Brief die ik liever niet opende.. (bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker)
8 jan 2016 Lifestyle 53

Brief die ik liever niet opende.. (bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker)

Daar lag het weer op de mat. Een brief waarvan ik eigenlijk had gehoopt dat hij niet meer zou komen. Waarvan ik eigenlijk ook al vergeten was dat het er aan zat te komen. Brief die ik liever niet opende en deze vervolgens ergens ongeopend in een lade heb gelegd, en een paar weken later weer tegenkwam. 

Bevolkingsonderzoek Baarmoederhalskanker

Ik heb het over de brief met een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Elke vrouw krijgt rond haar dertigste verjaardag zo’n brief. De eerste keer dat ik de brief ontving was ik in verwachting van Sophia. Mooi dacht ik, kan het nog lekker even worden uitgesteld. Wel werd er gevraagd een formulier in te vullen, dit heb ik dan ook gedaan. Nu een aantal maanden na de geboorte van Sophia heb ik wederom een brief ontvangen. Ik was het zelf eigenlijk al weer vergeten, wat dat betreft erg fijn dat ik deze brief mocht ontvangen.

Het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker vind ik een erg goed initiatief. Als een ernstige ziekte zoals baarmoederhalskanker op deze manier vroeg opgespoord en daarmee behandeld kan worden, is dit natuurlijk enorm belangrijk. Alleen als je als vrouw hiervoor benaderd wordt, is het toch even slikken. Vind ik persoonlijk dan. Als eerste hoor ik graag het minst mogelijk dat ik de leeftijd van 30 heb bereikt, maar een uitstrijkje maken klinkt mij ook niet heel erg prettig in de oren. Ik heb zelf altijd erg veel moeite gehad met inwendige onderzoeken en dergelijke. Een uitstrijkje is nogal inwendig, en van de woorden afschrapen van cellen krijg ik eigenlijk vooral een beetje kippenvel.

Iedere vijf jaar een uitstrijkje

Vanaf 30 tot en met 60 jaar zal in nederland iedere vrouw om de vijf jaar opgeroepen worden voor het maken van een uitstrijkje. Een uitstrijkje is een preventief onderzoek om op deze manier zo vroeg mogelijk baarmoederhalskanker op te sporen zodat dit tijdig behandeld kan worden. Een voorstadium van baarmoederhalskanker is vaak goed te behandelen vandaar dat het van belang is deze zo vroeg mogelijk vast te stellen.

Wat als de uitslag van een uitstrijkje niet goed is

Het duurt een aantal weken voordat de uitslag bekend wordt gemaakt. Mocht er iets mis zijn kan de arts daarop direct inspringen door eventueel een verwijzing te maken om te gaan behandelen. Naar verluid worden er bij 75% van de vrouwen afwijkingen gevonden. En dit is erg véél. Alleen komt het ook regelmatig voor dat een afwijking loos alarm blijkt te zijn. Toch is het goed om dit verder te laten onderzoeken bij een gyneacoloog. Zoals ik al aangaf is baarmoederhalskanker in een vroeg stadium goed te behandelen. Het is ook van groot belang om zo vroeg mogelijk te behandelen om te voorkomen dat de baarmoeder en eierstokken verwijderd moeten worden. Overigens komt baarmoederhalskanker het meeste voor bij vrouwen die niet iedere vijf jaar en uitstrijkje hebben gemaakt. Het is dus erg belangrijk om wel mee deel te nemen aan het onderzoek om er op tijd bij te zijn mochten er afwijkingen zijn.

bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker

Deelname

Deelnemen aan het onderzoek is overigens niet verplicht. Ik heb dan ook heel even overwogen om dit onderzoek dan maar gewoon achterwege te laten. Maar aan de andere kant: ze doen dit soort onderzoeken natuurlijk niet voor niets. Ik heb de brief inmiddels dus ook maar netjes geopend en de informatie doorgelezen. Het uitstrijkje zal bij de huisarts worden gemaakt. Ik neem aan door een van de assistentes. Een uitstrijkje wordt gemaakt door met een borsteltje cellen van de baarmoederhals te halen. Ik krijg al lichtelijk de kriebels als ik er aan denk.

Grappig is dat ik zelf verpleegkundige ben en in het verleden ook uitstrijkjes heb gemaakt. Ik weet dus in principe precies hoe het gaat. Alleen als het op mijzelf aankomt vind ik zo’n bevolkingsonderzoek toch maar niets en zie ik er erg tegenop.

Volgende stap..

Maar goed. Het is al een hele stap dat de brief inmiddels geopend in mijn to-do bakje ligt te wachten. De volgende stap is om de huisarts te bellen voor het maken van een afspraak. Ik heb het maar vast een aantal keren in mijn agenda gezet zodat ik het niet stiekem weer kan vergeten.

Het laten maken van een uitstrijkje (update)

Nu een aantal maanden later na het maken van het uitstrijkje bedacht ik mij dat ik graag een update wil geven. Inmiddels heb ik het uitstrijkje laten maken en ook de uitslag binnen. Het maken van het uitstrijkje vond ik persoonlijk verschrikkelijk. Ik weet dat dit voor elke vrouw anders is, dat er vrouwen zijn die nergens last van hebben, maar voor mij was het gewoon niet fijn. Nu weet ik dat het van belang is om te ontspannen en dergelijke, maar vaak is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik vond het pijnlijk en was blij dat ik er vanaf was.

Na een aantal weken viel bij mij de brief op de mat met de uitslag. Er waren géén afwijkingen gevonden. Toch een opluchting. Over vijf jaar kan ik weer een oproep verwachten. Daar kan ik nu al tegenop zien, maar we wachten het gewoon rustig af. Uiteindelijk is het altijd goed om aan dit soort onderzoeken deel te nemen uit preventie en zou ik iedereen dit ook willen aanraden.

Heb jij weleens gehoord van dit bevolkingsonderzoek? Heb jij ook zo’n brief gehad, en wat vond je ervan om een uitstrijkje te laten maken?

Reacties

  • Tamara TS

    In mijn geval zou het bevolkingsonderzoek al te laat zijn gekomen. Ik was pas 26 toen ik contactbloedingen kreeg en naar de huisarts ging. Ik had een PAP4 uitslag, en kreeg een operatie waarbij ze de kwaadaardige cellen (kankercellen) hebben weggehaald. Net nog op tijd dus. Ook bleek ik het HPV virus te hebben. Grote kans dat het terugkomt.

    Ik vind het dan ook moeilijk om te lezen dat er vrouwen zijn die zo’n onderzoeken vooruit schuiven, wachtend op een volgende keer. Of het gewoon vergeten. Als ik er elk jaar 1 had kunnen krijgen, dan had ik dat gedaan. Dan had er meer overgebleven van mijn baarmoederhals. En als ik zelf niet naar de dokter was gegaan (die me ook nog eerst probeerde wijs te maken dat ik wel chlamydia zou hebben, ondanks mijn vaste relatie), dan had ik de 30 en het eerste bevolkingsonderzoek niet meer meegemaakt.
    Ik ben nu 33 en ga elk jaar zelf voor een uitstrijkje, de eerste jaren na de kwaadaardige cellen elk half jaar. Telkens is de uitslag na 3 weken heel spannend.

    Ik heb komende zomer al 7 jaar extra, dankzij zo’n uitstrijkje.
    En alle vervelende dingen van zo’n uitstrijkje wegen niet op tegen de voordelen:
    Ik ben nog niet dood.

    • Saskia Hardeman

      Dankjewel voor je verhaal Tamara. Ik heb er wel even van moeten slikken maar ben blij dat je het gedeeld hebt. Mag ik je heel veel sterkte toewensen. Liefs Saskia

      • Tamara TS

        Niks te danken hoor. Ik ben er altijd heel open over, in de hoop om toch wat dames over te halen om op tijd te laten checken. Ben al lang blij dat ik nu nog “alle”tijd heb. 🙂
        Dankjewel voor de sterkte, maar is gelukkig momenteel niet echt nodig. Gelukkig kunnen ze al vrij veel in de moderne ziekenhuizen, dus ik heb er wel vertrouwen in dat ik de komende jaren gewoon nog aanwezig ga zijn!

  • simpel, met een snufje liefde

    Ja ik ken de brief, en om heel eerlijk te zijn heb ik toen ik hem 2 jaar geleden ontving niet gebruikt. Ik had hem klaar liggen maar heb het elke keer niet gedaan. Slecht, ik weet het. Ik wacht nou op de volgende keer.

  • Wilmaaa

    Oeh bah, zoiets zou ik stiekem ook uitstellen denken ik. De moeder van mijn vriendin moest een test voor borstzakken doen, zonder zich ziek te voelen. Zo onverwachts hadden ze borstkanker. Dat wat heel erg schrikken.

  • Nilou

    In mijn directe omgeving heb ik helaas de andere kant van dit verhaal meegemaakt, ondanks het uitstrijkje dat goed uit de test kwam werd er toch K geconstateerd, gelukkig nog 1e stadium en goed behandelbaar.

    Zelf heb ik de test ook een keer gedaan en ik gaf aan dat ik het helemaal niet fijn vond om het te doen en daar heeft de huisarts ook rekening mee gehouden en ik voelde me hierdoor erg op m’n gemak. Dus als je onzeker bent geef het vooral aan want als je dit niet doet hoe moet de huisarts dat dan weten?

    • Saskia Hardeman

      Dankjewel voor de tip Nilou. Het zal inderdaad geruststellender aanvoelen als ik vertel er veel moeite mee te hebben.

  • debby

    Ik heb hem zelf al 2x mogen ontvangen, en heb ik nooit zo heel veel problemen mee. Ik ben blij dat die onderzoeken te zijn, hoewel het wachten op de uitslag altijd wel spannend is. Tot 2x in mijn uitstrijk goed geweest, maar ik hoor genoeg verhalen waarvan het jammer genoeg niet zo is

  • Bianca Schrijft

    De eerste keer vond ik het op meerdere manieren best confronterend. Vooral, help, ben ik al zo “oud”. Nu mag ik over 2 jaar alweer voor de 3de keer, dus waar klaagde ik toen over. De eerste keer vond ik het best spannend, maar het was eigenlijk zo gepiept en het geeft je toch een bepaalde zekerheid en rust. Ik was heel blij dat ik het heb gedaan.

  • Simone

    Als de uitslag goed is ben je blij. Als hij slecht is kun je het ook maar beter zo snel mogelijk weten, want dan heb je er niks aan ermee te blijven lopen. En de kans is gelukkig klein!

  • Linda

    Zo herkenbaar, fijn om te lezen dat meerdere vrouwen hiermee zitten. Ook ik moest eerst slikken en heb het bellen uitgesteld tot de huisarts me belde om een afspraak te maken. Toen het zover was was ik deze helemaal vergeten en is er geen nieuwe afspraak gemaakt. Volgende brief beter…

  • Hanna

    Ik ben er nog te jong voor, maar ik vind het wel heel ‘fijn’ dat het bestaat. Door het borstonderzoek hebben ze (jaren terug) bij mijn oma op tijd haar borstkanker ontdekt en kon ze er gelukkig goed aan worden geholpen. Toch lijkt het me wel even slikken als het zover is..

  • Carlijn

    Ik vind het goed dat deze onderzoeken er zijn, dat voorop stellende. Kan me wel voorstellen dat je er tegenop ziet, maar denk er maar aan waar je het voor doet, dat is wat telt. Doet het trouwens pijn, zo’n uitstrijkje? Is dat waarom je er tegenop ziet? Ik heb ooit een spiraal laten inbrengen en dat vond ik echt niet tof.

    • Saskia Hardeman

      Je slaat de spijker op zijn kop. Ik heb een heel gedoe gehad met een spiraal die met een hysteroscopie verwijderd moest worden. Was heel pijnlijk en sindsdien heb ik er heel veel moeite mee. Voor mij ook geen spiraaltjes meer.

  • Susie

    Ik snap dat je nerveus bent. Toch is het goed dat deze onderzoeken er zijn. Vertel dat je nerveus bent, en vraag een kleine eendenbek. Het hoeft echt geen pijn te doen.

  • Nina Simplynspecial

    Ik heb daar weleens van gehoord idd. Maar ik heb nog zo’n 2 jaar voordat ik hier ook aan moet geloven. Vind het ook eng, maar wel goed. Stel er is iets mis zijn ze er toch hopelijk op tijd bij.

  • Lilian

    Ik heb het onderzoek ook gehad en ik heb echt een vreselijke huisarts die nooit iets zegt, dus dat maakte het nog ongemakkelijker. Maar gelukkig was het zo voorbij. Zag er ook wel tegen op, maar eigenlijk stelt het niet zoveel voor.

  • Jeanine

    Ik begrijp je helemaal en ik denk ook wel dat je stiekem toch wel het grote belang ervan inziet hihi. Ik ben zelf maar wat blij dat het bestaat. Ben zelf gen draagster van het lynch syndroom (darmkanker en bij de vorm die ik heb ook baar moeder en eierstokken) ik krijg om de twee jaar een darmonderzoek en gyn onderzoek. Mocht er iets zitten zijn ze er waarschijnlijk gewoon optijd bij en dat is heel geruststellend. Succes met het onderzoek 🙂

  • Cassandra

    Hier al op jongere leeftijd een uitstrijkje gehad omdat ik verhoogde kans op baarmoederhals kanker heb omdat mijn oma en moeder het ook hebben gehad. Daarnaast draag het ik het hpv-virus wat de kans ook vergroot. Ik was een jaar of 20 bij mijn eerste uitstrijkje en ik had een pap2. Dit zijn onrustige cellen die kunnen uitgroeien tot kankercellen. Ik werd ieder half jaar getest en op mijn 24ste, toen ze net besloten om een stukje weg te halen, was het geslonken naar pap1. Ik ben blij dat die onderzoeken er zijn, ze zijn niet prettig om te doen, ik heb mijn uitstrijkjes allemaal in het ziekenhuis gehad. Wel een afspraak maken hoor, hoe eerder ze er bij zijn, hoe Beter!

  • Nicole

    Ik heb op m’n 30e een dergelijk onderzoek gehad. Kreeg een brief dat het niet helemaal goed was en dat ik over een half jaar maar een nieuw uitstrijkje moest laten maken. Ik helemaal over de zeik natuurlijk. Maar bleek niets aan de hand. Die brieven zijn echt zó belabberd slecht opgesteld!

  • Femke

    Ik zou het ook heel naar vinden zon uitstrijkje. Maar ik weet ook dat het belangrijk is.Het is eventjes naar maar als je daardoor vroeg erachter komt, ben je daar zo blij om! Snel een afspraak maken hoor! Dan heb je het ook gehad.

  • Monique

    Gewoon doen hoor dit onderzoek. Werk zelf als doktersassistente en voer deze onderzoeken wekelijks uit.
    Het is een stap die je even moet maken, maar het onderzoek valt zo erg mee! Door je buik ademhalen en proberen te ontspannen. Makkelijk gezegd misschien, maar heb het zelf ook al eens gehad en nauwelijks iets van gevoeld.
    En daarbij als je er vroeg bij bent, valt de “schade” , mocht er iets uitkomen, alleen maar mee

  • Lilian

    Voor mij gelukkig voorlopig nog niet z’n brief. Ik kan me wel voorstellen dat het even slikken is als je hem krijgt en de uitslag is ook heel erg spannend. Succes!

  • sandra

    2 jaar heb ik de brief laten liggen… Toen kreeg ik weer een herhalings oproep. Totdat ik mijn toenmalige nagelstyliste daar over sprak en er was bij haar iets gevonden tijdens dat onderzoek, niet ernstig maar het moest wel weggehaald worden. Toen dacht ik, nu moet ik toch echt die afspraak gaan maken. Ik zag er zo tegen op, weer dat gedoe daar onder. Maar ik heb de dokter gebeld en aangegeven dat ik er zo tegenop zag en een afspraak gemaakt met de vrouwelijke huisarts (assistentes doen dit uitstrijkje maken ook, kun je gewoon aangeven) Ook tijdens de behandeling heb ik aangegeven dat ik er erg tegenop zag. Tegen de pijn en ook was ik nerveus voor de uitslag. UIteindelijk viel de hele behandeling mee! Was dat waar ik me zo ongerust over maakte? En de huisarts kon bij mij (dat doen ze waarschijnlijk niet allemaal) aangeven dat het er mooi schoon uitzag en dat de kans groot was dat er niets aan de hand was. AL moest ik natuurlijk wel in mijn achterhoofd houden dat er misschien wel wat gevonden kon worden.
    Dus al met al viel het mee en ben ik blij dat ik het gedaan heb! Nu jij nog 🙂

  • Lifesabout

    Ja het was even slikken maar ben wel meteen gegaan. Het onderzoek valt heel erg mee en het is voor een heel goed doel. Succes!

  • Cindy

    Ach joh, het stelt geen moer voor. Toen ik de brief kreeg ben ik ook gelijk gegaan. Ik maak voor mijn werk ook al 10 jaar uitstrijkjes (ik ben doktersassistente) en echt, het is zó gepiept als je iemand hebt die er ervaren mee is. Ik ben altijd langer bezig met de vragenlijst dan met het onderzoek zelf, ik vertel stap voor stap wat ik ga doen en ik gebruik altijd een beetje glijmiddel, wel zo vrouwvriendelijk. Er is echt niets engs aan.

  • Margo

    Oh ja, kan me voorstellen dat je hier kriebels van krijgt. Ik heb hem nog niet ontvangen, maar heb al wel eens een uitstrijkje laten maken. Prettig is anders (koud! en het voelt gedwongen) maar het is zo gedaan. Kan me wel voorstellen dat het wachten op de uitslag beetje zenuwachtigmakend is.

  • Vlijtig Liesje

    Ik vind het niks om te laten doen, maar wel heel belangrijk. Ik ben blij dat dit onderzoek er is, en zal ook nooit overslaan.

  • Alexa

    Ik liet tijdens mijn zwangerschap een uitstrijkje doen, doen ze hier standaard in België. En ik kreeg dan te horen dat ik afwijkende cellen had en het HPV virus, ik was toen nog maar 21 jaar.. na de bevalling weer uitstrijkje, een paar maanden later een biopsie, dan nog 2 uitstrijkjes, en nog geen maand geleden weer een biopsie. Ondertussen ben ik bijna 23 jaar en weten ze zeker dat ik ooit baarmoederhalskanker ga krijgen. Moest ik pas op mijn 30ste mij laten testten hebben, kon het al in een vergevorderd stadium zijn. Ik vind dus niet alleen dat je zo’n onderzoek zeker moet laten doen maar ik vind ook gewoon dat 30 jaar veel te laat is. Het is niet tezellig maar vind het wel goed dat je gaat! Succes 🙂

  • Malou

    Ik hoef het nog niet, maar ik kan me goed voorstellen dat je er niet om zit te springen!

  • Manouk

    Ik heb maandenlang veel onderzoeken aan mijn baarmoeder gehad, dus een uitstrijkje stelt voor mij inmiddels niets voor. Ik begrijp dat het voor sommige mensen echt een enorm eng iets is, maar als je de eerste keer maar hebt gehad dan is het daarna echt niet meer zo erg! You can do it!

  • Kirsty

    Ik heb deze brief zelf nog niet gehad, maar ik ben dan ook pas 23. Wel denk ik er wel eens over na of ik er wat mee zou doen. Waarschijnlijk wel, omdat het denk ik niet zoveel voorstelt en het waarschijnlijk een bevestiging is dat “alles goed is”. En tja, stel dat er wel wat mis is, dan ben je er tenminste op tijd bij. Ik zou er als ik jou was dus wel werk van maken! Beter voor niks gaan en het niet heel fijn vinden, dan dat je niet gaat en achteraf spijt krijgt.

  • Loes | Hyggelig Mama

    Oeh, dit is zo’n lastige.. Een uitstrijkje is niet heel leuk, maar wel zo noodzakelijk! Ik was net bevallen van dochterlief toen ik mocht.. Bij ons deed de assistente het, samen met een stagiaire. Of de stagiaire de ‘procedure’ mocht uitvoeren. Ik stond daar best wel voor open, en wilde niet zo’n muts zijn die zegt van: ‘geen stagiaire aan mijn lijf’. Maar je raadt het al: het lukte de stagiaire de stagiaire niet.. En de assistente in eerste instantie ook niet.. Blijkt dat mijn baarmoeder ver naar achteren ligt, en het dus lastig(er) is om een uitstrijkje te maken. Uiteindelijk toch gelukt, maar voor de volgende keer weet ik 2 dingen: GEEN stagiaire (sorry) en even melden dat m’n baarmoeder verder naar achteren ligt. Het is inmiddels zo’n 2,5 jaar geleden en het gevoel kan ik me niet meer herinneren. Dan moet het dus wel meegevallen zijn :).

  • Eva

    Ik heb dit onderzoek al gehad en ik zag er tegenop. Vooral na twee bevallingen vond ik dat er wel genoeg mensen in mijn intieme gedeelte hadden gekeken. Maar ik vond het echt meevallen! De assistente deed het onderzoek en verwarmde ook dat ding zeg maar. Ze stelde mij best op mijn gemak en vertelde gewoon wat ze deed terwijl ze bezig was. Het duurde hooguit een paar minuutjes en deed absoluut geen pijn. Misschien helpt het voor jou als je man meegaat of een goede vriendin? Liefs!

  • Meike

    Gewoon doen. Ik vond het confronterend om de brief te krijgen. Ik kreeg ‘m ook tijdens m’n zwangerschap en toen ik de brief opnieuw kreeg verdween hij. Intussen waren er meerdere mensen in mijn directe omgeving die na het uitstrijkje minder goed bericht kregen. Dat was het duwtje in de rug om het wel te doen, want ‘Better safe than sorry’. Het onderzoek vond ik niet heel prettig, maar was uiteindelijk ook zo voorbij. Ik had een vriendelijke dame die me echt op m’n gemak stelde. Volgende keer zie ik er niet meer zo tegenop.

  • Michelle

    Haha, herkenbaar wederom! Het is wel even ‘in your face, je bent 30!’ en je word gedwongen om na te denken over dingen waar je helemaal niet over na wilt denken eigenlijk. Ik kreeg de eerste oproep ook tijdens mijn zwangerschap dus ik zal binnenkort de herhaling wel krijgen. Ik ga natuurlijk wel, maar een pretje is t nou niet bepaald…. Brrr

  • Marion

    Als hij bij jou in de bus ligt, dan zal hij bij mij binnenkort ook wel komen. Geen idee trouwens of dat per regio gaat of landelijk. Ik kreeg de eerste oproep volgens mij op mijn 33e en ben toen niet gegaan. Ik durfde echt niet. Het klinkt eigenlijk zo stom. Ga je zo’n risico lopen omdat je bang bent? Ja, angsten kunnen heel ver gaan en heel zwaar wegen. Dat is nu zo’n 5 jaar geleden. Ik ben ondertussen 38 en er is veel veranderd. Als ik nu de brief krijg zal ik direct de huisarts bellen, uitleggen dat ik de vorige keer niet ben geweest vanwege extreme angst en een afspraak maken. Succes meid. Het zal geen pretje zijn, maar het is maar even. Ik baal er in ieder geval heel erg van dat ik 5 jaar terug het niet aandurfde.

  • Charlotte

    Ook ik ging met toch wel een beetje look in mijn schoenen naar de afspraak. Maar het viel me echt 100% mee! Hopelijk geldt dat voor jou net zo! Succes!

  • Daniëlle

    Ooh, dat lijkt me inderdaad zo’n vervelend onderzoek. Voor mij duurt het nog een paar jaartjes. Succes alvast!!

  • Jenn

    Ah jakkes, die mag ik dus volgend jaar verwachten… Ik had wel eens van dit onderzoek gehoord ja, maar ik dacht dat de leeftijd hoger lag.

  • Liess

    Ik kreeg m een maand of 2 terug. Was nog niet eens 30 pff..
    Maar nu ook zwangerschap dus moet ook (helaas kuch) even wachten.

  • Esmee

    Hier al 4x dit onderzoek achter de rug. 1x fout. Het is niet mijn favoriete besteding van 5 minuten maar je voelt er nauwelijks iets van. De eendebek is het minst prettig maar elke vrouw die een vaginale bevalling heeft gehad draait daar haar hand niet voor om. Echt…stelt niks voor. Is absoluut niet te vergelijken met het zetten van een spiraal. Als je geweest bent lach je om jezelf dat je je daar zo druk om hebt gemaakt. Believe me.

  • Ruth

    Bij ons is dit standaard, denk ik, (België) ik heb niet anders geweten dat mijn gynaecoloog dit onderzoek doet. Zeker doen, ik heb me al 4 x moeten behandelen omdat ik slechte cellen had, de eerste keer was het net geen kanker en moest ik een stukje laten verwijderen onder narcose, de andere keren was dit plaatselijk dode cellen bevriezen. Ik ben blij dat ze jullie er op attent maken maar als dat bij mij pas geweest zou zijn op mijn 30 zat de kans er in dat ik al kanker zou hebben.

  • Kimberley

    Wat een fijn stukje om te lezen. Ik heb hem afgelopen december ook mogen ontvangen. En ook bij mij lag hij even dicht in de la. Toch maar geopend en de informatie gelezen. Nu moet ik mijzelf er nog toe aanzetten een afspraak te maken. Maar om de een of andere reden wil dit nog niet echt lukken. Fijn te lezen dat ik niet de enige ben.
    Groetjes kimberley

  • Tessa

    Het onderzoek zelf vond ik weinig spannends aan. De uitslag wel, maar die was bij mij gelukkig goed. Ik zou zeggen, gewoon meteen doen, maak die afspraak en ga, het is zo gepiept!

    • Saskia Hardeman

      Na dit artikel heb ik vrijwel direct een afspraak gemaakt. Ik mag vrijdag al 🙂

      • Tessa

        Da’s snel! Ben je er ook lekker snel vanaf!

  • Miranda de Jong

    Ik was 28 jaar toen ik last had van heftige bloedingen. De huisarts wilde gelijk een uitstrijkje laten maken om soa’s en kanker uit te sluiten. Gelukkig, na flink wat weken spanning, konden we dit ook uitsluiten en bleek het een hormonale kwestie te zijn. Toen ik de brief met met 30e kreeg heb ik dan ook de brief in een lade gelegd. maar weer kreeg ik bloedingen en weer werd een uitstrijkje gemaakt, iets waarvan het intussen een routine werkje werd voor me. De uitslag had ik helaas nooit aan zien komen. Deze was niet zoals het moest zijn. Het meest verbaasd ben ik nog we over de uitslag omdat ik 2 jaar geleden niks had. Dus mijn advies naar iedereen: wees niet eigenwijs. Ofschoon het niet het allereukste is om te doen kunnen ze zo vroeg erbij zijn en je in de gaten houden of behandelen.

  • mathiske's mamablog

    Ik heb al vaker een uitstrijkje gehad, omdat ze een lange tijd hier wisten waarom ik zo’n last had. Het is geen fijn onderzoek maar gelukkig ook zo voorbij. Als hier die uitnodiging op de mat valt zal ik ook zeker gewoon gaan.

  • Romy

    Verschrikkelijk deze onderzoeken
    Alleen vind ik dat ze het al vanaf de 20ste zo’n brief op de mat mogen leggen, het komt steeds vaker op de vroegere leeftijd voor ( ook wel uit de reacties te lezen).
    Ik word dit jaar 30 en omdat het in de familie voorkomt maak ik zo snel mogelijk een afspraak ook al heb ik er echt een hekel aan.
    Dat geproet van onderen (liever alleen door m’n eigen vent en verder niemand meer ,na 2 kinderen).

    Ik wacht de brief af.

  • Marianne

    Herkenbaar! Ik had hem ook al een tijdje in de lade liggen (een jaar geloof ik) maar elke keer stelde ik het uit. Totdat ik hoorde dat Evelien van het programma over mijn lijk overleden was…
    Toen was het ineens weer een stuk realistischer. Ik heb direct een afspraak gemaakt en gelukkig had ik geen afwijkende cellen…
    Onlangs geplaatst door Marianne: Meekijken met Gerdi #4 | Shoppen, Klussen en Werken

  • Lieke van Veen

    Gelukkig ben ik pas 23 en is de 30 nog ver weg voor mij! Zo’n uitstrijkje lijkt mij echt niks.

  • Marian Zw.

    Laatst was er in het nieuws dat er gewerkt wordt aan een thuistest setje. Hiermee zouden vrouwen zelf de test kunnen doen en dan opsturen. Dan hoef je dus geen afspraak te maken. Mochten ze niet voldoende cellen hebben, of een afwijking zien krijg je alsnog een oproep om je bij de huisarts te melden

Reageren op Jeanine Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.