Zwangerschap is geen ziekte!
10 jan 2016 Mama Zwangerschap 33

Zwangerschap is geen ziekte!

Als er een opmerking is die ik hatelijk (sorry mensen) vond om te horen tijdens mijn zwangerschap is het wel de opmerking: zwangerschap is geen ziekte! Doordat ik de eerste zwangerschap niet openlijk uit durfde te komen voor mijn prenatale depressie heb ik deze opmerking helaas regelmatig te horen gekregen. Ergens eigen schuld, maar aan de andere kant ook heel erg pijnlijk.

Nu is de opmerking an sich nog niet eens zo heel erg. Maar de manier waarop het vaak wordt gezegd is niet op zijn alleraardigst. Een beetje op een toon van: zeur vooral niet, je moet blij zijn dat je zwanger bent. En natuurlijk moet je blij zijn om zwanger te zijn. Het is een geweldig iets dat ontzettend bijzonder is. Maar wat mij betreft hoeft er niet worden voorbij gegaan aan de minder fijne kanten van een zwangerschap. Want deze zijn er namelijk ook en dat mag best gezegd worden.

Groot wonder

Ik zal overigens de laatste zijn die zegt dat een zwangerschap geen groot wonder is. Het is namelijk een allergrootst wonder en ik ben ontzettend dankbaar dat ik twee prachtkinderen op de wereld heb mogen zetten. Wat er vaak wel een beetje vergeten wordt is dat een zwangerschap niet altijd even gemakkelijk is. En nee, ik schrijf dit niet omdat ik een van die bloggers wil zijn die even moet vertellen dat een zwangerschap best moeilijk kan zijn.

Ik schrijf dit vanuit eigen ervaring. Want een zwangerschap, nee, dat is geen ziekte op zichzelf. Maar een zwangerschap kan wel heel ziek maken. Het is namelijk ongelofelijk wat een paar hormonen voor een ravage kunnen aanrichten in een vrouwenlijf. En ja, daar kan een vrouw behoorlijk ziek van worden. Daar mogen we best eerlijk over zijn. Zelf vind ik het moeilijk dat er vaak gezegd wordt dat vrouwen alles tijdens een zwangerschap maar voor lief moeten nemen. Want ja, je bent tenslotte zwanger. Wat dan als je jezelf niet meer terugkent? Je min of meer gedwongen wordt om medicatie te moeten gebruiken? Moet je dat als zwangere vrouw dan maar gewoon accepteren omdat we geen verdriet mogen hebben tijdens de zwangerschap en alleen maar dankbaar moeten zijn?

Zwangerschap is geen ziekte

Wat ik wil bereiken met dit blogje? Laten we met ons allen eens nadenken voordat we dit soort opmerkingen plaatsen. Het kan namelijk erg pijnlijk zijn, en er zijn vrouwen die ziek worden van een zwangerschap. Vergeet vooral niet dat een zwangerschap een topprestatie is, en als een vrouw even wil klagen, dan moet dat best eens kunnen. Met klagen bedoel ik overigens wel realistisch klagen, en niet een ik-ben-zwanger-dus-klaag-om-alles-klagen ;).

Hebben jullie deze opmerking weleens gehoord? Of zelf gemaakt misschien?

Lees ook mijn artikel: tips voor een gezonde zwangerschap

Reacties

  • Nicole

    Ik heb dit wel eens gedacht ja bij mensen. Niet hardop gezegd geloof ik. Maar sommige vrouwen zeuren gewoon non-stop dat ik af en toe dacht: hallo je kiest er zelf voor en je doet het voor wat moois. Dus inderdaad: het is geen ziekte! Komt allemaal voort uit mijn allergie voor mensen die alles altijd negatief benaderen. Toen ik zelf zwanger was, heb ik het niet gehoord geloof ik.

    • Angelique

      Ik vind dit een zeer ongenuanceerde mening. Je moest eens weten wat een zwangerschap allemaal met je lichaam kan doen. Ik heb er nu 3 jaar later nog (invaliderend) last van. Daar heb ik niet voor gekozen en ging ik niet van uit.

  • Lilian

    Ik snap wel wat je bedoelt! Dus omdat je misselijk bent, maagzuur hebt, je steeds een schop in je ribben krijgt en allemaal nog andere kwaaltjes hebt mag je niet klagen omdat je een wonder bij je draagt. Die hormonen zijn soms zo overweldigend dat je best even mag klagen en huilen! Er gebeurt een heleboel met je lichaam en zelf wij moeten daar ook aan wennen ook al is het een hele mooie wonder.

  • anouk

    Ik vind het juist een terechte uitspraak! Sommige zwangeren schuiven ineens al hun kwaaltjes op hun zwangerschap. Alsof je anders niet moe was, spierpijn had, hoofdpijn had, je werkweek niet zwaar was. Pff.. Wat ik in mijn werkomgeving zie is dat de mensen die normaal al klagers zijn, tijdens hun zwangerschap overal last van zeggen te hebben en dit allemaal aan hun zwanger zijn wijten. Lekker makkelijk, denk ik dan.
    Door tijdens mijn zwangerschappen een positieve instelling te hebben gehad en juist denkend dat zwangerschap geen ziekte is, kon ik bepaalde kwaaltjes beter plaatsen, heb ik fijne maanden gehad en kon ik gewoon tot 36 weken fulltime doorwerken.

    • Saskia Hardeman

      Ah ik herken het ergens wel hoor wat je schrijft, alles op een zwangerschap schuiven is vervelend. Besef mij nuook dat ik dit stuk voornamelijk uit mijzelf heb geschreven. Zelf ben ik ziek geworden door de zwangerschap en dan zijn dit soort opmerkingen moeilijk te plaatsen.

      • Anouk

        Het heeft inderdaad 2 kanten, en het zijn ook vaak persoonlijke ervaringen die je een mening doen vormen. Buiten dat om heb ik respect voor iedere moeder en iedere mening, en we hebben toch allemaal mooi die (ongeveer) 9 maanden ‘overleefd’ en een kind ter wereld gezet!

        • JayJay

          Hangt vooral af hoe erg je er zelf ziek van word of niet denk ik vooral. Als je zelf niet al te veel last had zal het zoals gewoonlijk gemakkelijker zijn om te oordelen dat anderen volgens jou overdrijven. Er zijn mensen namelijk die er wel zoveel last van kunnen krijgen van bijvoorbeeld misselijkheid en vermoeidheid dat het gewoon niet te doen is fatsoenlijk te functioneren. En dan voel je je meestal nog slechter wetende dat er toch geen begrip is omdat de meesten denken dat je je aanstelt en maar voor lief moet nemen want zwanger is niet ziek. Dat je elke dag loopt te kotsen tot je keel pijn doet en niets kunt eten en zo zwak bent dat je bijna altijd in bed ligt heb je natuurlijk zelf gezocht..

  • Simone

    Ik begrijp helemaal wat je bedoeld. Ik heb het ook gehoord, maar vooral andersom: ik heb de ziekte van crohn (al voor ik zwanger werd uiteraard), maar ik was zwanger, ‘dus dat was een teken dat ik gezond was’. Maar ondertussen…
    In sommige gevallen kan ik me wel eens irriteren, als vrouwen echt non stop zeuren over hoe erg het wel niet is dat het kindje schopt: dan denk ik ook, hoeveel vrouwen zouden niet blij zijn met een trappelend kleintje in hun buik. Maar ik ben het helemaal met je eens dat een zwangerschap (en dat geldt gelukkig niet voor alle zwangerschappen) heel zwaar kan zijn.

  • Michelle

    Dit blijft een gevoelig onderwerp. Zwangerschap is inderdaad geen ziekte en kwaaltjes horen erbij. En met die gewone kwaaltjes kan het al echt zwaar zijn op z’n tijd en even spuien mag soms best vind ik, maar is geen reeden om je maar ziek te (blijven) melden. Maar wanneer die kwaaltjes zodanig heftig worden zodat je niet meer goed kunt functioneren is er wel meer aan de hand en kan een zwangerschap inderdaad ziek maken. Ikzelf heb gelukkig alleen kwaaltjes in de normale mate gehad en kon dus blijven functioneren. Alleen bleek mijn lijf niet zo gemaakt voor een zwangerschap en had ik vanaf 18 weken harde buiken en voorweeen en bleek mijn placenta het niet goed te doen. Harde buiken op zich kunnen vaak geen kwaad, maar bij mij zorgden ze voor nog minder bloedtoevoer naar ons dochtertje. Dit betekende dat ik minder moest gaan werken uiteindelijk met 32 weken helemaal moest stoppen. Ook dit is moeilijk uit te leggen en geeft soms scheve gezichten. Maar he, de gezondheid van je kind gaat voor het werk he. Gelukkig is ze toch nog gegroeid tot 2300 gram en mocht ze 37 weken bij me blijven zitten. Maar achteraf gezien had ik veel eerder moeten stoppen met werken. Door de druk vanuit mijn werkgever ben ik toch te lang doorgegaan.
    Dus conclusie: kwaaltjes horen erbij, klagen op zijn tijd mag best, maar kwaaltjes uitbuiten is nergens voor nodig. Een zwangerschap hoeft je werk niet te beïnvloeden. Maar voor de vrouwen waar echt wel meer aan de hand is mag ook meer begrip getoond worden. Soms kan werken echt niet meer en is het zowel voor moeder als kind niet gezond.
    Wow, wat een epistel. Je raakt een gevoelige snaar geloof ik 😉

    • Saskia Hardeman

      Hoi Michelle, Ik denk dat jouw verhaal ook wel precies is wat ik bedoel. Klachten uitbuiten kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn. Alleen als het functioneren vermindert wordt door bepaalde klachten mag hier best meer begrip voor zijn. Dan is de uitspraak zwangerschap is geen ziekte in mijn ogen niet terecht en heel pijnlijk. Ik hoop dat ik een niet al te gevoelige snaar heb geraakt. Ik begrijp je verhaal heel goed.

  • Bella

    Ik vind je blog heel fijn en begrijp je heel goed.
    Het is natuurlijk vaak wel een gevoelig onderwerp. Wat ik persoonlijk ervaar is dat mensen mij met deze opmerking het gevoel geven dat ik geen verdriet mag hebben om het feit dat mijn zwangerschap mij ziek heeft gemaakt. Want je hebt toch een gezond kind dus wat zeur je dan.. Maar voor mij staat het naast elkaar ik hou onwijs veel van mijn dochter en zou haar niet willen missen maar daarnaast staat wel het feit dat mijn zwangerschap me heel ziek heeft gemaakt en me mezelf helemaal heeft doen verliezen. En nu 3 maanden later ben ik nog bezig om tegen deze ziekte te vechten en maakt het mijn leven donker en zwaar ondanks mn dochter. En dan doen zulke opmerkingen wel eens heel veel pijn.. Liefs Bella

  • Stephanie

    Ik vind je echt heel dapper! Ik vraag me soms af waar de hardheid voor onszelf en anderen door is ontstaan? Is het een pantser om sommige dingen niet te voelen of weg te stoppen? Ik heb jarenlang cognitieve gedragstherapie gehad voor trauma’s en angsten.. Elke keer moest ik mezelf vertellen dat ik nu in de situaties niet meer bang hoefde te zijn, maar elke vezel voelde dat toch? Ik denk dat we ons gevoel voor de gek houden als je blijft ontkennen.. En daar boven op doet de samenleving nog een schepje.. Maar wat jij voelt, voelt niemand.. Het is voor mij een bevrijding om sowieso mijn gevoel te erkennen.. Het mag er zijn en het is logisch.. En wat voor de 1 zwaar is kan voor de ander meevallen.. Iesereen heeft het nodig om gewoon gehoord te worden in plaats van beoordeeld..

  • Sandra

    Wát een uitspraak zeg… Hiermee kun je mensen zo veel pijn doen. Iedereen reageert mentaal en lichamelijk anders op een zwangerschap. Ik hoop dat de mensen die dit soort dingen zeggen zich eens goed achter de oren gaan krabben en zich gaan beseffen dat ze goed fout zitten met zo’n uitspraak!

  • Ester

    Zelf heb ik de opmerking niet gehoord, maar ’t lag onlangs wel op’t puntje van mn tong. Je hebt namelijk dames die letterlijk over alles klagen en zagen. Vrouwen die 7 maanden thuis blijven tijdens hun zwangerschap en dan nog continu klagen dat ze moe zijn… Sorry, vermoeidheid hoort erbij. Ik was ook moe, maar werkte wel tot 1 dag voor de bevalling.

  • Eva

    Het is goed dat je dit aan de orde stelt. Ik denk namelijk dat er een hoop onbegrip is als een vrouw zwanger is. Ook is elke zwangerschap anders en iedereen beleeft het op haar manier. Laten we als vrouwen elkaar juist steunen in plaats van die “sterke” verhalen over “ik bleef tot een dag voor de bevalling werken” (bij wijze van spreken). Hoewel mijn zwangerschappen best prima verliepen, had ik wel last van een soort van bekkeninstabiliteit. Dat zag je niet per se aan mij af maar die pijn was er wel. Tja, geen idee of mensen dachten, die stelt zich aan…. Pijn is pijn, of dat nu geestelijk is of lichamelijk.
    Liefs!

  • Nesrin

    Een zwangerschap is net als het moederschap héél persoonlijk. De één vliegt er soepel doorheen en de ander krijgt het gevecht van haar leven voor zich. Het is niet hetzelfde, jij en ik hebben ieder twee kindjes we zullen hierin veel overeenkomsten hebben maar ook dingen heel anders ervaren. Ik heb hoe dan ook respect voor een ieder, zwanger of niet. Iedereen heeft een eigen gevecht helaas in dit leven.

    Ik vind het wel een mooi topic juist omdat iedereen er anders in staat.

  • Cindy

    Ik denk dat iedere zwangerschap anders is. Iedereen is sowieso al anders en beleeft dingen anders. Wie ben je dan om over een ander te oordelen dat zij zich zou aanstellen? Net als andersom iemand tot 1 dag voor de zwangerschap moet kunnen werken zonder oordeel. Doe lekker wat je zelf wilt en wat goed voelt voor jouw lijf en jouw kindje.

    Ik ben zelf 39 weken zwanger nu maar zit ziek thuis sinds week 17 wegens erge bekkeninstabiliteit. Ook ik heb in het begin vaker moeten horen dat iedereen rugpijn of bekken pijn heeft en je niet ziek bent. Uiteindelijk werd dit commentaar wel minder, maar het voelde in het begin een beetje als mezelf moeten verdedigen.

    Maar goed, ik denk dat iedere situatie je iets leert en mij heeft het in ieder geval geleerd mijn eigen grenzen veel beter te respecteren. Ongeacht wat een ander hier wel of niet van vindt. En, de mensen die er in je leven echt toe doen en er voor je zijn, die steunen je juist wel is mijn ervaring.

    Ik was vroeger ook altijd snel met mijn oordeel. Rende zelf altijd maar door en kon alles alleen. De laatste jaren doe ik dit al minder, maar deze situatie heeft me wel extra geleerd te accepteren dat soms niet alles kan. En dat dat ok is. Het maakt je niet meer of minder dan een ander. Laat iedereen in zijn of haar waarde. Vooral vrouwen onder elkaar mogen wat mij betreft best iets minder hard zijn af en toe. En voor de rest gewoon lekker genieten van de mooie momenten die er in iedere zwangerschap zijn. Veel of minder vaak en groot of klein. Het is en blijft een wonder wat er in je lijf groeit en super mooi dat het kan.

  • simpel, met een snufje liefde

    Ja, ik heb het wel eens gezegd tegen iemand en ik vond dat ik op dat moment het volste recht erop had op dat te zeggen( klinkt misschien niet aardig) Ik weet als geen ander hoe ziek je kunt zijn van een zwangerschap. Ik heb 8 weken in het ziekenhuis gelegen met een HG zwangerschap ( ernstig zwangerschapsmisselijkheid) Ben 5 keer uitgedroogd geweest en heb sonde voeding gehad. Dus ik was heel erg ziek van mijn zwangerschap, maar heb de zwangerschap nooit gezien als een ziekte. Toen ik iemand trof die welgeteld 1 keer had overgegeven de eerste 12 weken en daarbij zei dat ze zo ziek was en er heel erg ” zielig” over deed toen schoot me dat in mijn verkeerde keelgat. Ik heb toen gezegd, Zwanger zijn is geen ziekte. Zwanger zijn is zwanger zijn en daarvan kun je ziek worden. De een word heel ziek, de ander niet en sommige wat minder. Ligt dus misschien meer aan mijn zwangerzijn ervaring en de persoon die ik op dat moment trof die van elke mug een olifant maakt. Maar ik geef dus toe dat ik het weleens gezegd heb. Overigens vind ik het nog steeds geen ziekte en zal dat ook nooit zeggen, het is iets prachtigs dat helaas met heel veel ongemakken gepaard kan zijn.

  • Yvonne

    Je hebt helemaal gelijk, deze opmerking is niet leuk. Natuurlijk is zwanger worden en kinderen krijgen een groot wonder, maar het kan wel zo veel met je lijf doen waardoor je je ziek kunt voelen. Ik liep ook tegen veel onbegrip op. Tijdens mijn zwangerschap had ik heel veel last van maagzuur. Ik kreeg er heel veel pijn door, alsof mijn borstbeen gekneusd was omschreef ik het. Ik kon niet liggen zonder te boeren, en sliep superslecht. Het duurde heel lang voordat er iemand wist wat ik had en pas rond de 32 weken kreeg ik een middeltje wat hielp, waardoor ik er dus achter kwam dat het maagzuur was en het middeltje hielp goed. Zo kon ik toch nog even pijnloos verder. Dat was een opluchting. Jammer dat de mensen in mijn omgeving alsmaar zo iets hadden van: stel je niet aan. Vooral op mijn werk.
    Natuurlijk is zwanger zijn geen ziekte, maar de hormonen en grote verandering van je lichaam kunnen wel veel ongemakken veroorzaken.

  • Iris

    Volgens mij is het vooral een voorbeeld van mensen die commentaar geven op iets wat ze zelf niet/anders mee hebben gemaakt. Zeker een zwangerschap is voor iedereen anders en kan gewoon vervelende momenten hebben, wat niet iedereen begrijpt.

  • Neelke

    Wat kunnen we als vrouwen toch hard zijn tegenover elkaar. Ik heb ook wel eens een keer een blog gelezen over dat een keizersnee geen bevalling zou zijn. (Iemand die die opmerking kreeg) Dat gaat je toch door merg en been, als iemand dat tegen je zou zeggen?
    Je kunt nou eenmaal niet in iemands anders lijf kijken en voelen. Net als pijn, het is subjectief. Ik snap wel dat de verleiding groot is om het te zeggen als iemand na een keertje overgeven loopt te zeuren dat ze het zo zwaar heeft. Terwijl jij bij wijze van spreken al weken plat moet met bekkeninstabiliteit. Maar laten we alsjeblieft een beetje lief zijn voor elkaar en elkaar gewoon steunen ipv elkaar af te breken. Lijkt me een stuk gezonder. Feit is wel dat we met zn allen stuk voor stuk een kind op de wereld zetten. Dat alleen al verdiend een flinke pluim toch?

    En Saskia goed dat je dit stuk hebt geschreven. Zwangerschap is geen ziekte, maar je kunt er wel (dood) ziek van worden. En daar mogen we echt wel wat meer begrip voor opbrengen.. En schrijven helpt 🙂

  • Angela - Mama met passie

    Het is inderdaad geen ziekte, maar ik vond het wel vervelend als vrouwen dan zeiden: ja ik ben zwanger he en dat maar bleven herhalen… Je hoeft dat niet uit te buiten. Ik vond het soms ook pittig en het is gewoon een aanslag op je lijf. Of je er nu wel of niet iets aan overhoudt. Het is niet voor niets: 9 maanden zwanger en 9 maanden ontzwangeren denk ik dan 😉

  • Tess

    Herkenbaar.. Ik moest ook eerder stoppen met werken, ergens in de 30e week al. Het was zeker nodig maar man wat heb ik mij daar rot over gevoeld! Geen vervelende opmerkingen gehad trouwens, mensen in mijn omgeving leefden erg mee dat vond ik wel fijn 🙂 echter was er 1 persoon die na mijn bevalling letterlijk zei dat ik met mijn keizersnede toch amper pijn zou hebben gehad…en nu ze toch bezig was met zeiken; ik had ook toch wel een erg groot litteken. Toen ben ik flink uit m’n plaat gegaan. Ik oordeel zelf niet zo gauw over een ander en ik vond het een verschrikkelijke uitspraak. Met mijn 30 uur durende bevalling, mislukte ruggenprik, baby die verkeerd lag en uiteindelijk dus bevallen onder narcose met ks. En daarbij: Ieder ander heeft – ook zonder die complicaties – het volste recht om het zwaar te vinden! Wees een beetje lief voor elkaar <3

  • karlien

    Eens. Was erg ziek door mijn zwangerschap, maar voor andere mensen is dat heel lastig te begrijpen. ALs je aangeeft: alles is teveel, dan begrijpen ze dat, totdat ze doorhebben dat echt alles teveel is. Niet werken hield niet in dat ik aan t feesten was 😉

  • Marjolein

    Heb er nooit iemand over horen praten eigenlijk, nee.. Wat een rare opmerking ook..

  • Nilou

    Eerlijke post!

  • Shan

    Mijn bloed kookt al bijna als ik die zin lees! Ja ik heb vaak genoeg gehoord dat zwangerschap geen ziekte is. Wat ik niet snap, want ik klaag niet eens (of amper). Dus ook zonder gezeik weten mensen dit zinnetje in te zetten. Bloedirritant voor zwangere vrouwen natuurlijk. Wat respect tonen – vooral als je zelf niet in zwangere situatie verkeert – mag ook best toch?

    Maarja. Niet op letten zou ik zeggen. Wij zwangeren hebben een bijzondere taak te volbrengen, zonder stress that is 😉

  • Nathalie

    Zwangerschap is geen ziekte, dat is een feit.
    Maar een zwangerschap kan wel ziek maken…. erg ziek!

    Zelf twee zwangerschappen waarbij ik flink wat lichamelijke ongemakken kreeg, van zwangerschapsvergiftiging en zwangerschapsdiabetes tot bekkeninstabiliteit. Kortom… best zwaar met veel ziekenhuisbezoekjes en behoorlijk wat overnachtingen.

    Ik heb mensen ook wel eens horen zeggen, “Zwangerschap is geen ziekte” en dat doet pijn. Omdat je net als veel andere een vlekkeloze en gezonde zwangerschap hoopt te hebben, dat het niet zo is, is al erg genoeg .Dan hoef je het niet ook nog eens met deze woorden te horen krijgen!

    Wat betreft de ‘kleine pijntjes’ en aanstellerij, daar heb ik ook wel wat mensen van in mijn omgeving gehad. Ik zeg dan niets en laat het maar.

  • Daniëlle

    Mooie eye opener, ik heb het weleens over mezelf gedacht. Ik snap wel waarom mensen het soms zeggen, maar in jouw geval kan ik me heel goed voorstellen dat het pijn doet.

  • Mireille

    Ik ben altijd heel erg verkouden geweest met oorontstekingen en alles er bij en de neusspray die ik daardoor kreeg was de zwaarste die er was. Deze hielp een beetje. In de zwangerschap kreeg ik ineens een “mildere” maar hier reageerde ik niet goed op, dus ben er echt ziek van geworden. Toen zij mijn huisarts al tegen mij; zwanger zijn is normaal geen ziekte, maar in dit geval wel.
    Doordat je bepaalde medicijnen niet meer gebruiken mag of je echt veel moet spugen, maakt zwanger zijn je echt wel ziek.

  • Wendy

    Ooow, dit heb ik inderdaad ook wel eens gehoord tijdens mijn zwangerschappen terwijl je je wel degelijk ziek kunt voelen tijdens een zwangerschap. De ervaring is voor iedereen en bij iedere zwangerschap weer anders, maar het is zeker niet zo zwart/wit als “je bent zwanger, niet ziek”. Je hebt het goed beschreven!
    Onlangs geplaatst door Wendy: Shoplog Hema

  • Kimberly

    Momenteel ben ik zwanger en zelf niet ziek maar m’n baby maak ik ziek doordat ik kell-antistoffen heb en de baby kell-positief is. Een heel verhaal met bloedgroepen en waar ik nu ruim 16 weken zwanger ben heb ik gisteren de eerste bloedtransfusie voor de baby gehad. Heel bizar en naar en spannend want het is niet zeker of de baby het overleefd. Sommige mensen denken hier ook heel makkelijk over en dat is echt heel vervelend. Ik vind trouwens de opmerking dat je weleens op mag schieten met een volgend kindje na een zwangerschap ook kwetsend. Wie weet waarom het niet lukt of weet ik het. Mensen moeten hun mening gewoon eens voor zich houden. Bah.
    Onlangs geplaatst door Kimberly: Eerste maand naar de basisschool

  • Nina

    Nee, die hormonen zijn geen pretje! Ook niet als je bijvoorbeeld stress ervaart tijdens de zwangerschap. Alles komt harder aan. En vreselijk als je niet mag voelen wat je voelt. Ik vind ook dat mensen moeten oppassen met de opmerkingen die ze maken.
    Onlangs geplaatst door Nina: En dan wordt je baby bijna 1

Reageren op Saskia Hardeman Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.