Ik was mijn kind kwijt
8 okt 2015 Lifestyle 39

Ik was mijn kind kwijt

Ik zal nooit het moment vergeten dat ik mijn kind kwijt was. Hoe verlamd en machteloos ik mij voelde en hoe alles aan mij voorbij ging. En het enige waar ik maar aan kon denken: waar is mijn kind?!

Wandelen

Vorig jaar rond deze tijd wist ik net dat ik in verwachting was van ons tweede kindje. Hoe pril ik ook zwanger was, de prenatale depressie begon al licht haar intrede te doen. Ik voelde me niet lekker, niet fit en heel erg moe. Juist daarom besloot ik op een middag lekker met Senna even een rondje te gaan lopen. Iets wat we wel vaker doen, zeker als ik mij niet fit voel, dan helpt een rondje in de buitenlucht mij vaak om mij weer wat beter te voelen.

Ik ben mijn kind kwijt

Eenmaal onderweg besloot ik even langs de winkels te lopen om vast boodschappen voor het avondeten te doen. Tot zover niets aan de hand en alles prima. Tot ik in de winkel bij het vlees mij omdraai en geen Senna meer zie. Ach, dat gebeurde wel vaker en in eerste instantie maakte ik mij niet heel druk. Totdat ik na in elk gangpad gekeken te hebben hem nog niet had gevonden. Na drie rondjes te hebben gelopen in de winkel begon de paniek heel iets toe te slaan. Voorzichtig vroeg ik aan de caissière of ze toevallig een klein jongetje had gezien. Nee, ze had niets gezien maar zou het even aan een collega vragen.

Paniek

Inmiddels waren er al diverse collega’s ingelicht maar nog steeds geen Senna. Toen er na een half uur nog steeds geen Senna was, raakte ik in paniek. In de winkel was hij niet, waar was hij dan wel?! Hij moest naar buiten zijn gegaan en dat stelde mij niet gerust. Stel je voor dat hij op de weg liep, of dat hij bij het spoor was gaan kijken om de hoek omdat hij zo van treinen hield?

Pijnlijk

Omdat ik bang begon te worden belde ik Vincent die thuis aan het werk was. Binnen vijf minuten was hij er ook, en verschillende mensen hielpen mee met zoeken. Zelf wilde ik op een centraal punt staan zodat ik overzicht had over het plein en zo Senna misschien wel kon zien. Wat heel erg indruk op mij maakte is dat een vrouw tegen mij riep: en je staat daar maar terwijl je kind zoek is! Dat vond ik zo pijnlijk, ik wilde juist niet overal naartoe rennen omdat ik bang was dat ik hem zou missen.

Nooit meer weg zonder mama

Toen na een behoorlijke tijd Senna nog niet gevonden was, kreeg Vincent een ingeving en ging hij kijken bij de winkels in de buurt. En ja, daar zat onze meneer Senna met de auto’s te spelen in het Kruidvat terwijl om hem heen iedereen in rep en roer was. Ik weet nog precies hoe blij en verdrietig ik tegelijk was toen hij weer bij ons was. Vreselijk om in die onzekerheid te zitten terwijl je geen idee hebt waar je kind is. Sindsdien is het nooit meer gebeurd. Het maakte ook heel veel indruk op Senna en hij heeft het er nog heel lang over gehad dat hij nooit meer zonder mama weg zou gaan.

Machteloos

Sjonge wat voelde ik mij machteloos, en tegelijkertijd ook weer dankbaar dat mijn lieve vriendje weer terecht was. Ik ben benieuwd of er meer mama’s zijn die dit hebben meegemaakt. In eerste instantie voelde ik me trouwens een hele slechte moeder die haar kind uit het oog verloren was. Maar weet je, dit soort dingen gebeuren en je kan je kind niet continue strak in de gaten houden. Hopelijk was dit de eerste en de laatste keer dat we dit meemaakten.

Zijn er mama’s die hetzelfde hebben meegemaakt?

handtekening-saskia

Volg jij mij al via FacebookBloglovin , Instagram en/of twitter?

Reacties

  • Fleur

    Oh Saskia verschrikkelijk is dat he? Ik heb het een keer meegemaakt met Mack, toen we in de C&A waren. Dat was een grote winkel en hij liep al de hele tijd alle kanten op en ineens zag ik hem niet meer. Geroepen maar geen antwoord. Het was in een winkelcentrum, dus ik dacht dat hij misschien naar het speeleiland was gegaan, maar daar was hij niet. Uiteindelijk bleek hij toch gewoon in de C&A te zitten. Dat was wel even spannend. Maar je kunt inderdaad je kind niet de hele tijd in de gaten houden helaas. Hopelijk was dit de enige keer!

  • Nicole

    Dat moet schrikken zijn geweest!! En dan die botte opmerking van die vrouw.. Bah! Vind het juist heel slim dat je daar ging staan..
    Ik heb het nog niet meegemaakt en hoop ook dat het nooit gebeurd, echter is die van mij ook zo’n rondlopertje..

  • Martina

    Wat een angst en machteloos gevoel!! Ik moet er niet aan denken. En bah, wat een nare opmerking van die vrouw!

  • Bien

    Aargh wat een nachtmerrie! Lijkt me zo eng!! Gelukkig is het allemaal weer helemaal goed gekomen!

  • Charlotte

    Oh vreselijk lijkt me dat! Wel fijn dat er veel mensen mee hielpen zoeken!

  • debby

    Wat moet dit een vreselijk gevoel hebben gegeven Saskia. Een paar jaar geleden was een vriendin van me haar zoontje ook kwijt waar ik bij was. Vreselijk! We vonden hem bij een paar winkels verderop kijken naar de K3 dvd

  • Celine

    Ow wat erg zeg! Dit lijkt me echt zo verschrikkelijk als dit gebeurt! Ik was vroeger ook echt een weglopertje en zat dan in de speelgoedwinkel te spelen. Liefs, Celine

  • Geertje - Stay At Home Mama

    Oh wat schrikken!! Heb het zelf nog nooit meegemaakt gelukkig maar lijkt me de grootste nachtmerrie die een ouder kan overkomen! “Gelukkig” is hij er zelf ook van geschrokken, is de kans minder groot dat hij het nog een keer doet…

  • Ysanne

    Oeh wat erg, ik kan het me helemaal voorstellen. Gelukkig is het hierna nooit meer gebeurd!

  • Bregje

    Oh wat moet dat vreselijk voelen zeg! Gelukkig was er niks ergs aan de hand en was het de laatste keer. X

  • Romy

    Poeh, wat heftig lijkt me dit. Gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt maar ik kan me de blinde paniek heel goed voorstellen! En nu mijn dochter steeds mobieler wordt merk ik ook dat ik echt ogen in mijn achterhoofd moet hebben soms…

  • Meike

    Oh wat verschrikkelijk!! Ik heb dit nog niet meegemaakt en hoop dit nooit mee te maken. Wat je zegt, je kunt je kind niet elke seconde in het oog hebben en volgens mij is er maar een fractie van een seconde nodig. Wij waren van het weekend naar de Efteling en ik had een foto van Evie gemaakt (voor een signalement) en ons telefoonnummer staat in haar jas. Ik wilde niets aan het toeval overlaten.
    Wel goed dat het ook indruk op Senna heeft gemaakt. Hij verliest je niet meer uit het oog denk ik.

  • Maaike

    O ja en precies in zo’n zelfde situatie van net zwanger. En als je hem dan vindt uit je plaat gaan

    • Maaike

      Kan me er nog schuldig over voelen

  • Daantje

    Niet exact hetzelfde, maar ik ben ons zoontje ooit eens kwijt geweest in een indoor speeltuin. Doodeng vond ik het. Die paniek die je dan overvalt is echt afschuwelijk. Na 10 minuten vonden we hem eindelijk. Waarschijnlijk dacht hij dat we verstoppertje aan het spelen waren….. Hij was nog te klein om te begrijpen wat er mis was gegaan….

  • Annelies

    Wat lijkt me dat een verschrikkelijk en machteloos gevoel. Gelukkig was er uiteindelijk niets aan de hand en zat hij met wat autootjes te spelen, maar stel je voor hé… of nou ja, liever niet! Ik ben als kind weleens kwijt geraakt in een grote dierentuin. Ik kan me herinneren dat zowel mijn ouders als ik (al 6 jarig meisje) flink in paniek waren.

  • Nesrin

    Dit lijkt mij verschrikkelijk ik schrok behoorlijk bij de zin dat er een half uur voorbij was zonder Senna. Het kan iedereen gebeuren Saskia zelfs als je ogen in je achterhoofd heb zitten kan er nog een kind weg floepen.

    De opmerking van die vrouw vind ik pijnlijk en ik vind erg misplaatst. Jij deed op dat moment wat jou het beste leek en ik zou waarschijnlijk hetzelfde hebben gedaan.

  • Natasja

    jeetje! Dat lijkt me heel heftig om mee te maken! Fijn dat er zo veel mensen hielpen met zoeken! En wat een nare opmerking van die vrouw! Slim om centraal te staan!

  • Marijke I easydailyfood

    O man wat zal jij paniek gevoeld hebben! Pfff vreselijk! Mij gelukkig niet gebeurd maar mijn moeder is mij vroeger wel eens kwijt geraakt in de HEMA. Die heeft atijd 2 uitgangen dus mijn moeder was compleet in paniek. Ik bleek gewoon onder een kleding rek te zitten. Vreselijk lijkt me dat!

  • Sonja

    Oh my.. Wat een nachtmerrie. Ik word soms letterlijk al badend in het zweet wakker met dat ik er een van de twee kwijt ben!

  • jeapiebel

    Wat een vreselijk ervaring is dat. Heeft hij het door ? Of was hij te veel bezig met de autootjes. Voor jou en iedereen om je heen dat lijkt me erg. Gelukkig Senna was teruggevonden. Ik denk dat iedere ouder zo’n moment te kort schieten voelen dat je niet goed oplet. Toegegeven ik had mijn zoon ook ooit kwijt een paar keer zelf. Eén keer op de zwarte markt in Beverwijk. En andere keer helemaal in noorden van Thailand tegen de grens. Toen de tijd waren er heel veel ontvoeringen om een kind te verkopen in myanmar. Wat ook vaak daar ligt. Ik werd toen bijna gek. Gelukkig is het goed gekomen.

  • Jeanine

    Wat eng. En wat een gemene vrouw om zo’n opmerking te maken. Ik zou ook helemaal verstijfd zijn van angst met 1000 gedachten door mijn hoofd. Wij hebben het een keer in het buitenland meegemaakt. We waren in zo’n super grote Carrefour en stonden bij de kassa’s toen mijn zoontje er opeens vandoor was. Hele supermarkt afgezocht, ik en man in de stress omdat we de taal niet spraken, bleek hij gelukkig in een speelhuisje te zitten vlak bij de kassa’s. Ik denk dat veel ouders dit wel eens overkomen zijn.

  • Nathalie

    Ik heb het nog niet gehad maar ik denk dat dit iedereen zou kunnen overkomen. Ik zou ook in paniek zijn!!!!

  • Lifesabout

    Mijn grootste nachtmerrie en ik hoop niet dat ie ooit werkelijkheid wordt. Ik zou gaan staan huilen als een klein kind denk ik, haha.
    Mijn moeder is mij weleens kwijt geraakt want ik rende alle kanten op, vandaar dat ik op een gegeven moment ook een tuigje om had. En dan nog zijn er mensen die niet snappen dat je je kind een tuigje om doet….maar als zoiets vaker gebeurd? Moet er niet aan denken.
    Wat een opluchting moet jij gevoeld hebben!

  • Tamara

    Oh wat naar! Gelukkig is het allemaal goed gekomen, maar het lijkt me toch even schrikken!!

  • Iris

    Dat lijkt me zo erg om mee te maken! Tijdens het lezen van dit artikel zat ik min of meer in spanning, ook al wist ik dat het goed kwam.

  • Sher

    Pff wat moet je geschrokken zijn zeg. Ik heb zelf geen kinderen, ik pas echter vaak op mijn neefjes en ik moet er niet aan denken dat ik die uit het oog verlies. Gelukkig is alles goed gekomen!

  • Daniëlle

    Oh, dat lijkt me ook echt vreselijk!! Ik zou inderdaad op gegeven moment ook op een centraal punt gaan staan, snap heel goed juist dat je dat deed. Wat zul je geschrokken zijn zeg. Gelukkig is het mij nog niet overkomen. Moet er niet aan denken..

  • Linda

    Wat een vreselijk gevoel is dat. Ik weet er alles van. Ik ben mijn jongste van vier eens kwijtgeraakt in de Ikea. Het is een grote winkel, maar als je iemand zoekt zijn daar te veel hoekjes om je te verstoppen. Ze was aan het dwalen gegaan en op het moment dat ze mij kwijt was dacht ze mij te gaan zoeken, maar liep daarbij precies de verkeerde kant op. Ik heb mij nog nooit zo wanhopig gevoeld. Gelukkig zijn ze daar goed op deze situaties ingespeeld. Zodra er een kind kwijt is, worden de uitgangen bewaakt door beveiliging en gaat er gelijk een oproep rond in de filiaal. De ouders worden op de plek gehouden waar ze het kind zijn kwijt geraakt. Met vijf minuten kwam het bericht binnen dat ze terug gevonden was, maar moest toen nog wel een kwartier wachten tot ze op de plek terug waren. Zover was ze afgedwaald.

    Voorheen snapte ik dit soort situaties nooit, wie raakt nu immers het liefste uit jouw leven kwijt! Inmiddels weet ik wel beter.

  • floor

    Ah, wat een verschrikkelijk gevoel, ik moet er niet aan denken. xx

  • Anne-Sterre

    Pff, wat ellendig. Naar van die vrouw dat ze zo reageerde, in jouw plaats was ik misschien ook wel op de uitkijk gaan staan, er waren zoveel mensen aan het zoeken.. Maar goed, gelukkig was er met Senna uiteindelijk niets naars gebeurd. Lief ook dat hij er zo goed over nagedacht heeft.

  • Roos

    Ooh wat naar zeg! En je was hem ook echt lang kwijt, verschrikkelijk!
    Ayden is thuis wel eens ontsnapt terwijl ik Kenji op bed legde. Ik had de achterdeur op slot gedaan, maar de voordeur niet. Hij kon een hele tijd de deur van de woonkamer niet zelf open doen omdat we de klink omhoog hadden gezet, maar toen kon hij het opeens wel. Toen ik na 3 min beneden kwam was er geen spoor van Ayden te bekennen. Ik had de voordeur nier gehoord terwijl Kenji zijn kamer er recht boven zit, maar na 5x het hele huis doorgelopen te zijn moest ie wel buiten zijn. Gelukkig vond ik hem vrij snel, 2 straten verderop. Poedeltje naakt, want uitkleden was super leuk. Mijn hemel, als ik er aan denk war er allemaal had kunnen gebeuren, krijg ik nog een knoop in mijn maag!

  • Bertine

    o jee dat lijkt mij zo erg he!! ik heb al een keer lopen huilen toen mijn konijn kwijt was… kun je nagaan wat het wel niet met een mens doet als je kind kwijt is! kinderen hebben zelf niets door en gaan heel schuldig dingen doen, zoals Senna dus ging spelen.. gelukkig bleek er niets aan de hand!

  • Cassandra

    Verschrikkelijk lijkt mij dit! En wat een stom mens met haar botte opmerking! Je hebt juist heel goed gehandeld door centraal te gaan staan ipv overal en nergens heen te wandelen. Pfff mensen ook af en toe!

  • Margriet

    Wat een rot opmerking van die vrouw. Fijn dat het allemaal goed is gekomen en die kleine man gewoon lekker zat te spelen.

  • Romana

    Oh wat erg, ik had dit een keer met mijn 13 jaar jongere zusje. Ik raakte helemaal in paniek! De hele buurt rond gerend en gezocht. Uiteindelijk bij een ander speeltuintje in de buurt, gelukkig bleef mijn moeder rustig toen ik het verhaal achteraf vertelde, want het zat me echt dwars.

  • sabrina

    Afschuwelijk lijkt me dat! Ik heb het mezelf altijd heel makkelijk gemaakt totdat mijn zoon 7 was door hem in de buggy te houden. Dat leverde ook wel brulpartijen op, maar beter dan hem kwijt te zijn.
    Wat een bot mens zeg, terwijl het juist hartstikke slim van je was om daar te blijven!

  • haia

    Paar dagjes terug waren we weg met een groep vrienden. We wisten nu wel al dat ons jongste geen zittend gat heeft en graag de wereld ondekt. Dus waren extra goed aan het opletten. In een paar seconden was hij toch weg. Hij was helemaal alleen naar het meer gelopen. Gelukkig waren een paar vrienden daar nog aan het zwemmen. Mijn man was al gaan zoeken ik bleef inderdaad net zoals jij op een vaste plaats ( bij ons dan de pic-nic plaats. Iedereen was verschoten dat hij zover alleen weg gaat. Daarna was iedereen constant bezig met waar hij was. Bij ons waren hem maar heel even kwijt en ik was al erg ongerust.

  • Maud

    Onze madame kruipt net, dus ii heb dit gelukkig (nog) niet meegemaakt. Een keer ben ik haar kwijt geweest, binnen 10 seconden in ons eigen huis! Ik kan me heel goed voorstellen dat dit kan gebeuren.. En de paniek!

Reageren op Margriet Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.