbestrijding bij de bevalling. Ik heb tijdens de bevalling voor mijn miskraam ook een epidurale nodig gehad omdat de pijn bij de inleiding te hevig was. Emotioneel was het ook best zwaar, dus ik ben blij dat het allemaal kon en goed verliep. Wel moeilijk in te schatten hoe ik het bij een volgende (hopelijk normale) bevalling zal aanvoelen en wat ik dan zou willen. Gr, Karen
Joyce Reageren
ik heb bij mijn eerste bevalling een ruggeprik gehad, ik was compleet in paniek en wist niet waar ik het zoeken moest. Met die gedachten ging ik ook de tweede bevalling in en daar was het uiteindelijk niet nodig, godzijdank! Ik heb in mijn leven een hele boel ruggenprikken gehad dus voor mij stelde het niet zoveel meer voor. Ik hoop deze bevalling ook geen ruggenprik nodig te zijn.
Onlangs geplaatst door Joyce: Mijn zwangerschapsbucketlist 2.0
Fenna Reageren
Ik wilde geen pijnstilling maar na 1,5 uur een weeënstorm te hebben besloot de verloskundige dat een ruggenprik de beste optie was. Wat een verademing was dat haha. En het zetten viel reuze mee, ondanks dat ik een naaldenfobie heb 😉 .
Uiteindelijk hebben ze de ruggenprik opgehoogd omdat ik een keizersnede kreeg. Ik kon nog wel mijn benen bewegen dus, dat was wel even vreemd.
Onlangs geplaatst door Fenna: Onze dochter is geboren! + bevallingsverhaal
Vlijtig Liesje Reageren
Ik heb bij mijn eerste en vijfde bevalling een ruggenprik gehad. Veel herinner ik me er niet meer van. Ik werd helemaal gek van de pijn van de weeën en daardoor was ik vooral bezig met afwachten tot de pijn zou verdwijnen.
Karin Reageren
Ik had me voorgenomen om een ruggenprik te vragen als ik het niet kon volhouden. Nadat ik een hele dinsdag in de weeën had gelegen zonder resultaat, ging ik woensdagmorgen aan de opwekkers. Ik kwam na twee uur in een weeënstorm terecht en ik heb gelijk om een ruggenprik gevraagd. Ik kreeg toen eerst een epiduraal. Die hielp prima, ik voelde het alleen iets in mijn lies. Omdat ik uiteindelijk op 3 cm bleef steken, kreeg ik ’s nachts nog een spinaal omdat ik een keizersnede kreeg. Eerst voelden mijn benen al doof, maar ik kon ze nog bewegen. Toen de spinaal gezet werd, voelde ik wat jij ook beschrijft: een heel warm gevoel en daarna is alles plotseling ‘weg’. Ik heb nog heel lang naar mijn voeten gekeken, of ik ze nog kon bewegen (tot ze het scherm ervoor zetten). Vond het niet eng, omdat ik heel ziek was door de zwangerschapsvergiftiging kreeg ik de helft niet mee, dus had ook geen tijd of energie om me druk te maken.
Onlangs geplaatst door Karin: Review Hannah Body Oil
sandra Reageren
Van onze eerste ben ik via de natuurlijke weg bevallen. Erg fijn, binnen 4 uur was ze en ook nog eens lekker thuis. Dus ik had verwacht de tweede ook wel zo gemakkelijk uit zou komen.. Niet dus, dit werd een spoedkeizersnede. Ik vond de ruggenprik helemaal niet naar. En wat ik ervan kan herinneren deed het ook geen pijn. Maar wat was het gek om je benen dan niet meer te voelen. Gelukkig ging alles goed. Dat er twee verschillende ruggenprikken waren wist ik niet eens.
Rachel Reageren
Mijn ervaringen met een ruggenprik was zeer positief. Door mijn medische indicatie wilde ze ne direct aan de ruggenprik hebben. Ik zag dat niet zo zitten. Ik wilde de bevalling ervaren. Bij de eerste was dat ook het geval, maar bij nummer 2 heb ik toch toegegeven na een lange discussie met de arts. Waar ik zo op tegen was, was ik direct vergeten na het zetten van de prik. Heerlijk was het. Bij de eerste had ik wat jeuk, geen pijn en voelde het verder super. Bij nummer 2 had ik een erg verdoofd gevoel. Dit was overigens tijdens de bevalling weg. Door de ruggenprik is alles veel sneller gegaan en uiteindelijk zijn er twee hele mooie knullen geboren. De bevallingen waren zeer ontspannen en mooi. Met nummer 3 zal ik niet meer zo snel in discussie gaan met de arts
Onlangs geplaatst door Rachel: Mijn bevalling