Slechte 20 weken echo, wat nu?
15 jun 2020 Dit veranderde mijn leven Mama 10

Slechte 20 weken echo, wat nu?

Zo nu en dan mag ik een verhaal delen van een lezer over een ingrijpende gebeurtenis. Dit keer het verhaal van Marjolein waarin zij vertelt de schrik van haar leven te krijgen met een slechte 2o weken echo. Zij vertelt over het traject dat zij doorliep en hoe het nu gaat.

Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Voor meer info mag je mij mailen op info@twinkelbella.nl

Dit artikel is eerder gepubliceerd in 2017

De 20 weken echo die wij kregen, kon niet bij onze eigen verloskundige praktijk. Daarvoor gingen wij naar een andere praktijk. Voor mij is de 20 weken echo toch wel een dingetje. Is alles goed met de baby? Mijn vriend en ik waren allebei een beetje zenuwachtig. De 20 weken echo stond gepland om 26 november 2015. Die datum vergeet ik vanaf die dag dus nooit meer. Het is iets wat mij altijd bij zal blijven. Als de maand november aanbreekt komen de herinneringen weer naar boven.

De 20 weken echo

Wij kwamen de echokamer binnen en ik ging liggen. Ik ontblootte mijn buik. De verloskundige keek met het echoapparaat naar onze baby. Af en toe zei ze iets. Toen bleef het even stil. De verloskundige vroeg aan ons of wij het geslacht al wisten. Trots zeiden wij dat wij al wisten wat het zou worden: wij verwachten een meisje!

De verloskundige bekeek het kindjes van top tot teen. Van het tellen van de teentjes en vingertjes tot aan de hersentjes. Alles legde zij steeds heel goed uit. Dit was erg prettig. Ik voelde mij meteen op mijn gemak.

Het valt mij op dat ik de verloskundige nog een paar keer zie kijken naar het scherm. Een paar keer maakt ze het beeld scherper en mompelt ze af en toe iets. Dan zegt ze dat zij iets ziet wat niet helemaal goed lijkt te zijn. Mijn vriend en ik kijken elkaar aan en worden er allebei stil van. Helaas kon de verloskundige niet zeggen wat er precies aan de hand was, en moest zij ons doorverwijzen naar het ziekenhuis. Daar zaten wij het ene moment nog op een roze wolk, en werden wij binnen 20 minuten keihard met beide benen op de grond gezet.

Onzekerheid en zorgen

Direct spookte er in mijn hoofd het scenario over de 12 weken echo, konden wij toen al weten dat er iets niet in orde was? Wij hadden de NIPT test namelijk niet gedaan. Wij vonden dat toen erg veel geld. Wat is er niet goed? Er ging van alles door mij heen. Met een vervelend gevoel liepen wij de deur uit en moesten wij naar het ziekenhuis. Een gynaecoloog moest het allemaal gaan bekijken.

Het weekend ging erover heen. Vier dagen zaten we in spanning. Vol zenuwen gingen wij naar het ziekenhuis. Een mannelijke en vrouwelijke gynaecoloog gingen kijken naar ons kindje. Wat zij zagen waren cystes in de hersentjes. Ook zagen zij dat de vaten in de navelstreng niet goed waren. Normaal heeft een kindje 3 vaten. Onze baby had er 2.  Dit betekende dat er een afwijking kan zijn met de baby haar nieren of het hart, alleen dat hoefde niet. Wij kregen eindelijk te horen wat er was. Wat een cyste precies was, dat wist ik niet. Ik had er nog nooit van gehoord. De arts legde het uit.

Thuis hebben mijn vriend en ik beiden veel op internet opgezocht en gelezen. Een cyste is holte gevuld met vocht. Het is een aangeboren afwijking in de hersenen. En twee in plaats van drie bloedvaten kan zijn dat de baby iets heeft met de nieren en het hart, alleen functioneerde dit allemaal goed zei de gynaecoloog. Wij lazen er veel over op internet. Niet handig om alles op internet op te zoeken kan ik inmiddels vertellen.

Hopen op goed nieuws

Ik weet nog dat de gynaecoloog erg neutraal was. Geen medeleven. Geen steun. Ik weet nog dat de verloskundig, heel anders reageerde en ons steunde.  Wij kregen een boekje mee dat ging over ’een kindje met het syndroom van down. Want ook daar kon zelfs sprake van zijn. Wij maakten een nieuwe afspraak om te kijken hoe het er voor stond. Zes weken moesten wij wachten! Die afspraak stond gepland om 6 januari 2016.  Die dag is de dag van mijn opa. Ieder jaar herinnert 6 januari mij aan mijn opa omdat hij die dag gestorven is.

Ik hoopte op goed nieuws. Dat hoopt iedereen, toch? Als je zoiets hoort?

Vol zenuwen zaten wij daar in de wachtkamer. De afgelopen zes weken waren letterlijk een hel geweest. Mijn vriend en ik hadden veel gesprekken over ‘Wat als?’, ‘Hoe nu verder?’, Moeten wij dit kleintje, een leven geven zoals de kans bestaat dat zij een afwijking heeft? In die 6 weken viel Kerst en Oud en Nieuw. Iets wat voor ons een fijne en gezellige tijd had moeten zijn voelde op dat moment niet zo. Wij waren samen met onze familie en vrienden, maar in onze hoofden spookte voortdurend die onzekerheid over ons kindje.

Eindelijk mochten wij naar binnen. Daar werd grondig naar ons kindje gekeken. Wij keken naar het beeldscherm en waren allebei erg stil. Mijn vriend en ik luisterden naar de twee gynaecologen die aan het kijken waren op het andere scherm. Na vijf minuten zei de mannelijke gynaecoloog dat hij niks meer zag zitten. Het was weg. De cystes zaten er niet meer.

De twee vaten in de navelstreng waren er nog wel. Zoiets gaat niet weg. Maar dat hoeft niet iets ergs te zijn. Dat hebben baby’s wel vaker, en ook hier zag het functioneren van de nieren en het hart er goed uit. Daar hoefden wij ons geen zorgen om te maken.

Wat erg speciaal was bij deze echo is dat Lauren haar duim op stak! Zie bovenstaande foto!

Hoe gaat het nu?

Als wij nu kijken naar hoe het gaat met Lauren doet zij het super goed en is er niets met haar aan de hand. Een vrolijke puberende peuter met een eigen wil. Eigenwijs, ondeugend, en met veel pit. Een temperament vol karakter waar wij onze handen vol aan hebben.

Lauren loopt sinds 10 november enkele stapjes los. Ze heeft vanaf 10 maanden tot aan 15 maanden geen aandacht getoond om te gaan kruipen of lopen. Billenschuiven was voor haar de manier om vooruit te komen. Sinds 3 maanden kruipt ze. Ze kruipt de kamer rond en steeds vaker loopt ze met haar loopkar door de kamer. Door de loslopende stapjes die ze nu maakt zal het echte lopen dan ook niet lang meer duren.

Lieve Marjolein, Och wat moet dit een vreselijk nieuws voor jou en je vriend zijn geweest toen je doorverwezen werd naar het ziekenhuis. Ik kan mij indenken dat dit erg veel zorgen heeft gekost. Wat fijn dan ook om te lezen dat alles goed is met jullie dochter! Bedankt voor het delen van jouw verhaal, een slechte 20 weken echo betekent niet altijd het ergste. Ik wens jou en je gezin het allerbeste toe. Liefs Saskia

Reacties

  • Silvy

    Ohje, wat een ervaring! Ik zou ook wel met de angst geleefd hebben die periode. Maar gelukkig is alles nu goedgekomen! Koester elk moment en hou dat vast in je hart!
    Onlangs geplaatst door Silvy: Vanzelfsprekend, toch?

  • Tessa van Es

    Het is alsof ik mijn eigen verhaal zit te lezen. Ik had mijn 20 weken echo een maandje (dec 2015) later, ook wij kregen slecht nieuws. Ook wij hadden 2 bloedvaten in de navelstreng, bij ons meisje💕 zit de maag, lever en milt op een andere plek. Ook zagen ze een hartafwijking. Wij konden pas 5 dagen later terecht in het ZH… kerst zat er tussen, wat een rotdagen zijn dat geweest.
    Uiteindelijk bleek de hartafwijking niet ernstig en mee te leven. Ze waren bang dat haar darmen gedraaid of afgekneld zouden zijn omdat de maag niet op zn plek zat. Dit is pas later in de zwangerschap zichtbaar. Zo onzeker is die tijd geweest. Gaandeweg kregen wij steeds beter nieuws. Na haar geboorte is ze nog 2 dagen opgenomen geweest. Het zit gewoon een beetje anders in haar lijfje maar ze is kerngezond! Inmiddels 19 maanden oud en een heerlijk pittig, eigenwijs ding.
    Geniet van jullie meisje!

  • Lisette

    Wat gek dat ze de cystes in het hoofd als iets slechts zagen, inprincipe is het een holte gevuld met vocht en trekt eigenlijk altijd weg. Mijn zoontje had dit ook en bij de baby die nu in mijn buik rondzwemt ook. Maar ik heb niks gehoord over extra controles. Aangezien ik bij mijn eerste dochter een slechte 20 weken had die ook verliep in het afscheid nemen van haar, worden we streng begeleid. De 2 vaten navelstreng is natuurlijk wel een anders verhaal. Ik ben blij dat alles goed gekomen is met jullie kindje!
    Onlangs geplaatst door Lisette: 31 Weken zwanger

    • Willie

      Als er bij de 20 weken echo alleen de cystes worden aangetroffen is dat geen alarmsignaal. Is er ook nog wat anders ( dus meerdere zogeheten softmarkers) dan zou er wat aan de hand kunnen zijn…omdat het bij jou Lisette “alleen” de cystes waren, was er geen reden tot verder onderzoek.

  • Janneke

    Mijn zoontje had ook een cyste en dat is niet goed gekomen. Inmiddels 11 jr en gehandicapt vanaf zijn geboorte. Ik snap dus wel dat ze dit verder hebben willen onderzoeken!
    Fijn dat het mee is gevallen allemaal!

  • Imke

    Poeh heftig is dat. Wij hebben wat betreft de cystes precies hetzelfde meegemaakt. Ook was er twijfel over de grootte van een bepaald deel van de hersenen. Uiteindelijk bleek ook bij ons meisje alles goed te zijn en was de cyste verdwenen. Over 2 weken kunnen we haar in onze armen sluiten!
    Geniet van jullie prachtige meisje!!

  • Heidi

    Ik zou ook schrikken als ze het over cystes zouden hebben gehad, dat maakt alles onzeker en het is een holte gevuld met vocht maar het kan omslaan naar iets slechts… ik wil je even een hart onder de riem steken mijn dochter had ook maar 2 navelstrengvaten… dit is op de echo’s nooit gezien pas bij het doorknippen zag de verloskundige dit. Mijn dochter heeft daarom meteen een echo gehad en toen ze 2 was nog een keer bloedgeprikt om de nierfunctie in de gaten te houden. Ook haar hartje is prima… Gelukkig alles goed gekomen ze is nu een pubermeisje van 14 jaar lekker onbezorgd en heerlijk gezond.

  • Willie

    Echt precies mijn verhaal ( dochter juli 2007) ook twee vaten en cystes…. En helemaal niks aan de hand, kerngezond en nog steeds…..Wat mij alleen verbaasd is dat jullie 6 weken moesten wachten? Kreeg je geen andere opties aangeboden? Want bij ons werd heel duidelijk gesteld dat er voor 24 weken duidelijk moest zijn wat er aan de hand was ivm een eventueel afbreken van de zwangerschap. Wij hebben toen een vruchtwaterpunctie gekregen waardoor al vrij snel duidelijk was dat er geen genetische afwijkingen waren, ondanks de twee opvallende signalen bij de twintig weken echo..

  • A vd Berg

    hier ook met 22 weken.. geen kronkel in de navelstreng en geen neusbotje.. op naar de gyn in t ziekenhuis en volgens de verloskundige niks aan de hand, ook even googlen en je schrikt je rot dan gewoon. we zaten daar dus om downsyndroom uit te sluiten of niet… ook snel een vruchtwaterpunctie laten doen ivm de 25w grens. gelukkig bleek alles oke en is ze gewoon geboren met neusbotje en wel een kronkel in de navelstreng… wat een 2 weken waren dat zeg. en je moet nog zo lang dus je blijft je toch afvragen of alles wel echt goed is. ook omdat je gewoon weer onder controle van de verloskundige komt alsof er niks gebeurd is… nu ist een prachtige meid van alweer 9, maar wat heb ik me schuldig gevoeld af en toe…

  • Margje

    Nu tijdens deze zwangerschap van ons 2e kindje ook te horen gekregen dat er maar 2 bloedvaten in de navelstreng zitten. Gelukkig zijn er verder geen andere afwijkingen te vinden, dus dat was echt een opluchting. Nu hoor ik juist dat dit best regelmatig voor komt.

    Hierdoor vind ik het nu wel spannender en maak ik me wel meer zorgen. Ook al zijn er verder geen afwijkingen te vinden bij ons meisje.

Reageren op Lisette Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.