Eveline: Goh, loopt ze nog niet?!
8 sep 2017 Mama 12

Eveline: Goh, loopt ze nog niet?!

Wat kan ze allemaal al? Een vraag die ik, vanaf dat Maren een maand of 10 was, toch wel met enige regelmaat kreeg. Van mijn Oma bijvoorbeeld maar ook mensen die ik ontmoet, zelf kinderen hebben of gewoon een praatje willen maken. Het ligt ook echt aan de manier waarop een vraag wordt gesteld, want bij deze vraag krijg ik bijna het gevoel dat ik Maren trucjes aan het leren ben.

Niet zo lang geleden plaatste ik op Instagram een foto van Maren die aan mijn handen haar eerste stapjes zette, ze was toen 15 maanden. Die reacties die ik bij die foto kreeg zorgden ervoor dat ik nu deze blog schrijf. Want los van gewoon de ontzettend leuke en lieve reacties, was er ook veel herkenning te bespeuren!

Mom’s one line a day

Ik probeer elke dag in mijn ‘Mom’s one line a day’ boekje te schrijven, daarmee ben ik begonnen toen Maren werd geboren en dat houd ik trouw bij. Recentelijk las ik bij vorig jaar; ‘Je kan al omdraaien, ik ben zo trots op je!’ Eigenlijk heel mal, alsof ik anders niet trots zou zijn! Maar ik denk dat iedere moeder dat gevoel wel herkent. Draaien deed Maren vrij snel, ze was toen een maand of 5, en tijgeren ook, maar het duurde een poos eer ze uit zichzelf ging zitten en staan. Maren is nu bijna 17 maanden en nog altijd loopt ze aan de hand. Ik vind het allemaal goed. Ik zie dat haar motoriek goed is, ik zie dat ze goed ontwikkelt. Dat lopen dan nog even veiliger is aan de hand dan zonder, is iets wat voor mij helemaal prima is.

Elk kind ontwikkelt zich op zijn of haar eigen manier

Maar toch, leuk vind ik het niet als ik te horen krijg dat ‘ze daar dan toch wel laat mee is’. Sowieso vraag ik me af wat het nut is van die opmerking, maar daarnaast geloof ik echt dat elk kind op zijn of haar eigen manier ontwikkelt! De een is iets sneller met dit en de ander weer met dat. Laat het alsjeblieft geen wedstrijd zijn, dat zorgt alleen maar voor onzekere ouders en vervelende situaties!

Tuurlijk, ik vind ook weer elke ontwikkeling een mijlpaal. Alles maak je voor de eerste keer mee en dat is super bijzonder! Maren begint nu kleine woordjes te zeggen. Geen idee of dat ‘snel’ is of niet, dat maakt me ook niks uit. Maar het is heel schattig om zo’n lief stemmetje te horen, mama en papa zegt ze veel, maar ook bal. En ze begrijpt het, als ik vraag of ze de bal gaat pakken, of haar schoen, of haar water, dan doet ze dat. En al die momentjes schrijf ik op! Maren is duidelijk geen baby meer, maar een meisje dat zich op haar manier ontwikkelt en een eigen willetje heeft. En of ze nou morgen gaat lopen of over een poosje, ik denk dat het helemaal goed komt met haar!

Krijgen jullie ook wel eens dit soort opmerkingen of vragen? Ik ben heel benieuwd hoe jullie hiermee omgaan!

Over Eveline

Eveline, woont in Rotterdam en is werkzaam in Amsterdam. Na de middelbare school heeft zij gestudeerd in Haarlem, en gewoond en gewerkt in Maastricht. Nog steeds regelmatig in Maastricht te vinden. Ook is dit de plek waar zij haar lief heeft ontmoet. Samen hebben zij de allerliefste dochter Maren (Feb ’16) Eveline neemt jullie mee in alle belevenissen, ervaringen en vraagstukken waar zij tegenaan loopt.

Reacties

  • Kim

    Mooi zoals je dat beschrijft! Ik heb een zoontje die heel vlot is met alles. En ik besef me heel goed dat elk kindje op z’n eigen manier ontwikkelt, maar toch word m’n eigen kindje dan graadmeter. Ik zal nooit tegen ouders zeggen: goh, doet hij/zij dit of dat nog niet? Maar ik betrap me er wel op dat ik dit soms wel denk. Goed om me even bewust van te zijn.
    Onlangs geplaatst door Kim: Happy birthday!

    • Eveline

      Dank je wel! En je hebt ook helemaal gelijk; je eigen kindje is je graadmeter. En dat is ook logisch! Maar hoe meer kindjes ik van Marens leeftijd zie; hoe meer ik bewust ben van de verschillen. Maren zegt al best veel woordjes bijvoorbeeld, andere kindjes minder. Elk kindje ontwikkelt zich op zijn eigen manier!

      • Kim

        Inderdaad, helemaal mee eens! Mijn zoontje begon inderdaad pas veel later met praten en woordjes, daar is hij nu heel veel mee bezig. En alles tegelijk is ook onmogelijk volgens mij! Elk kind ontwikkelt zich in zijn/haar tempo en zal met het een sneller zijn en met het ander langzamer.
        Onlangs geplaatst door Kim: Hor(ror)monen

  • Eva

    Heel herkenbaar die opmerkingen.. Bij ons zijn ze gericht op het praten van onze dochter. En ja.. onze dochter loopt heel erg achter met praken (spraak-problemen). Maar echt de opmerkingen en “goed bedoelde” adviezen 🤐 Zoals bijvoorbeeld: Wees blij dat ze nog niet praat, straks als ze eenmaal praat zou je willen dat ze haar mond zou houden.
    Daar kan ik dus echt niks mee én vind het rete irritant..

    • Eveline

      Haha heel herkenbaar die opmerkingen…! Ene oor in en andere uit, komt vanzelf allemaal!

  • Helene Hendriks-krabbendam

    Lieve Eveline,
    Je hebt helemaal gelijk dat ieder kind zich in eigen tempo ontwikkelt.
    Jouw Maren is een heerlijke meid, die graag de steun van haar mama heeft.
    Zelfs op latere leeftijd , ervaar ik dat nog als moeder!
    Geniet maar van dat lieve dochtertje van je!!
    Liefs,
    Je tante Helena 😀😀

    • Eveline

      Ahhh dank je wel lieve tante! Zo is het en het komt wanneer het komt! Maren doet het super dus ik maak me nergens druk om! Veel liefs!

  • Christa

    Ik zie heel erg het verschil tussen mijn twee kinderen. Dat was voor mij “bewijs” genoeg dat elk kindje het anders doet en op zijn/haar eigen tijd en moment.
    Komt allemaal echt wel goed en anders zeg je : voor haar 18e kan ze vast wel lopen 😋

    • Eveline

      Grappig dat je het verschil zo kan zien tussen je beide kindjes! Laatst sprak ik een moeder wiens kindjes allebei ‘laat’ gingen lopen, dus ook dat kan! Ach inderdaad, als ze 18 is zal het vast zijn goed gekomen 😉

  • Kim de bresser

    De ene loopt snel de ander praat snel een ze kunnen niet alles tegelijk ontwikkelen. Mijn middelste heeft nooit gekropen of getijgert. Bleef altijd zitten waar hij net gezet werd. Heb me er nooit iets over afgevraagd. Toen ze bij het bureau fysio voorstelde heb ik vriendelijk bedankt. Toen hij 12 maanden was liep hij ineens achter een karretje een met zijn 13 maanden los.
    Hij sprak heel snel en begon te stotteren. Dat zou verband hebben met het niet kruipen? Dat kan goed maar ook het stotteren is vanzelf over gegaan.
    De jongste is nu bijna 14 maanden en kruipt zo enorm snel dat ik mee af vraag of ze ooit gaat lopen 🤣. Ik was zelf 2 en loop ook prima.
    Lekker genieten van elk moment.

  • Sanne

    Diep vanbinnen weet je dat je niet moet vergelijken met andere kinderen… maar ergens doe je dat wel. Want wat als die van jou trager is of juist veel sneller dan een ander?
    Ik heb bijvoorbeeld heel veel moeite met het zindelijk maken van mijn zoontje. We zijn al bijna 3 maanden bezig en na een succesvolle periode zijn we nu in een stadium van complete weigering. Alles wat potjesgerelateerd is is ‘NEEEEEEE!’
    Hangt misschien ook wel samen met zijn nee-fase, want mits genoeg onderhandeling wil hij er nog wel eens op gaan zitten. Zolang er chocolade aan te pas komt.. of boterhammen met choco.
    Over 2 maanden gaat hij naar school. Ik hoop dat hij tegen dan wel wil gaan.
    Anderzijds is hij met andere dingen perfect gemiddeld, maar ook soms een serieus stapje voor.
    Hij is gewoon dol op puzzelen, dus hij maakt nu puzzels voor 5 jaar en ouder van 49 stukken. Hij moet nog 2,5 worden deze maand.
    Soms maak ik me wel zorgen of ik hem niet té snel vooruit laat lopen. Maar hij vindt het gewoon leuk.
    Verder is hij qua ontwikkeling nogal klein en valt hij nog heel vaak als hij rent. Tja… wat moet je daarmee? Niets.
    Gewoon van hem houden zoals hij is.
    Onlangs geplaatst door Sanne: Al die rommel…

  • felicia

    IK woord daar altijd zo moe van dat soort opmerkingen . Pff elk kindje ontwikkelt zich op zijn of haar eigen manier.
    Ik heb 4 kindjes en allemaal verschillend .
    Mijn tante zei bij de middelste van mij wat heeft ze toch een goede woordenschat voor haar leeftijd
    En wat kan ze zich goed en uitgebreid uitdrukken.
    Nu is dat ook wel zo de juf op de peuterspeelzaal zei dat ook al toen tegen ons .
    Maar toen zei ze gelijk mijn tante mijn buurmeisje is
    Nog lang niet zo ver als jou dochtertje .
    Toen dacht ik echt van pfff jeetje wat heeft mijn dochtertje nou te maken met jou buurmeisje en andersom. Ik vond het ook niet nodig om haar te vergelijken met ons tweede dochtertje.
    Het iriteert mij altijd zulke gesprekken.

Reageren op Eveline Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.