Mama Struggle: Gillende en blije kleuters
27 mei 2019 Kinderen Mama 6

Mama Struggle: Gillende en blije kleuters

Hoi. Ik wilde weer een kletsartikel schrijven. Terwijl ik nadacht over het onderwerp, bedacht ik mij het kletsen deze week net even iets anders te gaan doen. Ik wilde namelijk eens schrijven over mijn struggle als moeder welke ik regelmatig ervaar. Namelijk het gillen (en een minuut later weer blij) van kleuters. 

Ik weet niet of ik het hier al eens eerder heb verteld. Alleen, mijn zoon was, en is, een heerlijk rustig kind. Alhoewel hij de laatste tijd wel steeds wat meer uit de band kan springen, was hij tot zes jaar ongeveer, altijd enorm rustig. Driftbuien? Die kende ik bij hem vrijwel niet. Altijd lief, altijd luisteren, heel soms wat minder leuk gedrag, maar goed dat heeft uiteindelijk elk kind.

Driftbuien

Hoe anders is mijn dochter. Zij kan gerust langer dan een half uur in een driftbui blijven hangen. Het leek stukken minder te worden, maar de laatste week laat zij wel weer even zien dat ze het niet altijd overal mee eens is. Ik kan daar als moeder echt gek van worden. Waar haar driftbuien eerst lag in het moeilijk kunnen uiten van emoties, lijkt het er nu meer op dat ze wellicht iets te overprikkeld is.

Wat de oorzaak ook is: ik vind dit een van de lastige dingen van het opvoeden. En het grappige is dat die kleuters ook binnen no time weer kunnen omslaan. het ene moment is mijn dochter boos omdat zij niet met de verf mag spelen, het volgende moment is zij dolgelukkig omdat ze ergens onder de verwarming een stuiterbal vind. Er is soms geen pijl op te trekken.

Of ik tips heb? Nou nee. Niet echt. Ik doe zelf ook maar wat. En soms heeft het resultaat en soms ook niet. Vandaag was ik het bijvoorbeeld even zo zat dat ik haar al gillend in mijn armen naar haar slaapkamer heb gebracht. Na een paar minuten ben ik terug gegaan om te knuffelen en toen was het over. Wat de ene keer helpt, valt de andere keer weer helemaal verkeerd. Ik vind het vaak ook lastig om rustig te blijven hoor. Maar ervaring heeft mij wel geleerd dat wanneer ik geïrriteerd of boos wordt, mijn kind alleen nog maar meer over de toeren raakt. En dat is niet de bedoeling.

Meer zien van onze week? Bekijk dan de weekvlog. Klik op de volgende link om direct naar de video te gaan; weekvlog.

Misschien dat ik wat eens vaker over mijn struggles als moeder kan schrijven in een soort van vaste rubriek. Wat vinden jullie daarvan? Ik lees het graag hieronder terug in de comments! Wat is jouw struggle als moeder?

Reacties

  • Priscilla

    Mijn dochter is ook een stuk pittiger en gevoeliger. Ik weet niet wat het is maar zij schiet altijd volledig in paniek wanneer ik “nee” zeg. Vraagt dan gelijk of ik nog wel van haar hou en ze zegt dan dat ze mij zo lief vind. Als ik daar dan niet op in ga dan blijft ze het herhalen en gaat ze huilen. Ik heb echt geen idee waar het vandaan komt.
    Onlangs geplaatst door Priscilla: Tips voor een (bijna) gratis moestuin

    • Wendy

      Mijn zoon doet hetzelfde als hij wat verkeerd doet en ik corrigeer hem dan begint hij daarna ook te vragen, maar we zijn toch nog wel vriendjes, je houdt toch nog wel van mij.

      Ik zeg dan maar iedere keer ja, maar net was je niet zolief. Het is echt voor mij onduidelijk of hij nu echt die bevestiging zoekt of ik nog van hem hou (wat ik echt super erg zouden vinden als hij daar aan twijfelt) of dat er toch iets van aandacht zoeken is. Ik durf hem daarom nooit te negeren, wat nu als het toch het eerste is….

  • Marieke

    Hoi hoi, heb ook een zoon en een dochter. Dat is ook een wereld van verschil. T wordt opeens steeds minder. Maar ze zit toch sinds kort op school? Daar kan het ook door komen. Dan zijn ze toch vaak wat meer moe. Je zal zien dat het waarschijnlijk over een paar weken weer minder wordt.

    Groetjes Marieke

    Ps. Vind t altijd erg leuk om je blogs te lezen!!

  • Heidi

    Het positieve is dat het echt weer over gaat. Maar daar heb je nu natuurlijk niks aan. Temperamentvolle kinderen geven, hetzij tot de ouders gek makend, wel duidelijk aan hoe hun grenzen zijn ( ook als die in onze ogen niet correct zijn)

    Geef het tijd.

    Succes ermee! Je bent een geweldige moeder zolang je daar maar niet aan gaat twijfelen meis.

    Liefs Heidi

  • Naomi

    Een rubriek over je struggles als moeder en met opvoeden lijkt me heel erg interessant. Het mooie van driftbuien bij kleuters is inderdaad dat ze snel weer overgaan, maar het lastige is dat je vaak niet weet hoe je ze kunt voorkomen of inkorten. Ik vind het mooi dat je haar na een poosje gaat knuffelen. Knuffelen is voor ieder kind goed, zou ik zeggen. Sterkte met je struggle, maar zolang je nog zóveel liefde geeft, geloof ik echt dat je je kinderen het beste geeft. Ook al weet je lang niet altijd wat misschien goed is. Liefde is altijd goed!
    Onlangs geplaatst door Naomi: Collega’s en vrije tijd

  • Denise

    Rijk, onze middelste heeft dit ook vaak. Kan er ook een uur in blijven hangen. Als baby al. Hier werkt ’t ’t beste als we hem gewoon laten.. Dus geen aandacht aangeven. Na een half uurtje ga ik naar hem toe en langzaam draait hij dan bij.
    Vaak als hij oververmoeid is krijgt hij zo’n bui. Ik zie dit zelf dan ook als een reminder naar mij zelf dat hij echt bij moet tanken. Lastig soms hè.
    Liefs Denise

Reageren op Wendy Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.