Wanneer jij je baby in je armen hebt, ben je de pijn vergeten: ECHT NIET!
8 mrt 2018 Mama Zwangerschap 7

Wanneer jij je baby in je armen hebt, ben je de pijn vergeten: ECHT NIET!

In mijn vorige blog (de waarheid over de zwangerschap) heb ik al heel kort het een en ander beschreven, maar hier wil ik toch even op terug komen. Wanneer je op internet leest over een zwangerschap, of de periode na een bevalling, lijkt het net alsof altijd alles maar helemaal op en top is. Ik vind dit een goed onderwerp om over te schrijven. Helemaal de zin: “wanneer jij je baby in je armen hebt, ben je alle pijn vergeten”.

Pijn vergeten?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: dit is echt een van de meest stomste dingen wat ik ooit gehoord heb! Ze kunnen er beter van maken: wanneer jij je baby in je armen hebt, ben je even afgeleid van de pijn. Een baby op de wereld zetten is iets heel moois en zo bijzonder, maar je moet er wel keihard voor werken. Toen mijn zoon net geboren was, en toen hij als een klein glibberige baby op mijn buik gelegd werd, stond de tijd echt even stil. Wauw, wat een mooi (en ergens ook een gek moment) is dit. Ik dacht: jeetje, heb ik dit serieus net uit mijn lichaam geperst? De pijn vergeten, nee helaas niet haha. De eerste twee weken had ik ook nog aardig veel pijn.

Emotioneel na de bevalling

Achteraf heel stom, alleen ik had verwacht dat ik erg emotioneel zou zijn wanneer mijn zoontje net geboren zou zijn (ook omdat dit vaak zo beschreven wordt). Het is natuurlijk een heel mooi moment. Namelijk: de baby waar jij en je partner samen op gewacht hebben is er eindelijk!! En toch reageerde ik heel nuchter. Uiteindelijk natuurlijk niet gek, want ik was even overal en nergens met mijn gedachten. Later toen wij  de geboorte aan onze familie en vrienden vertelden, werd ik wel erg emotioneel. Én drong het steeds langzamer door wat er allemaal gebeurd was.

De eerste week na de bevalling

De eerste week vond ik erg zwaar. Er gebeurt zó veel. Opeens is er een baby die de hele dag zorg nodig heeft. Slapeloze nachten, bezoek dat over de vloer komt, een baby die huilt terwijl je geen idee hebt waarom. Gelukkig had ik mensen in mijn directe omgeving die heel eerlijk zeiden: het is écht niet altijd even leuk. En wanneer je soms denkt: “oef waar ben ik aan begonnen” is dit ook echt niet gek. Die momenten heb ik zeker gehad. Helemaal wanneer Jason soms ontroostbaar was, en ik een hele avond met hem rondliep dacht ik soms echt: nog even en dan word ik helemaal gek. Dan had ik alles al geprobeerd en niks was goed. Gelukkig heb ik een partner die het dan even kon overnemen zodat ik rustig kon worden. Wanneer ik of mijn partner gestrestst was, reageerde onze baby hier natuurlijk ook op. Dit hebben wij zeker gemerkt. Ik geloof na anderhalve week dat wij Jason al erg goed kende. Alleen met een baby blijf je altijd zoeken naar het beste, en wat wel of niet werkt. Wanneer je denkt een ritme te hebben of alles door te hebben waarom hij huilt of iets doet, word dit ineens weer veranderd. Het zat soms in de kleine dingetjes. Switchen van een ander merk fles bijvoorbeeld. Hier hebben wij erg veel profijt van gehad! Als ik dat dus vanaf het begin gedaan had, was het heel anders gelopen.

Om het vanuit mijn beleving even kort samen te vatten: het moederschap (en de zwangerschap) is soms echt heel zwaar en ik vind dat iedereen dit zeker mag weten. En wanneer je dit leest en je zwanger bent: het komt zeker allemaal goed! Alleen: ga je vooral niet schuldig voelen als het soms even niet zo gaat zoals je misschien had gewild. Óf wanneer je er even helemaal klaar mee bent. Ik denk dat elke nieuwe mama dit heeft doorgemaakt en dat we daar gewoon eerlijk over mogen zijn.

Had jij de welbekende roze wolk na de bevalling?

Over Stephanie van der Wal

Stephanie, 32 jaar, woont samen met Job, en samen werden zij op 5 oktober 2017 voor het eerst ouders van Jason! Inmiddels is Stephanie in blijde verwachting van haar tweede kindje (een meisje!). Stephanie neemt je mee in haar wereld van haar zwangerschap,de veranderingen in haar leven, het moederschap, en alles wat hierbij komt kijken. Je kan hier op Twinkelbella regelmatig een update van haar verwachten.

Reacties

  • Anna

    Helaas niet. Gelijk na de geboorte wel geen pijn, maar wel helemaal duf en geen enkele gevoelens. Die pijn kwam de dag erna en toen bleek dat de verloskundige niet had opgelet tijdens het hechten en een knoopje was vergeten, waardoor alle hechtingen los hadden gelaten. Opnieuw hechten kon niet, dat moest vanzelf dan maar vastgroeien. Maandenlang pijn van gehad. Van alle mensen die rondliepen en zich overal mee wilden bemoeien na de bevalling werd ik vooral overprikkeld. Dat in combinatie met slaapgebrek en steeds worden gestoord tijdens het rusten zorgde niet echt voor een roze wolk.

  • Laura

    Bij mij werkte het wel zo gelukkig ik heb hier echt geen last ban gehad en iedereen die zeurt over bezoek ja is jou huis jou kind bij hoefde er de kraamweek niemand te komen hoor!

  • Laura

    Ik heb zelfs de kraamverzorgster naar huis gestuurd

  • Anne

    Precies wat je zegt… ik voelde me ook niet emotioneel maar juist heel nuchter. En ook al voel je de pijn niet meer van de bevalling ik zie als een berg op tegen de geboorte van nummer 2. Want dat het zeer deed, ontzettend vermoeiend was en iedereen maar lukraak tussen mijn benen bezig was om mijn dochter geboren te laten worden ben ik nog niet helemaal vergeten..

  • Lilian

    Ik had wel echt een roze wolk en die heb ik eigenlijk nog steeds. Maar ik ben me heel goed bewust dat we heel veel geluk hebben gehad. Ook al hier andere kinderen spelen merk ik altijd weer hoe voorzichtig en netjes Anna is en hoe blij we mogen zijn dat we zo’n rustig, lief en makkelijk meisje hebben.

    En wat betreft de pijn. Ik beviel thuis, maar ik bloedde nogal en terwijl ik gehecht werd twijfelde de verloskundige of ze met me naar het ziekenhuis moest en ik dacht: “Het maakt me niks uit, want ik heb hier het mooiste op aarde en die gaat mee.” Terwijl ik er daarvoor heel erg tegenop zag dat ik eventueel naar het ziekenhuis moest. En ik ben echt alle pijn vergeten 😉

  • Felicia

    over of je de pijn na de geboorte gelijk vergeten bent
    persoonlijk ervaar ik het zo dat het meer geestelijk blijft hangen het heeft zo impact dat het vooral geestelijk en emotioneel een klap geeft vind ik
    want de pijn bij een bevalling gaat zo diep dat het vooral geestelijk nog lang blijft hangen en dat je heel lang met verwerken bezig bent wat je nu eigenlijk overkomen is zo bijzondere pijn is het
    maar zo is hoe ik het ervaar
    4 keer bevallen 4 lieve kindjes van 9 7 bijna 2 en 6 maanden

  • Felicia

    oeps foutje ons jongetje is 9 maanden oud 🙂

Reageren op Anne Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.