Help, mijn kind lijkt op mij!
27 mei 2016 Mama 11

Help, mijn kind lijkt op mij!

Een paar maanden terug schreef ik een trotse blog over hoeveel ik van mijzelf in Sophia herken en dat ik haar een echte mini me vind. En dat vind ik nog steeds, Sophia is een ontzettend lief meisje. Altijd vrolijk, lief, en ook nog eens gemakkelijk. Maar, ik merk ook wel eens trekjes bij haar waarvan ik denk: help, mijn kind lijkt op mij!

Pittige baby

Hoe ouder mijn dochter wordt hoe meer zij van zichzelf laat zien. Sophia is een echt meisje aan het worden. Ik zeg ook weleens dat ik haar nu een echt “mensje” vind. Waar zij eerst een lieve baby was die zich de hele dagen kon vermaken met slapen, is het nu een echte meid die alleen nog maar hele dagen wil spelen. Letterlijk dan ook he, slapen is niet tof en dit laat zij dan ook duidelijk merken wanneer ik haar overdag in haar bedje probeer te leggen. En daar is het al waar ik mijzelf in herken. Als kind zijnde kon ik ook heel erg goed duidelijk maken wat ik wel en niet wilde. Mijn vader heeft namelijk veel vastgelegd op film, waarop dit duidelijk aan bod komt. Met gebalde vuistjes kon ik roepen dat ik iets niet wilde. En ojee, die pittige meid van mij knijpt ook regelmatig haar vuistjes heftig samen.

Senna kon er trouwens ook iets van. Hij was nog maar net geboren toen de zuster heel voorzichtig zei dat het wel een erg pittige baby was. En ach, hij kon inderdaad heel goed aangeven wat hij wel en niet wilde, maar ergens vind ik dit ook wel weer iets hebben. Saai is het in ieder geval nooit geweest met hem. En naast dat hij alles goed weet aan te geven, is het ook gewoon een onwijs lief kind.

kindjes

Lekker eigenwijs

Wat ik zowel in mijn zoon als dochter herken is het lekker eigenwijs zijn. Zo kan Senna bijvoorbeeld heel lang volhouden dat een kipnugget geen kipnugget is, maar een toknugget. En Sophia kan net zo lang doorgaan met het zitten aan de planten, totdat ik haar oppak en ergens anders neerzet (en dan doet ze het gewoon weer opnieuw). Tegenwoordig begint ze trouwens wanneer ik het woord nee gebruik al direct heftig met haar hoofd te schudden. Ze weet namelijk best waar mama het over heeft 😉 En het hoort erbij hoor het eigenwijze. Stiekem is het ook een van de dingen die ik heel erg leuk vind aan mijn kinderen. Ze nemen niet zomaar genoegen met alles en willen het eerst zelf ontdekken. Precies zoals een kind hoort én mag zijn.

Mijn kind lijkt op mij

Wat ik vooral heel erg herken in Senna is zijn openheid naar mensen toe en het gezellig kletsen dat hij doet. Vincent is bijvoorbeeld de stille van ons twee, en wij maken er dan ook regelmatig grapjes over dat al dat kletsen niet van hem komt. Ik kan mij nog zo goed herinneren dat mijn moeder toen ik klein was weleens tegen mij zei dat ik wel heel eventjes mijn mond mocht houden. Destijds vond ik dat heel onaardig, maar inmiddels weet ik precies wat zij bedoelt. Soms is stilte en rust gewoon heel fijn :). Ik ben benieuwd of Sophia ook zo’n gezellige kletser gaat worden. Zoals het er nu naar uitziet gaat ze net zo gezellig kletsen als haar broer, het is zo leuk om te zien hoe zij nu al in haar eigen taaltje hele verhalen kan vertellen . Ik kijk er naar uit als wij echt met haar kunnen praten!

Herken jij eigenschappen van jezelf in je kinderen? Welke eigenschappen zijn dit? Ik ben heel erg benieuwd naar jullie reacties in de comments!

handtekening-saskia
Volg jij mij al via,Youtube, Bloglovin , Facebook, Instagram en/of twitter?

Reacties

  • simpel, met een snufje liefde

    Ja ik herken zeker veel eigenschappen van mij bij de jongens. Bij de een wat meer dan bij de ander. En dat terwijl ze een eeneiige tweeling zijn.

  • Lisanne

    Wat leuk dat je al zoveel terug ziet in Sophia. Het lijkt mij heel erg speciaal om genen van jezelf en je man in je kinderen te zien.

  • Hanna

    Het lijkt me zo bijzonder om zo veel van jezelf en je man terug te zien in je kinderen. Senna lijkt ook zo op jou! Sophia misschien ook wel maar dat vind ik lastiger aan de foto’s te zien nu ;).

  • Mathiske's mama blog

    Ik herken super veel van ons in Emily. Het pittige van mij, het blijven eten van Paul. En het kletsen van Paul. Super grappig om zoveel van jezelf terug te zien

  • Leonie

    Wat leuk dat je zoveel terug kan zien, haha. Lijkt me zo bijzonder.
    Ik ben heel benieuwd op wie ons dochtertje t meest gaat lijken en welke eigenschappen ze van wie overneemt:)

  • alexa

    haha wat grappig en toch heel bijzonder dat je dat in je kinderen terug ziet!

  • Vlijtig Liesje

    Mijn oudste dochter lijkt helemaal niet op mij en dat vind ik fijn voor haar. Ze is heel relaxed. Mijn jongste dochter heeft mijn neiging tot piekeren geërfd helaas.

  • Stefanie

    Mijn oudste dochter heeft veel eigenschappen van mij bijvoorbeeld het hooggevoelig zijn. De jongste daarin tegen lijkt weer heel erg op haar papa haha maar het blijft bijzonder om te zien!

  • wendy

    Oh, yez, hier ook! Noor is net zo eigenwijs als haar moeder (oeps!) en kan net zo fel reageren als haar moeder (oeps!) haha. Ben benieuwd hoe dat bij ons tweede meisje zal zijn!

  • Nesrin

    Ah wat mooi. Ik snap dat je uitkijkt naar het moment dat je kunt praten met Sophia. Dit is zo leuk!

  • Shannon Sheila

    Och die kinderen worden toch zo snel groot hè. Ik herken het zeker. Ik vind het ook wel heerlijk eigenlijk om te zien hoe hun karakter vormt naarmate ze ouder worden. Ben zo benieuwd waar dat heen gaat en wat ik nog meer zal herkennen van mezelf.

Reageren op Stefanie Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.