Ik ben zo’n moeder die niet van spelen houdt
17 jun 2016 Mama 22

Ik ben zo’n moeder die niet van spelen houdt

Dat ik een moeder ben die énorm veel van haar kinderen houdt en alles voor hen zal doen hoef ik niet meer te vertellen. Dat staat gewoon vast. Maar ook ik ben een moeder die niet alles even leuk vindt aan het moederschap om te doen. Spelen bijvoorbeeld, ik ben zo’n moeder die daar hélemaal niet van houdt. Oh en ik houd niet van de vele rotzooi die ze zo nu en dan maken, maar dat is weer een ander verhaal ;).

Zelfstandig spelen

Toen mijn zoon klein was kreeg ik veelal het compliment dat hij zo goed alleen en zelfstandig kon spelen. En dat is zeker zo, dat zal ik niet ontkennen. Maar ik denk dat dit vooral komt omdat ik hem heb geleerd om zelf te spelen. Ik ben namelijk een moeder die geen zin heeft om hele dagen samen te spelen. Ik ben geen moeder die dagen lang samen hutten bouwt én het bezoeken van bijvoorbeeld speeltuinen is hier ook niet iets dat veel gebeurt. Zeg maar gewoon dat het vaker niet gebeurt dan dat het wel gebeurt.

Ik ben zo’n moeder die niet van spelen houdt

Ik ben gewoon een moeder die dat niet leuk vindt. Sinds mijn prenatale depressie  is dit meer geworden, alleen ik denk dat dit niet de enige oorzaak is.Voor zover ik mij kan herinneren hield ik als kind best van spelen. Dat heeft elk kind immers  nodig om de wereld te ontdekken. Alleen activiteiten zoals het gezellig samen doen van spellen en zo is nooit mijn ding geweest. En nog steeds niet eigenlijk. Nu heb ik een man die daar ook niet heel veel mee heeft. Gezellig samen aan de keukentafel het spel levensweg spelen zal bij ons dus niet heel erg snel gebeuren. Alhoewel ik heel soms weleens jaloers ben op van die stellen die dit soort dingen dus wel elk weekend doen.

Unicorn Speelgoedkist

Samen spelen

Maar goed, terug naar het onderwerp. Speel ik dan helemaal nooit met mijn kinderen? Jazeker wel. Ik vind de Duplo stiekem best leuk, en het speelgoed van Sophia zoals haar blokken en vrolijke vriendjes van V-tech vind ik ook eigenlijk wel heel erg leuk. Maar ik speel er gewoon niet lang mee, en de keren dat ik er samen met mijn kinderen mee speel zijn ook niet overvloedig. Ik speel met mijn kinderen om ze te laten zien dat ik van ze houd, en laat ze daarna gewoon het liefste weer zelf verder spelen. Begrijp mij niet verkeerd. Ik ben er áltijd voor hen. Als ze mij nodig hebben, als ze iets willen weten, of als de Duplo trein er weer eens mee ophoudt is mama altijd in de buurt.

Zo nu en dan spelen we wel een spel samen. Zo vinden Senna en ik het heel leuk om samen Loco te doen, of om de kinderversie van mens erger je niet samen te doen. Samen knutselen is trouwens iets dat we ook wel heel erg leuk vinden samen, of gewoon lekker kleuren op een groot mega kleurplaat.

Schuldig voelen als moeder

Ik ben alleen geen moeder die de ganse dag samen met haar kinderen speelt, of de leukste spellen samen doet. Laat staan dat ik géweldige ideeën heb wat betreft knutselwerkjes of bouwwerken om met de kids te doen. Het leukste wat ik wat dat betreft ooit met de kinderen heb gedaan is een huisje maken van een doos (jaja, heel uniek). Óf samen een canvas vol kliederen met verf. Heel heel soms kan ik mij daarom weleens schuldig voelen. Vaak is dit als ik mijzelf even minder voel dat ik mij zorgen kan maken over het feit dat ik geen moeder ben die de hele dag de volle aandacht voor haar kinderen heeft. Want uiteindelijk doen mijn kinderen het helemaal prima en zijn er eigenlijk geen bijzonderheden op te merken, wat dat betreft geen zorgen nodig dus.

wandelen

Waar ik als moeder goed in ben

De momenten dat ik mij schuldig voel probeer ik mij te bedenken dat ik gewoon als moeder weer goed ben in andere dingen.  Zo kan ik uren tegen mijn kindjes praten of liedjes voor ze zingen. Boekjes lezen samen is dan iets dat ik de laatste tijd ook niet zo veel doe, maar wandelen doen wij bijvoorbeeld des te meer. Nog iets dat ik belangrijk vind is oprechte interesse tonen. Dit doe ik door bijvoorbeeld tijdens het avondeten gericht te vragen aan mijn zoon wat hij leukste van de dag vond, en wat hij minder leuk vond. Ik probeer hem op deze manier te laten merken dat ik als moeder er altijd voor hem ben.

Waar ben jij als moeder goed in. Of misschien juist minder goed?

Reacties

  • Bianca Schrijft

    Je bent in mijn ogen een goede morgen om door te weten waar je goede en mindere goede kanten liggen binnen de zorg van je kinderen. Als je die weet, dan kan je er mee omgaan en dan komt het helemaal goed met de kids. Dat is toch het voornaamste, dat je kinderen hoe dan ook een mooie kindertijd hebben. Als je geforceerd gaat spelen, dat voelen ze en daar worden ze echt niet gelukkiger van.

  • Leonie van Mil

    Spelen met je kinderen is niet de definitie van een goede moeder zijn. Je zegt het zelf al: je toont interesse. Het is ook lastig om je mee te laten nemen in hun fantasiespellen. Ik vind dat bij mijn kleine ook lastig. Moet ik dan de hele dag met een speelgoedje gaan lopen rammelen om hem te vermaken? Nee, dat kan hij prima zelf en ik doe af en toe leuke activiteiten met hem als hij dat zelf ook zat is, zoals zingen, boekje lezen of wandelen.

  • Aukje

    Hier hetzelfde en ik voelde ik me daar ook nog wel eens schuldig over. Maar dat hoeft helemaal niet, want kinderen moeten toch ook leren om zichzelf te vermaken? Soms is dat best wel lastig, lopen ze zich te vervelen. Dat blijkt dan weer goed te zijn voor de creativiteit. 🙂 Zo zie je maar, het komt altijd weer goed. 🙂

  • Angelique

    Ik heb er ook absoluut niet altijd zin in maar ik probeer dan juist dingen te vinden die ik wél leuk vind. Zo speel ik misschien geen spelletjes met hem of met de auto’s maar bak ik koekjes met hem of ga ik naar de bioscoop met hem. Zolang je kinderen niet beter weten is er niks aan de hand. Ze zullen zich vast de momenten die je wél met ze doorbrengt dan veel meer koesteren

  • Joyce

    Ik herken dit heel erg. Ik heb ook het liefst dat de kinderen zelf spelen en zo nu en dan zit ik erbij om mee te doen. Dit zal sneller met een spel of knutsel zijn dan echt spelen bijvoorbeeld.

  • Marguerita

    Herkenbaar hoor, ik doe af en toe mee met een spelletje, maar verder faciliteer ik vooral. Ik denk na over materialen en activiteiten en bereid eventueel iets voor zodat ze zelf / met elkaar kunnen spelen of knutselen. Voorlezen vind ik wel fijn. Maar goed, kinderen die veel geentertaind worden zijn niet de leukste kinderen omdat ze zelf niks kunnen verzinnen, heel vermoeiend . Dat soort dagen zitten er altijd tussen, maar ze moeten zich ook leren vervelen en dat zelf oplossen

  • Stefanie

    Erg herkenbaar! Ik heb eigenlijk ook het liefste dat ze zelf spelen. Zo af en toe vind ik het wel leuk om een spelletje mee te spelen of even mee de Playmobil leuk neer te zetten ofzo, maar ik heb echt geen zin om de hele dag mee te spelen. Ook door mijn chronische vermoeidheid gaat dit gewoon niet. En ja soms voel ik me ook echt wel schuldig hoor. Ik wilde hier toevallig binnenkort ook een blogje over schrijven. Maar het is ook wel fijn dat de kindjes zo ook leren om goed zelfstandig te spelen!

  • Jodi - liefthuis

    Ik herken het wel een beetje. Ik ben ook niet de meest spelende moeder. Ik knuffel graag, lees graag boekjes, doe gek met hem, dans met hem, zing liedjes, maar echt spelen niet vaak. Hij kan heerlijk alleen spelen en daar kan ik heel erg van genieten.

  • Birgit

    Hier net zo. Ik voel me er wel eens schuldig over, maar het zit niet in me. En wat je zelf ook al aangeeft is dat je interesse toont in je kind en dat is nog veel waardevoller er belangrijker!

  • Iris

    Dat is toch helemaal niet erg? Dan leren ze juist om zelfstandig dingen te ondernemen en zullen ze zich minder snel vervelen.

  • Carlijn

    Het lijkt mij eerlijk gezegd best lastig om niet van spelen te houden als moeder van twee. Maar jouw kindjes weten waarschijnlijk niet beter en dat is toch prima? Zolang ze maar aan hun trekken komen. Over een paar jaar hebben ze elkaar, nu is Sophia natuurlijk nog te klein. Ik verheug me persoonlijk heel erg op het doen van spelletjes later, maar dan meer de bordspellen als ze wat ouder zijn. Lekker samen Catannen of Monopoly spelen.

  • Dewi

    Wat grappig om te lezen. Ik heb dat ook, vooral met spelletjes..ik ben zoiezo geen spelletjes mens, maar mijn kids vinden bordspelletjes geweldig. Vind ik vééls te lang duren;)) Ik zorg wel voor een chipie en een glaasje siroop.;)) af en toe ontkom ik er niet aan en dan zit ik toch aan de “mens erger je niet”
    Je hoeft je niet schuldig te voelen hoor. Je doet een hoop andere dingen toch? Maar ik snap hoe je je voelt ..

  • susan Noordergraaf

    als ik heel eerlijk ben was ik zooo blij om dit te lezen! ik voel me soms zo een slechte moeder als ik andere moeders steeds met hun kinderen zie spelen.Natuurlijk doe ik ook wel eens een spelletje met ze, en boekjes lezen vind ik ook leuk om te doen. maar ik vind het juist belangrijk dat mijn kinderen zelf leren spelen.

  • Kim

    Wow! Ik zou dit zelf kunnen geschreven hebben. Ook ik heb niet zo veel met spelletjes. Mijn twee kindjes vragen wel eens of ik meedoe en heel soms doe ik dat wel, maar ik ben het al snel zat. We doen wel veel samen: gezellig kletsen tijdens het eten, huiswerk maken, lezen, knutselen, uitstapjes maken … Zo fijn dat je het aandurft om te schrijven over je twijfels! Je hoeft je zeker niet alleen te voelen, want die heb ik ook!

  • Nathalie

    Spelen met de kinderen, spelletjes spelen is ook mijn ding niet…
    Maar samen met pixels of strijkkralen, dat dan weer wel!

  • Margriet

    Je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen. Dat je interesse hebt in wat je kind doet is belangrijker dan meedoen met je kind. En er zijn zo te lezen nog genoeg andere dingen die je samen met je kind doet. Zelf denk ik dat ik wel veel met mijn kind zal spelen, omdat ik daar wel erg van hou, maar niets ten nadele van jou hoor! Bij de een ligt die interesse gewoon anders dan bij de ander.

  • Mathiske's mama blog

    Ik ben ook zo’n moeder die niet veel samen speelt. Emily kan ook heel erg goed samen spelen en soms ben ik ook echt wel bang voor de toekomst, hoe dat zal gaan. Wat als… maar ik probeer dat los te laten en soms gaat dat heel goed, soms ben ik daar verdrietig over.

  • Ramona (Kijk, mama!)

    Volgens mij hoef je ook helemaal niet zo lang met je kinderen te spelen. De ganze dag lijkt me niet echt gezond 😉 Volgens mij doe je het helemaal niet verkeerd! Klinkt toch gezellig bij jullie thuis hoor!

  • Henrieke

    Volgens mij is dit niet iets om je schuldig over te voelen. Als je tegen je zin in meespeelt, dat merkt je kind toch uiteindelijk ook op.

  • marjon

    Ik heb soms ook wel eens geen zin om te spelen. En laat de kinderen dan ook even alleen spelen. Persoonlijk vind ik dat dit ook moet kunnen.
    Zo ga ik wel graag wandelen, fietsen of knutselen met ze. Samen met de autootjes spelen vind ik gewoonweg minder leuk.
    Ik denk niet iets om je schuldig te voelen. Iedere moeder heeft zijn eigen manier om om te gaan met zijn kinderen. Of die nu wel / niet samen spelend is. Houden van onze kinderen doen we in ieder geval allemaal.

  • Nancy de Groot

    Ik vind het heerlijk om samen met mijn kleine man te spelen en mee te gaan in zijn wondere wereld vol nieuwe ontdekkingen. Daarnaast vind ik het ook belangrijk dat hij zelfstandig kan/leert spelen. Als kleuterjuf zie ik dat dit laatste voor sommige kinderen soms best moeilijk is. Voel je absoluut niet schuldig! Iedere mama is anders en iedere mama doet het goed! 💕

  • Marian Zw

    Super herkenbaar, voor mij ook geen spelletjes of knutsels, ik vind het echt vreselijk. En ja ook hier kunnen ze prima samen spelen, rommel maken enzovoorts

Reageren op Birgit Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.