Direct na de zomervakantie mocht ons kleine meisje voor het eerst naar de peuterspeelzaal! Riep ik eerst dat ik er helemaal geen moeite mee had omdat dit voor mij de tweede keer is, maar bleek dat ik toch wel even moest slikken. Vandaag een update over hoe het met mijn dochter gaat op de peuterspeelzaal!
Voor het eerst naar de peuterspeelzaal
Inmiddels heb ik wel geleerd dat het hoe dan ook spannend is wanneer je kleine peuter voor het eerst naar de peuterspeelzaal gaat. In het specifieke geval van mijn dochter vond ik het vooral best spannend omdat zij geen kinderopvang of dergelijke gewend is. Bij mijn zoontje was dit anders en daarom viel de overgang heel erg mee. Sowieso is mijn dochter een heel ander kind en was ik gewoon heel erg nieuwsgierig hoe zij op dit alles zou gaan reageren!
De eerste ochtend dat ik haar naar de peuterspeelzaal bracht ging vrij makkelijk. Natuurlijk heb ik haar al wel wat vertelt maar vraag ik mij af wat zij hiervan begrepen zou hebben. Bij binnenkomst op de peuterspeelzaal was Sophia direct onder de indruk van al het speelgoed en ik kon zonder traantjes gaan. Bij het ophalen haalde ik een blij en tevreden meisje op. De volgende dag ging het wel iets anders. Zodra mijn dochter de peuterspeelzaal in beeld kreeg wilde zij niet meer van de fiets af en begon het huilen. Vreselijk om op deze manier je kind achter te laten, maar het is niet anders.
Bij het ophalen kwamen er wel een paar traantjes, maar de juf vertelde dat het goed is gegaan. Ze konden direct merken dat het een pittige tante is die dochter van mij, die weet wat ze wil. Ha! Dat wist ik al 😉
Lees ook: Outfit peuter Sophia
En, hoe gaat het nu?
Het gaat eigenlijk steeds een beetje beter. Wel is Sophia sinds zij naar de peuterspeelzaal gaat ontzettend gehecht aan een knuffel. Die knuffel vond ze eerder wel leuk, alleen op het moment moet Bobbie (dat is zijn naam) overal mee naartoe. Ook op de peuterspeelzaal kan zij niet zonder, en dit laten wij gewoon maar even gaan. Tijdens het eten en drinken moet Bobbie even slapen, en daarna mag zij hem weer pakken.
Ik haal vrijwel altijd een vrolijk meisje op. Ik hoor regelmatig van de juf dat Sophia wel een beetje verdrietig wordt wanneer zij andere mama’s ziet die de kindjes komen halen, dus ik probeer altijd wel echt iets eerder te zijn. Verder heb ik het idee dat Sophia heel goed op haar plek is. Én dat het gewoon goed voor haar is om andere kindjes te zien, te leren delen en om leren samen te spelen.
Tot zover een update. Ik weet dat er onder mijn lezers heel veel mama’s zijn die ook hun kindje na de zomervakantie voor het eerst naar de peuterspeelzaal mochten brengen! Ik ben onwijs benieuwd hoe het met jullie en de kindjes gaat! Laat het achter hieronder in de reacties, ik ben heel erg benieuwd
Miranda Reageren
Mijn zoontje mocht inderdaad ook direct na de zomervakantie starten op de peuterspeelzaal. Hij vindt het erg geweldig! Heeft gelukkig nog geen traan gelaten bij het afscheid. Zodra we binnen zijn gaat hij eigenlijk direct spelen en heeft hij nog net tijd om een kus te geven als ik weg ga. Bij mijn dochter ging het 2 jaar geleden in het begin ook zo goed. Maar na een paar weken werd het afscheid nemen wat moeilijker voor haar. Gelukkig duurde dat niet zo heel lang een was het na een maand of 2 wel weer goed.
Saskia Reageren
Leuk om dit vanaf de andere kant de lezen als leidster bij een peuterspeelzaal. Er zijn bij mij ook een aantal kindjes die huilen, tijdens het brengen en ophalen. Verder geen problemen en zijn ze lekker bezig 🙂
Felicia Reageren
leuk om te lezen .onze twee dochtertjes van 7 en bijna 9 hebben ook op de peuterspeelzaal gezeten
en ik ben dus al wel gewend zou je zegen maar nu de gedachten als mijn twee jongste straks naar de peuterspeelzaal gaan benauwd mij toch een beetje ik werk en mijn man is er de tijd dat ik werk bij de kinders
kom ik dan vertrekt hij 2 uur daarna zelf naar zijn werk
maar ons dochtertje jasmijn en ons zoontje zijn eigenlijk alleen hub zussen gewend en papa en mama
en opa en oma natuurlijk maar niet andere plaatsen en mensen
jasmijn is nu 1 jaar en 5 maanden en haar broertje 9 weken oud
ik zal de eerste keer samen met mijn man haar wegbrengen heb ik bij alle drie gedaan
en dat ga ik bij ons jongetje natuurlijk ook zo doen
maar wat ik heel lastig vind en mij zorgen om maak is dat jasmijn heel erg gevoelig is
als ze nee hoort of zoiets dan kruipt ze weg en huilt heel erg verdrietig
tegenwoordig zegen wij ook geen woordje nee meer maar leiden haar af met iets
maar ik ben dus een beetje bang voor hoe dat straks zal gaan op de peuterspeelzaal.
maar het enige wat wij kunnen doen is aan het aangeven daar en verder op hun vertrouwen.
maar goed het is pas volgend jaar .