Wat moet ik er mee?! Vragen over de opvoeding
21 feb 2016 Mama 18

Wat moet ik er mee?! Vragen over de opvoeding

Opvoeden.. Het is me af en toe toch iets. Tijdens de zwangerschap van mijn zoontje wist ik allemaal precies hoe ik het zou doen. En vaak heb ik het nog steeds in mijn hoofd over hoe het zou moeten zijn, maar bedenken mijn twee kindjes toch iets heel anders. En alhoewel ik vind dat ik niets te klagen heb over mijn kindjes, en dat het opvoeden over het algemeen goed verloopt, zit ik soms toch met van die vragen. 

Vragen over de opvoeding

Dat ik niet de enige ben met vragen over de opvoeding weet ik inmiddels. Ik weet bijna zeker dat elke mama weleens zit met vragen over de opvoeding en of ze wel het goede doet. Momenteel zit ik zelf met de vraag hoe wij moeten omgaan met het slapen van onze dochter Sophia. Zij wordt de laatste tijd zo ontzettend veel wakker in de nacht dat ik mij soms ga afvragen hoe lang wij dit nog gaan volhouden. Ik weet dat wij niet de enige zijn met een kindje dat slecht slaapt, maar soms is het gewoon best moeilijk. Zou het bijvoorbeeld een sprongetje zijn waar ze last van heeft, of is het misschien toch iets anders?  Ik heb dan ook besloten dat ik eens contact ga opnemen met de wijkverpleegkundige om advies. Je moet toch ergens beginnen nietwaar?

Nachtangsten

Senna heeft een tijd ook slecht geslapen alleen zijn wij er bij hem inmiddels achter dat hij last had van nachtangsten. Ook hebben wij daar iets op gevonden zodat de nachtangsten geen rol meer spelen. Heel fijn, en er staat nog een blogje over in concept. Senna slaapt dus beter en dat is fijn. Nu Sophia nog 🙂

Opvoeding

En zo zijn er gedurende de tijd steeds weer dingen die aandacht nodig hebben en waar ik mij weleens over afvraag hoe er nu weer mee om te gaan. De opvoeding is nu eenmaal niet altijd even gemakkelijk, maar wel heel fijn, en ik ben ook heel dankbaar dat ik twee lieve kindjes mag opvoeden. Sophia is nog een lief klein meisje en gedraagt zich overdag voorbeeldig. Ik ben benieuwd wat zij nog allemaal teweeg gaat brengen haha. De toekomst zal het leren 🙂

Herken jij het zorgen maken om je kindje? Hoe ga jij hier mee om? Vraag jij bijvoorbeeld ook weleens om advies aan een ander?

handtekening-saskia

Doe jij ook mee aan de Villa Fabba winactie?
Volg jij mij al viaBloglovin , Instagram en/of twitter?

 

Reacties

  • Simone

    Het is alleen maar verstandig denk ik om soms eens om advies te vragen bij iemand op wie je vertrouwd of wiens advies je waardeert. Ik vraag regelmatig om advies bij mijn ouders. Al is het maar om even te horen of je iets wel ‘goed’ aanpakt. Soms is het gewoon fijn om dan bevestiging te krijgen. Lastig dat Sophia niet lekker wil slapen ’s nachts… hopelijk wordt dat snel beter 😉

  • Karlien

    Natuurlijk heb ik best vaak vragen. Ik heb gemerkt dat ik bij consultatiebureau niet echt de antwoorden vind. Ze geven de antwoorden uit het boekje, zonder echt te luisteren.

    Mijn jongste is een jaar lang 8x per nacht wakker geweest. Kan alleen maar zeggen: het wordt beter!!

  • demallemolenmoeder

    Ook ik heb vragen. Het moederschap is ook uitpluizen en je krijgt geen handleiding bij de geboorte van het kindje. Ik vraag wel eens aan vriendinnen of Google is ook een trouwe vriend en natuurlijk door blogs te lezen. Het belangrijkste vind ik het luisteren naar mijn kind en mijn gevoel.

  • Nicole

    Ik vraag niet specifiek advies. Maar vraag wel om herkenning en vaak vertellen mensen dan zelf al hoe ze ermee om gaan. Wel heb ik inderdaad ook wat vragen die ik binnenkort bij het consultatiebureau ga voorleggen. Ga er toevallig heen ivm controle 2 jaar. Anders had ik niet zelf contact opgenomen denk ik..

  • Gwen

    Ik ben heel heel benieuwd naar je nacht angsten blog. Hier beiden heb ik het idee. Olivia sowieso, maar we beginnen het bij Quinn nu ook te herkennen.

  • Ramona

    Gea van de Peppel is een hele fijne vpk. Hebben we jarenlang een goede band mee. Maar misschien ken je al iemand, succes!

    • Saskia Hardeman

      Zit zij ook bij het beatrixpark? Wij hebben ook een hele fijne alleen toen ik bevallen was, vertelde zij in verwachting te zijn en volgens mij is zij nu met verlof. Ik denk dat ik van de week misschien gewoon naar het inloopspreekuur ga.

  • Mathiske's mama blog

    Dat is altijd zo moeilijk. Hier slaapt Emily ook wel ns zo slecht dat je je afvraagt wat je toch iedere keer verkeerd doet. Ik vraag het mn ouders of ik (heel stom) google het. En ik vind het fijn om soms wat blogs te lezen met kindjes die ouder zijn als Emily (jou en Tamara) zo fijn om te lezen dat je niet de enige bent

  • Jeapiebel

    De tijd zal het zeker leren. Nu Senna nog klein is geniet je er maar van. Voeding en opvoeding blijf je aanpassen zolang de kinderen nog thuis zijn.

  • Carlijn

    Moeders die zeggen nooit vragen over de opvoeding te hebben, jokken volgens mij een beetje… Ik google me suf en vraag regelmatig advies aan een vriendin die drie kinderen heeft, vooral over slapen.

  • Linda

    Ik denk dat alle mama’s zich regelmatig zorgen maken ze komen nou eenmaal niet met instructies 😉 Ik denk maar zo, doen wat goed voelt en meer kan je niet doen.

  • Linda

    Het lijkt mij heel erg lastig als je kindje zo slecht slaapt, een goede nachtrust met zulke drukke dagen is echt wel belangrijk. En daar kan ik ook niet zonder. Dat zijn wel dingen die nu al door mijn hoofd spoken als ik aan het stichten van een gezinnetje denk. Aan de andere kant denk ik dat ik het allemaal op mij af laat komen en als het zover is, daar dieper op in ga. Hulp inschakelen en vragen stellen is denk ik alleen maar goed als je het beste wilt voor je kindje. En dan is het helemaal niet erg als je zelf niet alle antwoorden hebt. Het leven is niet voor niets een grote leerschool 🙂

  • MARIJKE

    Ik bespreek altijd heel veel met mijn vriendinnen en hebben het ook regelmatig over de kids. Altijd handig om te checken hoe een ander het doet 😉

  • Priscilla

    Ik google altijd, alles.. dus ook dit haha. Maar over het algemeen volg ik wel mijn eigen gevoel en probeer ik me te herinneren hoe het in mijn eigen jeugd ging. Ik ben geloof ik wel een erg relaxte moeder. In het verleden heb ik een aantal keer niet naar mijn eigen gevoel geluisterd (laten huilen bijvoorbeeld) en me laten beïnvloeden door anderen. Daar heb ik nu nog spijt van dus ik probeer bij mezelf te blijven.

  • Lisanne

    Ik snap het best dat je als moeder zijnde soms denkt hoe moet het nou. Ik denk dat ik heel veel advies zal vragen aan mijn moeder en aan mijn schoonmoeder, wat deden zij enzovoort. Ik ben nog geen moeder dus ik zal mijn god ook niet weten hoe ik op sommige dingen zal reageren. Tuurlijk bedenk ik mij ook wel is dat ik het op een bepaalde manier zal doen, maar ik denk mocht het eenmaal zo ver gaan gaat het toch anders als in je gedachte. Ik denk alleen en hoop ook dat ik nooit bang zal zijn om te vragen om hulp net als jou. Het is altijd goed denk ik om met een wijkverpleegkundige te praten over hoe om te gaan met de slaapjes van je kind. Fijne vakantie liefs Lisanne

  • Jeske

    Slecht slapen is echt heel naar. Voor je kind en jezelf! Ik heb een hele goede vriendin die ook consultatiebureauarts is. En dat is best handig… Helaas kende ik haar nog niet bij mijn eerste dochter. Ik hoop dat wijkverpleegkundige jullie kan helpen! Slaap lekker alvast! x Jess

  • Nathalie

    Slecht slapen is echt super lastig! Op de lange termijn kan het echt vervelend worden voor jou als ouder ook, vooral als je zelf wel veel slaap kan gebruiken!

    Onze oudste heeft de eerste zeven jaar van haar leven niet doorgeslapen, met langere tijd zo’n 10 keer per nacht wakker… we hebben het volgehouden maar nu ze beide zelden meer wakker zijn ben ik toch een stuk vrolijker!

    Heel veel succes en sterkte hopelijk krijg je hét advies om dit te veranderen.

  • Ilse van Kreanimo

    Met de oudste loopt het wel, maar onze middelste is een écht karaktertje.

    Fijn hoor, ze gaat zich zeker niet laten doen, later, als ze groot is.
    Jammer genoeg doet ze dat nu ook niet.
    Een “Neen” is voor haar héél erg moeilijk. Je kan je van die tv momenten voorstellen met een huilende kleuter schoppend en tierend op de grond.
    Het is gebeterd, maar toch op momenten dat ze moe is (lees op familiefeestjes) komt de koppige weigerende kleuter toch nog wel eens naar boven.
    Als peutertje heeft het eens 45 minuten geduurd vooraleer ze haar zonnehoedje wilde opzetten. Het was echt te warm om zonder buiten te gaan, maar ze weigerde… uiteindelijk na 45 minuten is het me gelukt haar te overtuigen.

    Ik vraag niet vaak raad, want wat mensen me al hebben gezegd, blijkt niet te werken. Ik ben er ondertussen ongeveer achter wat bij haar wel werkt.
    Nu komt het: “Ik sluit haar even op haar kamertjes op tot ze kalm is” – iets wat ik gezworen heb nooit te doen. Maar als ze in zo een tirade zit, is er gewoon geen beginnen aan. Ze luistert niet als je lief bent, boos bent, haar wil knuffelen of negeert…. ze moet dan echt eerst kalm worden en dat moet dan even op een gesloten kamer – gewoon omdat ze zo boos kan doen, dat ze wel eens van de trap zou kunnen vallen of iets anders geks….

    Oeps – wat een lange comment – my apologies

Reageren op Mathiske's mama blog Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.