Draagmoederschap: zou ik het doen?
9 feb 2016 Lifestyle 30

Draagmoederschap: zou ik het doen?

Afgelopen week zat ik wat blogs door te lezen en kwam ik op de blog van Volgmama. Zij heeft een aantal intressante blogjes geschreven over het draagmoederschap. In het artikel dat ik als laatste van haar las schreef zij over de vraag of zij het draagmoederschap aan zou durven. Omdat ik deze vraag heel interessant vind en vond, vandaag mijn verhaal!

Het uitblijven van een kinderwens

De vraag of ik draagmoeder zou willen zijn heb ik mijzelf, lang geleden, weleens afgevraagd en over nagedacht. Van dichtbij heb ik genoeg meegemaakt hoe verdrietig het kan zijn als een kinderwens uitblijft. In bepaalde gevallen kan de enige oplossing voor een kinderwens het draagmoederschap zijn. In Nederland is draagmoederschap toegestaan, er mag alleen geen oproep toe worden gedaan. Vrijwel de enige mogelijkheid is dus om te informeren in de omgeving naar een geschikte draagmoeder.

Zou ik draagmoeder willen zijn?

Bij de vraag of ik zelf draagmoeder zou willen zijn; nu ik weet dat ik erg ziek word van de hormonen en daardoor depressief wordt, is dit natuurlijk geen optie. Maar voordat ik dit wist en zelf nog niet eerder een zwangerschap had meegemaakt wist ik zeker dat ik het draagmoederschap bijvoorbeeld voor mijn zus zou overhebben. Nu heeft mijn zus drie allerliefste kindjes, maar stel dat dit niet zo zou zijn. Dan zou ik zeker overwegen om haar te helpen door middel van het draagmoederschap.

Draagmoederschap

Door meer te lezen over het draagmoederschap op de blog van Volgmama ben ik mij gaan realiseren hoe bijzonder mooi, maar ook ontzettend heftig het draagmoederschap is. Niet alleen voor de vrouw die besluit om draagmoeder te worden, maar ook voor haar man en gezin. Te lezen was bijvoorbeeld over een draagmoeder waarvan haar man bewust haar buik niet aanraakte om zo een band met de baby te voorkomen. Dit raakte mij best en ik vind het bijzonder onbaadzuchtig en mooi dat mensen dit willen doen voor een ander.

Het is misschien een vrij ongewone vraag om over na te denken, maar ik ben benieuwd of jij er weleens aan gedacht hebt. Ik zou het heel leuk vinden als je dit wil delen in de comments!

Reacties

  • Priscilla

    Voordat ik kinderen had dacht ik dat ik dat misschien wel zou kunnen. Nu weet ik dat ik het nooit zou doen. Ik vind een zwangerschap en bevalling veel te heftig en zou het kind, ook al zou het biologisch niet van mij zijn, niet meer af kunnen staan.

  • Simpel, met een snufje liefde

    Ik denk dat ik het voor een heel bijzonder persoon wel zou kunnen. Op dit moment niet, want ik wil graag zelf nog een kindje, maar als ik echt klaar zou zijn dan wel.

  • Nicole

    Ik vind het prachtig dat er vrouwen zijn die dit kunnen. Wat een mooi cadeau geef je de ander. Zelf zou ik het echt niet kunnen, ik zou me veel te verbonden voelen met dat kindje.

  • demallemolenmoeder

    Ik heb een tijd gehad dat ik dacht er zelf 1 nodig te hebben. Daardoor heb ik er zeker over nagedacht. Hoe zwaar ook, ik zou het wel doen. Ik weet hoe het is om aan die andere kant te staan en gun iedereen een kindje. Al zal ik het natuurlijk goed overwegen, bespreken, afspraken maken en mijn gezin erbij betrekken.

  • Simone

    Ik heb er nog niet eerder écht over nagedacht. Maar het lijkt me echt, zeker nu ik weet hoe ontzettend veel je van een kindje houdt als het eenmaal geboren is, ontzettend zwaar. Dan moet je emotioneel wel heel erg sterk zijn om dit aan te kunnen. Ik zou het zelf om die reden zeker niet zomaar doen. Maar wie weet dat ik er anders over zou denken als het echt dichtbij komt. Bij een zusje van me zou ik het overwegen.

  • jeapiebel

    Ik heb het zijn van draagmoeder nooit echt overwogen en om een draagmoeder te zijn zal ik ook niet kunnen dan zal ik veel te hechten met het kind in mij, maar wie weet, ligt aan omstandigheid wie je helpt.

  • Nathalie

    Er komt inderdaad veel bij kijken. Het is niet iets wat je zomaar even vandaag of morgen beslist. Leuk dat je dit onder de aandacht brengt!

  • Loene

    Er komt inderdaad mega veel bij kijken, bij draagmoederschap! Ik kan zoals je weet, ook niet zwanger worden. Later, over een paar jaar dus, denk ik dat ik ook een draagmoeder ga zoeken zodat ik wél een kindje kan krijgen. Ooh, wat lijkt me dat mooi om een kindje te krijgen! Ookal is het van een draagmoeder. Ik zou ontzettend dankbaar zijn als een vriendin bijvoorbeeld draagmoeder zou willen worden/zijn zodat ik een kindje kan krijgen. ♥

  • Charlotte

    Ik heb hier ook al heel lang een blog over in mijn concepten staan maar kon eigenlijk nooit de juiste woorden vinden. Ik denk dat ik het voor inderdaad mijn zus wel zou doen, misschien voor mijn beste vriendin maar niet zomaar voor iedereen. Het is inderdaad niet niks…

  • Eva

    Oei ik vind dit een hele lastige vraag! Vooral omdat ik weet hoe het is om zwanger te zijn en om dan het kindje weg te geven na de bevalling. Eerlijk gezegd weet ik niet of ik dat zou kunnen….

  • Lisanne

    Ik heb nog geen kinderen maar heb er zeker wel is aan gedacht. Ik denk eerlijk gezegd dat ik het mij niet kan opbrengen om uiteindelijk zo een baby af te staan. Ik ben een ontzettend gevoelig mens dus ik denk dat dit een stap te ver is wel vind ik de vrouwen die het doen ontzettend knap en heb daar zoveel respect voor. Fijne dag vandaag liefs lisanne

  • natasia

    pfff dit is zo’n dilema mijn zus kan geen kinderen krijgen en deze vraag spookt vaak in mijn hoofd voor haar zou ik het heel graag willen doen maar dan kijk ik naar mijn eigen kinderen en de gedachte dat ik een lief klein kindje 9 maanden draag en dan moet afstaan vind ik heel pittig respect voor de mensen die het kunnen maar ik denk dat ik gehecht raak en het kindje niet kan afstaan!

  • Marian Zw

    Nee, ik zou het niet doen. Ik vind zwanger zijn en bevallen en heel erg zwaar! Daarbij zijn er best altijd risico’s. Wat als er iets mis gaat met mij? Een depressie, bekkeninstabiliteit of erger? Hoe moet het dan met mijn gezin?

  • Sabrina

    Heel interessant artikel dit.. ik ben persoonlijk heel erg kwetsbaar en ik denk niet dat ik het emotioneel aan zou kunnen om draagmoeder te zijn. 9 maanden lang hoort de baby jou hart en voelt de baby jou warmte.. dat is toch wel iets bijzonders en ik denk dat je heel erg sterk moet zijn om dat daarna af te sluiten. Ik kijk wel eens van die programma’s op mtv en ik kan me niet voorstellen om de baby letterlijk na de bevalling af te staan. Ik heb grote respect voor mensen die dat wel kunnen.

  • Vlijtig Liesje

    Misschien voor mijn zus of eigen kinderen. Maar anders niet. Ik denk dat ik het niet goed zou kunnen namelijk. Ik zou me teveel hechten aan het kindje in mijn buik.

    En ik vind het toch ook wel een wat ingewikkelde constructie om een kind op de wereld te zetten.

  • Iris

    Het lijkt me erg lastig. Het kind woont negen maanden in je buik en dan geef je de baby min of meer weg.

  • Lilian

    Ik vind het ook altijd zo bijzonder als mensen dat doen! Kan me best voorstellen dat ik het zou doen voor een familielid met wie ik een hele hechte band zou hebben. Maar dat heb ik niet, eigenlijk heb ik niemand in mijn omgeving voor wie ik het zou overwegen. Misschien voor Anna later als dat kan (ivm mijn leeftijd dan). Ik denk wel dat ik ‘praktisch’ genoeg ben om het psychisch aan te kunnen, maar van tevoren weet je dat natuurlijk toch niet. En ik vond zwanger zijn niet echt een pretje, dus het zou wel een opoffering zijn 😉

    Maar diep respect voor de vrouwen die het wel doen.

  • Nesrin

    Ik zou het alleen doen voor mijn zussen en schoonzusje. Dit is mijn eerste gedachte want verder heb ik er nooit echt over nagedacht.

  • Joyce rdt

    Pfff, goeie.. Ik ben er zelf nog geeneens uit of ik kinderen wil, laat staan draagmoeder zijn. Dit antwoord sla ik dus even over :).

    Liefs.x

  • Sandra

    Ik heb hier nu even over nagedacht maar met een concreet antwoord kan ik niet echt komen. Het lijkt mij heel lastig om geen band op te bouwen met het kindje. Poeha, ik weet echt niet of ik het zou kunnen!

  • Sheela

    Ik vindt het ook een moeilijke vraag. Ik gun iedereen het geluk van een kindje en ook in mijn omgeving ken ik mensen die al heel lang een kindje proberen te krijgen en waarbij dit maar niet lukt. Ik vindt het een heel moeilijk onderwerp omdat ik het eigenlijk wel voor mensen over heb. Ik vindt het zwanger zijn namelijk helemaal niet erg, maar ik denk persoonlijk dat ik geen afstand kan doen van een kindje dat ik 9 maanden bij mij draag. Ook al bereid je je daar 9 maanden op voor, het leeft wel in/van jou. De schopjes, de echo’s.. Ik weet niet of ik het zou kunnen loslaten hoe zeer ik het wel voor mensen over zou hebben.

  • Lifesabout

    Ik zou het zelf ook niet kunnen voor een vreemde. Voor een vriendin of familielid misschien wel. Maar omdat het bij mij ook uitgesloten is kan het zoiezo niet.
    Wij denken zelf wel na om nog een kindje te krijgen via een draagmoeder. Helaas zitten er veel (juridische) haken en ogen aan en komt er ontzettend veel bij kijken. Maar het idee vind ik prachtig en heel knap als iemand het kan!

  • Juliette - Tjuly

    Goed onderwerp om over na te denken, ik heb ook wel eens bedacht of ik het zou (kunnen) doen.. Het lijkt mij geweldig, als je iemand zo zou kunnen helpen, maar het lijkt mij ook lastig weer afstand te moeten doen na 9 maanden.. Maar ik zou het best ‘willen’ kunnen.. Maar alles is wel afhankelijk, van wie, wanneer etc..

  • Mathiske's mama blog

    Dat is wel een heel heftige beslissing denk ik. Ik denk niet dat ik het zou kunnen, de liefde die je voor het.kindje voelt zodra het geboren is. Maar misschien omdat je er vooraf rekening mee houd dat het toch anders is. Aan de andere kant als.iemand het voor mij zou doen zou ik die gene niet genoeg kunnen bedanken

  • Jodi - liefthuis

    Ik heb het ook gelezen en vond het ook heftig. Ook het stuk met d’r naweeeen en het alleen voelen na de bevalling. De kraamweek zonder baby. Pffff heftig

  • Liess

    Ik denk dat ik het wel voor iemand zou doen, mits ik zelf geen kinderwens meer zou hebben…. zal niet makkelijk zijn maar denk wel dat het het waard is om iemand, of een stel hun leven zou compleet maken.

  • Tessa

    Ik heb er ook wel eens over nagedacht maar ik geloof niet dat ik het zou kunnen. Ook eiceldonatie, wat prachtig is, zou voor mij geen optie zijn. Dat is ook nog wel een stapje verder natuurlijk. Ik vind het heel mooi dat er vrouwen zijn die dit voor een ander doen.

  • Nan

    Via Instagram kwam ik op dit interessante onderwerp. Wij zijn namelijk een stel die overwegen om voor draagmoederschap te gaan. Door een foutje van de natuur kan ik helaas zelf niet zwanger worden. In Amerika lijkt het de ‘normaalste’ zaak van de wereld, maar is het erg kostbaar. Met een grote zee tussen ons in ligt het ook niet echt om de hoek. Het lijkt ons lastig om dan een fijne vertrouwensband op te bouwen. Helaas is het in Nederland lastig en moet je geluk hebben dat iemand het voor je zou willen doen. Eerst maar eens meer informatie inwinnen.
    Als iemand hier ervaring mee heeft, dan zijn wij natuurlijk ontzettend nieuwsgierig naar het verhaal!

    • Saskia Hardeman

      Hoi Nanda, Dankjewel voor je berichtje. Ik wens jouw en je partner heel veel sterkte en succes toe met het vinden van een draagmoeder. Liefs Saskia

  • Wensouders

    Lieve dames,

    Via een lieve, meedenkende moeder werd ik geattendeerd op dit blog. Ik zie dat jullie ruim een jaar geleden nagedacht en gesproken hebben over draagmoederschap. Wat mooi! Mooi dat jullie er alleen al over nadenken, zeker als het een ‘ver van je bed show’ is. Mooi dat sommigen van jullie zelfs zouden overwegen om dit te doen. De potentiële ouders zullen jullie zooooo dankbaar zijn!
    Ik ben een wensmoeder, die helaas zelf geen kinderen kan krijgen. Inmiddels hebben wij 1 kindje met hulp van een Nederlandse draagmoeder (en -vader!) gekregen, waar wij onbeschrijflijk gelukkig en dankbaar voor zijn! Onze wens voor een groot gezin blijft echter (en wordt misschien nog wel groter door ons fantastische kindje)… Helaas zijn wij voor gezinsuitbreiding dus aangewezen op een draagmoeder. Hoe moeilijk dat is en hoeveel pijn het doet om niet zelf te kunnen kiezen om nog een kindje te krijgen, kan ik hier niet goed in woorden neerzetten. Wel kan ik zeggen dat ik dit met tranen in mijn ogen aan het typen ben. Wij blijven hoop houden op het nog een keer vinden van een draagmoeder en misschien willen jullie ons daar wel bij helpen.

    Liefs,
    Wensouders met nog een plekje in hun hart

Reageren op Sabrina Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.