Speelt jouw kind alleen buiten?
4 sep 2018 Kinderen Mama 8

Speelt jouw kind alleen buiten?

Toen ik klein was speelde ik heel veel buiten. In de lente en zomer sowieso elke avond. Gewoon met kindjes uit de buurt in een speeltuintje heel iets verderop. Super fijn en leuk was dat. Nu ik zelf kinderen heb merk ik dat ik er toch meer moeite mee heb om mijn zoon alleen buiten te laten spelen. Wij hebben hier dan ook wat andere regels voor. 

Alleen buiten spelen

In eerste instantie zag ik het niet echt voor mij dat mijn zoon (6) alleen buiten zou gaan spelen. Alleen: de tuin is te klein, en hij wilde toch graag meer spelen. Dus ging ik altijd mee naar buiten. Vaak maakten we dan wandelingen en nam mijn zoontje bijvoorbeeld zijn step of fiets mee. En toen kwam het moment dat hij meer wilde spelen en dat ik gewoon niet altijd meer mee kon. Omdat Sophia bijvoorbeeld lag te slapen of wanneer ik met andere dingen in huis bezig was.

Afspraken voor buiten spelen

Ik probeerde het nog even af te houden dat hij alleen naar buiten zou gaan, alleen inmiddels heb ik hem toch maar laten gaan. Misschien ook wel gewoon een klein stukje loslaten (moeilijk!). Wel heb ik hele duidelijke afspraken met hem gemaakt. Ik wil hem namelijk wel op mijn radar houden en altijd weten waar hij is. Wanneer hij op de fiets gaat is de afspraak dat hij vier rondjes mag fietsen (een vaste route langs de speeltuin, huizen en dergelijke) en dat hij dan even hoi komt zeggen. Hij doet dit altijd, maar mocht hij dit niet doen, dan zou ik hem na een kwartier gaan zoeken. Verder mag hij nooit met iemand mee gaan zonder eerst bij ons te komen en als er iets gebeurt wat hij niet leuk vindt  moet hij altijd direct naar huis komen.

Tot zover gaat dit goed en merk ik aan mijzelf dat ik hem steeds een klein stukje losser laat. Aan de andere kant geeft dit loslaten hem ook weer zelfvertrouwen en dat is ook een heel goed ding! Voor Sophia is dit natuurlijk een ander verhaal. Zij speelt niet alleen buiten. Ook niet met Senna samen. Wellicht als zij wat ouder is, dat dit wel mag.

Speelt jouw kind (kinderen) alleen buiten?

Reacties

  • Chantal

    Onze zoon (bijna 7) speelt ook buiten vind het zelf ook heel moeilijk maar hij draagt een GPS horloge dus kan hem traceren en bellen!
    Heb er wel eens negatieve reacties op gehad hoor maar die laat ik links liggen
    Hij heeft oa autisme en is erg inpulsief hebben al een aantal keer moeten zoeken
    Dat zon horloge mij een geruster gevoel geeft!!

    Onze andere zoon speelt ook buiten (5)maar enkel bij het speelpleintje hier een klein stukje verderop (10sec lopen vanaf de achtertuin 😊)

  • Angelique

    Mijn zoontje mag al wel een tijdje alleen buiten spelen, eerst alleen om ons blok (klein vierkantje alleen over de stoep) maar nu mag hij ook naar de speeltuin. Ik kan hem zien wanneer hij oversteekt. We wonen in een rustige wijk waar iedereen elkaar kent dus dat geeft een veilig gevoel. Ik denk dat het ook aan je kind ligt en aan de omgeving waarin je woont.

  • Janine

    Mijn zoontje speelt alleen buiten. Hij is vier jaar. Wij wonen in een straat waar geen auto verkeer langs komt. Alleen de bewoners die in deze straat wonen komen hier. Aan de straat ligt een speeltuin. Hij mag tot de speeltuin en niet verder. Als er iets is dan komt hij naar mij toe of als hij bij iemand thuis wil spelen dan moet hij dat tegen mij zeggen. Ik moet zeggen dat ik dit altijd wel spannend vind maar gaat tot nu toe heel goed. Hij speelt ook nog wel thuis in de tuin. Als hij wil fietsen, fietst hij naar de speeltuin en weer terug naar huis. In principe kan er niks gebeuren. Maar dat neemt niet weg dat ik heel lekker thuis zit, ik kijk om de zoveel tijd even bij hem en kan vanuit de voorkant van het huis in speeltuin zien als hij daar is. Ik vind het moeilijk hem los te laten maar hij geeft mij vertrouwen doordat hij het goed doet en ik geef hem het vertrouwen door hem los te laten. Het is dat hier geen autoverkeer rijdt en alleen de buurtbewoners rijden door deze straat, maar dan ook stapvoets, dat hij van mij “alleen” buiten mag spelen. Daarnaast heb ik ook een horloge met track and trace voor hem zodat ik kan zien waar hij is. (nog niet geprobeerd maar ook die kan ik gebruiken.)

  • nicole

    Jazeker! Wel met goede afspraken en afhankelijk van de leeftijd en zo. En ik ging wel regelmatig even kijken. Het is altijd een beetje zoeken naar evenwicht tussen loslaten en beschermen.

  • Lilian

    Anna speelt ook alleen buiten, maar alleen in onze straat. Ze is ook heel voorzichtig, er spelen hier ook wel eens kinderen van 6/7 die ik iets minder vertrouw. Ze speelt wel veel met een buurmeisje die altijd net iets verder wil dan zij mag, maar ze blijft netjes in de straat 🙂 Ik vind het ook lastig. Nu met fietsen laat ik haar steeds bepalen of we mogen oversteken, maar haar alleen laten oversteken (helemaal met dat drukke verkeerd rond schooltijd) lijkt me wel lastig! Ook al is ze echt super voorzichtig (in tegenstelling tot mij vroeger en ik heb het toch ook overleefd)
    Onlangs geplaatst door Lilian: Het doel of het moeten van doelen

  • Coco

    Ik vind het een angstig gevoel dat loslaten…
    Als je in zo’n wijk woont met weinig verkeer, een veilige buurt waar je hem kan zien en de buurt betrouwd, ja. Maar hier is het een drukke straat, veel wilde fietsers die je zo omver rijden, neen.
    Een geluk ze spelen hier veel buiten in onze mega grote omringde tuin, blauwe plekken en modder broeken vind ik dan niet erg meer 🙂
    Onlangs geplaatst door Coco: Waarom interactie belangrijk is.

  • Marieke

    Mijn kinderen mochten niet zonder toezicht buiten spelen, want wij woonden in een drukke straat waar hard werd gereden en aan de achterkant was een hondenuitlaatstrook met een brede sloot erlangs. In de tuin hadden ze wel een glijbaan en schommel en genoeg speelruimte. Naar het speeltuintje ging ik mee want dat was net te ver weg plus de drukke straat en dan nog een straat oversteken. Bij vriendjes achterin onze wijk mocht het wel als ouders oogje in het zeil hielden, omdat daar veel minder verkeer en meer speelruimte was.
    Zelf fietsen zonder begeleiding pas vanaf groep 5 of 6, over het fietspad en langs vooraf afgesproken route. Natuurlijk oefenden we voor die tijd ook wel hoe je je moet gedragen in het verkeer en fietste ik vaak met ze. Het hangt er maar net af waar je woont. Zoals ik altijd zei: “Zolang je te klein bent om op je fiets gezien te worden mag je niet alleen. Jij kijkt wel goed uit, maar mensen in auto’s doen dat niet altijd”. Mijn kinderen zijn klein van stuk dus die vielen zelfs met fietsvlag echt niet op naast geparkeerde auto bij het oversteken. Het is goedgekomen, ze zitten nu op middelbare school en kunnen in onze niet al te grote Brabantse stad overal heen op hun fiets (met mobiel mee in de tas uiteraard)

  • Stefanie

    Wat worden ze snel groot hé! Hier spelen ze wel buiten rond het huis. Maar net als jij controleer ik af en toe even en hebben we duidelijke afspraken. Dat loslaten blijft een dingetje! Ik was zelf altijd uren buiten en echt niet altijd dichtbij huis. Blijkbaar was het toch anders toen ofzo..

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.