Vandaag ben ik precies 20 weken zwanger van onze twee spruitjes. De tijd vliegt enorm! A.s. maandag staat de 20-weken echo op de agenda, super spannend! Voor nu ga ik jullie even bijkletsen over week 17 en 18.
Wellicht is het sommigen opgevallen dat mijn artikel deze week een dagje ‘verlaat’ is, dit is niet zonder reden. We zijn alle drie op rij ziek geweest, buikgriep. Eerst Ysis, daarna manlief en daarna was ik nog aan de beurt. Ik had dus echt geen energie en tijd om te bloggen. Uiteindelijk is het me alsnog gelukt, maar wel een dagje later, hopelijk vergeven jullie het me 😉
Week 17: kraamzorg en een rustig vaarwater
Eigenlijk kan ik weinig interessants vertellen over deze week. Ik voel mezelf weer goed en de misselijkheid is echt verdwenen. Hoera! Ik heb wel last van vermoeidheid. Niet extreem, maar ik merk gewoon dat ik sneller moe ben dan normaal. Op de vrije dagen duik ik samen met Ysis in het ‘grote bed’ en doen we samen middagdutjes. Daar kan ik zo intens van genieten. Ik besef dat ik deze fijne momentjes nu nog even mee moet pakken, over een halfjaar zal ik er geen tijd meer voor hebben. Dus voor nu: genieten met mijn lieve meisje!
Het weekend is rustig op een kinderverjaardag na. Dat is hier uitzondering, aangezien we een druk sociaal leven hebben. Voor we het weten zitten onze weekenden altijd stampvol.
In de loop van deze week voel ik de kleintjes zo nu en dan bewegen! Echt heerlijk, hier kan ik zo van genieten. Vriendinnen vragen of ik weet wie ik voel, nou euh nee. Ik voel allerlei blubjes in mijn buik maar ‘wie – wie’ nu is, ik heb werkelijk geen flauw idee! Het zijn in ieder geval twee druktemakers 🙂 Ysis voelde ik ook rond de 17 weken, maar lang niet zo duidelijk. Ik ben benieuwd hoe het de komende weken verder gaat.
Kraamzorg
De rest van de week ga ik mezelf wat orienteren op kraamzorg. Ik zal jullie even vertellen hoe wij tegen kraamzorg aan kijken en hoe mijn kraamweek was met Ysis. Ik zal proberen om het kort te houden 😉
Mijn moeder is van origine kraamverzorgende en heeft zich vooral gespecialiseerd in het geven van borstvoeding. Ideaal dus! Ik kreeg vaak de vraag of mijn moeder niet kwam kramen. Nee, dit leek ons geen goed idee. Ik vind mijn mam een supervrouw, maar ze is hier nu om oma te zijn en niet om te werken. Dit neemt niet weg dat ik ontzettend veel heb gehad aan mijn lieve mama tijdens de kraamtijd bij Ysis. Als ik even twijfelde over het aanleggen en haar gewicht enz, stond mama er meteen om ons te helpen. Hoe fijn! Hier wil ik straks zeker weer gebruik van gaan maken.
Kleinschalig kraambureau
Maar goed nu even over de keus van een kraamhulp. Bij Ysis hadden we een top kraamhulp! Het enige waar we tegen aanliepen, was het aantal uur dat ze per dag kwam. Door de drukte bij het kraambureau kon ze maar twee volledige dagen van acht uur komen en de rest van de week was ze er vier uurtjes per dag. Op dat moment ging ik daarmee akkoord. Het ging namelijk super goed met ons, maar achteraf ben ik toch te druk geweest in die week. Zo stond ik zelf beschuiten te smeren e.d. en zat het huis vaak drie keer per dag vol met visite. Hierdoor heb ik niet alle momentjes bewust meegemaakt en vlogen de dagen voorbij. Dit vind ik eigenlijk heel jammer. Nu ben ik ook niet het type dat makkelijk werk overlaat aan anderen en het liefst alles zelf doe op mijn manier, maar goed loslaten is soms wel handig. Ik heb mezelf daarom nu al voorgenomen dat ik echt wel gaan genieten van de volgende kraamperiode en daarnaast willen we nu echt wel gaan eisen dat we volledige zorg gaan krijgen. Daarom ben ik in mijn omgeving wat gaan navragen en terecht gekomen bij een lekker kleinschalig kraambureau. Sowieso krijgen we extra dagen i.v.m. een tweeling en zijn we gegarandeerd van een kraamhulp. Dit wil dus zeggen dat we niet halverwege de week ineens een andere hulp krijgen. Ik ben benieuwd!
Nu ik dit allemaal schrijf, besef ik me wel dat er ook een ander scenario mogelijk is en dat er niets te kiezen valt. De kindjes kunnen veel te vroeg geboren worden, waardoor we in het ziekenhuis moeten blijven. Dit heb ik helaas van dichtbij gezien. Gek genoeg maak ik mezelf daar, nog geen, zorgen over. Misschien een beetje naief, maar ik probeer gewoon van het beste uit te gaan en twee ‘voldragen’ kindjes op de wereld te gaan zetten!
Week 18 Ziekenhuis
Op donderdag is mijn ‘wisseldag’ dus op vrijdag 2 december start week 18. Zaterdag gaan we met z’n drietjes naar het Sinterklaasfeest van Sjors zijn werk. Ysis geniet volop en wij dus ook. De kindjes worden belachelijk verwend en op de terugweg moet Ysis zelfs spugen van de bergen met pepernoten die ze heeft weggewerkt. Ach, kan gebeuren!
Zondag is de finale van de FM 1. Sinds onze Max mee rijdt, zit ik aan de buis gekluisterd, jeetje wat een talent! Sjors moet vooral lachen om het commentaar wat ik tussendoor geef, Mart Smeets is er niks bij. Dit is natuurlijk regelrechte onzin, ik zou willen dat ik zo goed was als die man. We sluiten ons weekend af en op maandag begint de nieuwe week weer.
Harde Buiken
Ik heb het jullie nog niet eerder verteld, maar sinds week 16 heb ik regelmatig last van harde buiken. Ik schrok hier zelf best wel van. Bij Ysis had ik dit alleen de laatste weken. Tuurlijk heb ik mijn literatuur er meteen bij gepakt om te checken of dit normaal is. Het is heel normaal bij een meerlingzwangerschap. De baarmoeder groeit eenmaal een stuk sneller om die twee moppies goed te laten groeien. Als ik even ga zitten of liggen trekt het weer weg, maak me dus geen zorgen.
Tot woensdag 30 november. Ik rijd ’s ochtends naar mijn werk. Op woensdag werk ik een dag op een SBO school. Ik heb een bovenbouw groep dus dit betekent dat ik lichamelijk niet veel hoef te doen. De kids zijn super lief en vragen elke week hoe het met de baby’s gaat. Daarnaast zijn ze ontzettend behulpzaam, ideaal dus!
Naar het ziekenhuis
Na een ochtend lesgeven, vieren we ’s middags Sinterklaas met collega’s. Ontzettend gezellig! Als ik met mijn buit de auto instap voel ik dat mijn buik anders aanvoelt. Ik heb last van steken en mijn buik is werkelijk kei hard. Op de een of andere manier schrik ik hiervan. Thuis ga ik even op de bank liggen in de hoop dat het wegzakt. Na een uur heb ik nog steeds pijn en een warme kruik helpt niet. Ik begin mezelf toch zorgen te maken en loop even langs bij de buurvrouw. Zij heeft drie kids dus naar mijn idee wel ervaring op het gebied van zwangerschap. Ik vertel wat ik voel en ze voelt even aan mijn buik. Zij vindt wel dat deze erg hard aanvoelt en dat ze in mijn geval toch even naar het ziekenhuis zou bellen.
Ik moet er tussendoor bij zeggen dat ik deze week veel last heb van hoofdpijn in combinatie met dus de harde buiken. Uiteindelijk besluit ik toch om even te bellen. De verpleegkundige zegt zonder twijfel dat ik langs moet komen. Ysis is nog bij mijn moeder en Sjors zit in de trein richting huis. Ik ga dus alleen. Eenmaal in het ziekenhuis word ik helemaal gecheckt, bloeddruk, urine, zuurstof, de kids en de hele mikmak.
Loos Alarm
Gelukkig is het loos alarm en doen de kleintjes het super goed! De arts lijkt wel te weten waarom ik buikpijn heb. Jut en jul liggen namelijk allebei met de benen omhoog en liggen geen seconde stil. Ze vraagt nog even of ik de geslachten wil weten. Ik zeg van niet, omdat hubby er niet bij is, vind ik het niet leuk om het al te horen. Ik vertrek opgelucht naar huis en de rest van de week gaat het goed. Wel wordt me op het hart gedrukt om echt naar mijn lichaam te luisteren en rust te nemen als het nodig is.
We gaan het proberen, we shall see!
Jessica Reageren
Wat fijn dat de kleintjes het nog steeds goed doen! Wel even schrikken zo harde buik. Goed dat je je mams niet laat kramen, wat je zegt ze is op dat moment oma en niet om te werken. Maar hulp kan je altijd gebruiken van je mams als iets niet zo gaat zoals je wilt.
Michelle - Momoftherebels Reageren
Jeetje dat was vast even schrikken! Gelukkig dat de ukkies het nog steeds goed doen. En wat Jessica zegt vind ik ook,je moeder kan altijd nog even bijspringen als dat nodig is.
Onlangs geplaatst door Michelle – Momoftherebels: Mooi merk: Vimma Company
Roxanne Reageren
Harde buiken horror… helaas heb ik dat ook vanaf week 20 nonstop gehad met mijn kleine man… Maar goed, even zitten en het zakt weer. Je moet gewoon echt rustiger aan doen als je zwanger bent, en met twee zal het ongetwijfeld dubbel gelden. Komt goed <3