Elke zondag mag ik een verhaal delen van een lezer over wat haar leven ingrijpend heeft veranderd. Dit keer het verhaal van Babet waarin zij iets heel bijzonders vertelt. Het ene moment kreeg zij te horen geen kinderen te kunnen krijgen en het volgende moment kreeg zij het vermoeden weleens zwanger te kunnen zijn!
Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Mail mij op info@twinkelbella.nl
Op 7 december 2014 kregen mijn vriend (Niels, 22 jaar) en ik (Babet, 24 jaar) een relatie. Een leuke relatie waar veel in gebeurde. Die zomer volgende er een leuke vakantie naar Turkije. Tijdens onze vakantie kreeg ik steeds bloedingen tussen mijn maandelijkse menstruatie door. Voor mijn gevoel klopte dit niet en ik ben hiermee naar de huisarts gegaan. De huisarts gaf mij het advies dat ik een Soa test moest doen. Het voelde raar en niet kloppend om dit te doen, maar toch deden we dit voor de zekerheid. Uit deze test kwam niets, en een uitstrijkje volgde.
Afwijkende cellen
Uit het uitstrijkje bleek dat ik afwijkende cellen had (PAP 2) en ik werd doorverwezen naar de gynaecoloog voor een echo. Op deze echo was te zien dat er vlekken op mijn eierstokken zaten. De arts raadde aan om twee maanden te stoppen met de pil en te kijken wat dit zou doen. Er trad geen verandering op, maar ik voelde mij wel een stuk fijner. Uit diverse bezoekjes naar het ziekenhuis bleek uiteindelijk dat ik geen eisprong had en mijn cyclus niet goed was. De prognose was dat ik vervroegd in de overgang zou komen. Mijn vriend en ik hebben dit echt even moeten laten bezinken en vroegen ons af wat wij nu moesten doen. Zo snel mogelijk starten met IVF? Of toch nog eerst een huis kopen?
Op 5 december mochten wij voor het laatst naar het ziekenhuis voor de uitslag van de laatste onderzoeken. De uitslagen waren pittig: wij konden namelijk geen kinderen meer krijgen. Het vreemde tegelijkertijd was dat ik niet meer ongesteld werd. En ook al was ons verteld dat wij geen kinderen konden krijgen: de hoop was er toch. Zou het misschien dan toch?!
Zou het dan toch?
Voor wat afleiding zijn wij dat weekend naar de kerstmarkt geweest samen met vrienden. Ik voelde mij top en het was erg gezellig. De dagen die erop volgde werd ik nog steeds niet ongesteld. Toen mijn vriend en ik op een middag samen op stap gingen zei mijn vriend: neem maar geen broodje zalm, ik denk dat je zwanger bent. Grappig is dat ik dat gevoel helemaal niet had en gewoon een broodje zalm at.
Savonds liep ik thuis de trap op en kwam perongeluk tegen mijn borsten aan… auw dat deed pijn! Weer schoot er door mijn hoofd dat ik misschien best eens zwanger zou kunnen zijn. Voor het weekend wilde ik nog een test doen en snel haalde ik een zwangerschapstest bij de drogist. En wat bleek? Ik was gewoon ZWANGER!
Nog geen twee weken geleden hadden wij te horen gekregen dat ik nooit kinderen zou kunnen krijgen. En opeens had ik een positieve test in mijn handen. Vol ongeloof heb ik het ziekenhuis gebeld en al snel bleek dat ik al zes weken zwanger was. Maar Huh? Hoe dan? Twee weken later mocht ik naar de gynaecoloog en ja hoor: een klein mini kloppend hartje. WAUW, wat was ik op slag verliefd! Verliefd op dat kleine stipje op het scherm. Mijn lach ging niet meer van mijn gezicht. Twee weken later kreeg ik weer een echo, alles ging zo goed dat ik al snel werd overgedragen aan de verloskundige.
Al snel wisten wij dat wij een jongetje mochten krijgen. Een jongetje! Wat waren wij blij. Een zoon, die wij zo graag wilden hebben. Vele echo’s volgende en ons kindje groeide super goed. Met precies 39 weken werd Nolan geboren met een gewicht van 3200 gram en 49 cm. Onderhand alweer 4 maanden oud!
Lieve Babet, Dankjewel voor het delen van jouw bijzondere verhaal! Wat moet het een vreemde gewaarwording zijn geweest om eerst te moeten verwerken dat je geen kinderen kan krijgen en vervolgens gewoon zwanger blijkt te zijn! Wat heerlijk dat de wens van jou en je vriend toch in vervulling is gegaan. Ik wens jullie het allerbeste toe. Liefs Saskia
Nathalie Reageren
Wat grappig dat haar vriend wel door had dat ze zwanger was, met het broodje zalm. Don’t underestimate man-tuition 😉 En wat heerlijk dat hun kinderwens is vervuld!
Onlangs geplaatst door Nathalie: A new start with self-care
Felicia Reageren
je vriend had een goede intuitie 🙂 wat mooi en bijzonder dat het dan toch gelukt is
het moest zo zijn jullie jongetje wilde graag komen:)