Alles achter laten en vertrekken naar een ander land (Emigreren)
28 feb 2016 Lifestyle Persoonlijk 33

Alles achter laten en vertrekken naar een ander land (Emigreren)

Alles achter je laten en vertrekken naar het buitenland door te emigreren. Naar een land bijvoorbeeld met heel veel zon, zee en strand. Curacao bijvoorbeeld. Ik zou het niet zo snel doen. Of toch wel?

Emigreren

Ik heb er wel eens over nagedacht om te emigreren. Nederland is namelijk een land waar het niet altijd zo warm is, en ik doe het nu eenmaal heel goed op zon. Curacao is bijvoorbeeld een land waar ik mijzelf best zie wonen. Ja ik weet dat het een land is met veel criminaliteit en dat het een land is waar alles niet heel snel gebeurd, maar toch trekt het mij wel.

Kinderen en emigreren

Nu is er natuurlijk een groot struikelblok dat mij tegenhoudt en dat zijn natuurlijk mijn kinderen. Ik denk dat als ik hen niet had dat het best zo had kunnen zijn dat Vincent en ik onze spullen al hadden gepakt en ergens anders waren neergestreken. Uiteindelijk is emigreren niet iets dat je heel gemakkelijk doet met kleine kindjes. Alhoewel er genoeg zullen zijn die het wel hebben gedaan.

Familie

Naast dat ik rekening houd met mijn kinderen is er natuurlijk nog iets dat ik heel erg zou missen als ik zou emigreren, en dat is mijn familie. Ik blog nu wel heel stoer dat ik zonder kinderen misschien allang vertrokken was, maar het zal wel heel moeilijk zijn hoor om familie achter te laten. Ik weet niet of ik dat zou kunnen.

Ik ben wel heel benieuwd of jullie er weleens aan gedacht hebben om alles achter je te laten en gewoon te vertrekken naar het buitenland. Ik ben erg benieuwd naar de comments!

Zou jij het kunnen, zomaar vertrekken naar het buitenland?

handtekening-saskia
Volg jij mij al via FacebookBloglovin , Instagram en/of twitter?

 

Reacties

  • Linda

    Dit is een onderwerp wat mij best wel veel bezig houd. Ik denk namelijk dat ik als ik niet ziek was geworden ik een heerlijk huisje in Australië had gekocht. In Nederland voel ik mij niet zo thuis, niet zoals daar. Ik kan dan ook heerlijk dagdromen over het leven daar. En ik ga er graag naar toe op reis om hier even aan toe te geven. Maar aan de andere kant is de zorg hier vele malen beter, zitten mijn artsen hier, net als mijn familie. Die zal ik ook verschrikkelijk missen. Maar de keuze tussen mij iedere dag lichamelijk goed voelen en een eind van Nederland zijn is op sommige dagen zo lastig nog niet..

    • Liess

      Mijn moeder haar schoonzus woont in Australië en wil eigenlijk terug naar Nederland. … maar omdat zij kanker heeft /gehad/ en daar nog zeker 5 jaar onder controle staat blijft ze nog daar.
      Zij had het er over dat de zorg, iig rond kanker, veel beter is dan in NL… is dat dan toevallig iets waar ze goed in zijn ?

  • Marcella

    Ik moet er niet aan denken om te emigreren, ons landje is veels te mooi. Ik zou zelfs niet buiten Drenthe willen wonen, dit heb ik een aantal jaren gedaan & ben door heimwee weer teruggegaan.

  • demallemolenmoeder

    Ja! We zijn al in een andere plaats gaan wonen dan waar we beiden vandaan komen. Ik zou overal kunnen wonen als mijn gezin maar bij mij is. Helaas ziet manlief het (nog) niet zitten. Ik vind het leven in Nederland vaak té druk, té veel moeten.. Dus als ik mocht kiezen dan zou ik zeker naar de zon verhuizen. Maar ook vlakbij het strand en de Waddeneilanden lijken mij een fijne plek.

  • Simpel, met een snufje liefde

    Ja, ik zou het zo doen. Maar het ligt wel heel erg aan de reden waarom. Als het is omdat mijn man naar een ander land moet voor zijn werk dan doe ik het gelijk. Is het gewoon voor mezelf dan nu niet. Vanwege de familie en de kinderen. We hebben natuurlijk al een hele tijd in Amerika gewoond dus weten hoe het is om lange tijd in een ” vreemd” land te zitten zonder familie. De kinderen deden het daar prima, maar ik miste toch wel veel.

  • Lonneke

    Ik zou het niet kunnen omdat ik mijn ouders te erg zou missen. Mijn broer deed dit, hij vertrok naar Amerika toen hij 19 was en bleef plakken. Hij woont er nu nog!

  • Myrthe

    Ik ben nu achttien en ik zit in mijn examenjaar. Ik heb ook getwijfeld of ik niet gewoon een jaar (of X aantal maanden) naar het buitenland zou gaan. Italië spreekt mij bijvoorbeeld heel erg aan. Het lijkt me super om die taal onder de knie te krijgen. Toch zijn er een hoop dingen die mij persoonlijk tegenhouden, zoals geld school familie vrienden en vriend. Maar aan de andere kant vraag ik mij af of ik spijt ga krijgen als ik het niet doe. Misschien ga ik er ook gewoon eens een artikel over schrijven! Leuk artikel in ieder geval, je hebt mij aan het denken gezet!

  • Elma

    Ja, ik zie het ons nog wel eens doen. Al is het met kinderen wel lastig geworden en ook het missen van familie is natuurlijk een puntje..

  • Nanda

    Jazeker. En ik hoop nog steeds dat we ooit een paar jaar kunnen gaan expatten. Ik zou echter niet overal zomaar kunnen aarden. Het moet wel een land zijn waar ik me makkelijk verstaanbaar kan maken. En een plek waar in de buurt genoeg te doen en ondernemen is. Wat ik wel erg zou missen, de vrijheid (hier is alles in de buurt), familie natuurlijk. En vrienden…
    Voor de kinderen lijkt het me vooral een mooie ervaring. Even op jezelf aangewezen zijn en je weg weer vinden.

  • MARIJKE

    Toen ik 18 en 20 was ben ik twee keer voor langere tijd naar het buitenland geweest. Super mooi vond ik dit. Maar inderdaad met kinderen zou ik dit nu niet meer doen!

  • Judith

    Over nagedacht en gedaan! Ik heb in LA, London, en verschillende plekken in Spanje gewoont, waarvan 12 jaar op Ibiza. Als moeder niet ziek was geworden had ik daar nog gewoont. Nu ben ik ondertussen verliefd geworden en kunnen we niet weg ivm zijn kantoor, maar kan niet wachten weer weg te gaan!!

  • Lisanne

    Nee ik zal het denk niet kunnen. Ik zal mijn familie veel te veel missen. Wel zal ik in een warmer land willen wonen als mij hele familie mee zal gaan. Een bedrijfje beginnen ofzo een camping of vakantieplaats lijkt mij leuk en gezellig. Maar wie weet denk ik er over een paar jaar anders over. Fijne dag liefs Lisanne

  • Eva

    Nee echt emigreren geloof ik niet. Vooral nu ik kinderen heb vind ik het zielig als zij alles achter moeten laten. Als ik alleen met Dennis zou zijn, had ik het misschien wel gedaan. New York voor een paar jaar, heerlijk!

  • Simone

    Ik zou het zeker niet kunnen. Ik vind twee weken op vakantie gaan meer dan genoeg en dan wil ik meestal graag weer terug naar mijn eigen fijne plekje hier in Nederland. Ik zou familie veel te veel missen, maar ook gewoon mijn omgeving, het gevoel van thuis zijn.

  • Sandra

    Dit onderwerp houdt mij met vlagen best wel regelmatig bezig. Ik zou heel graag willen emigreren naar een plek waar het warmer is, en waar ik mezelf lichaam 10x beter voel voor de warmte. Plus het feit dat je gewoon zó veel mooier (in mijn opzicht dan, haha) kan wonen qua natuur! Maar… familie. Ik kan mijn familie hier gewoon echt niet achterlaten.

  • Lynda

    Ik ben in september 2014 naar Frankrijk geëmigreerd omdat ik toen met mijn Franse man ben getrouwd. Als 12-jarige had ik het er al vaak over dat ik graag naar het buitenland zou willen en zei toen ook dat ik nooit met een Nederlander zou trouwen. We wonen in het zuiden en ik vind het heerlijk om weg te zijn uit Nederland wat het land zelf betreft. Het enige wat ik mis is mijn familie maar we komen zelf 2/3 keer per jaar naar Nederland en mijn ouders, broers en overige familieleden komen ook een aantal keer per jaar hiernaartoe. Nou is Frankrijk niet het andere eind van de wereld, maar het is in ieder geval te ver om ‘even’ bij familie langs te gaan, en dat is wat ik mis. We hebben nu nog geen kinderen maar vind het wel heel jammer dat mijn ouders waarschijnlijk niet een van de eersten zullen zijn die het kindje komen bekijken in het ziekenhuis. Maar ja, so be it, heb die keuze zelf gemaakt en heb er 0% spijt van!

  • Galina

    Ik heb tijdens mijn studie in het buitenland gezeten en dat vond ik zo een mooie ervaring dat ik het graag nog eens zou doen, maar wel ergens in Europa, want ik wil binnen een paar uur bij mijn familie kunnen zijn als ik dat wil of als dat nodig is. Een van de redenen om het nu te doen zou voor ons zijn omdat we geen kinderen hebben. In het buitenland met alleen manlief en kiddo’s en zonder mijn moeder en haar hulp zou ik écht niet leuk vinden 😉

  • Loene

    Dit onderwerp houd mezelf ook erg bezig. Als het kon, zou ik al m’n spullen meenemen, en vertrekken. Het lijkt me alleen zo’n gek idee om je familie en vrienden niet meer (zo vaak) te zien. Dat is ook mijn enigste minpunt waardoor ik dan toch weer ga overwegen in NL te blijven. In ieder geval, emigreren lijkt me wel héél erg cool. 🙂

  • Yvon

    Ja! Hoewel het niet het plan was (ik zou een half jaar wegblijven), ben ik 5 jaar geleden uit Nederland weggegaan. Naar China. Nooit gedacht dat ik hier zou gaan wonen, maar het leven laat zich niet voorspellen. Daarom woon ik nu al weer ruim 5 jaar in China (Beijing). Hoewel het niet altijd makkelijk is zo ver weg te wonen van familie en vrienden is dit nu toch echt wel mijn thuis.

  • Mariska

    Ik zou ook heel graag willen, gewoon naar Curacao, maar mijn vriend zou hier nooit weg willen, en ik zou m’n familie heel erg gaan missen. Wat criminaliteit betreft op Curacao is een kwestie van voorbereiden en beter opletten. Het gaat er daar gewoon anders aan toe maar met de juiste voorzorg kun je daar prima veilig wonen hoor. De blog van eiland-meisje lees ik altijd en dan gaat het zo kriebelen 😛

  • Samantha

    Eigenlijk heb ik het zo vaak overwogen dat, des te langer ik wacht, des te meer het een obsessie haast word. Al sinds klein meisje heb ik mezelf nooit thuis gevoeld hier in Nederland, begrijp me niet verkeerd hoor, Nederland is een prima land met zo haar eigen schoonheid maar het is gewoon niet het land voor mij. Ik ben half Italiaans, en ja, daar hoor je het al, ik wil heel erg graag mijn eigen B&B beginnen in Italië maar dat is helaas voorlopig financieel niet haalbaar. Verder moet ik gewoon meer zonlicht dat Nederland mij bieden kan, ik vind dat het leven hier te snel en gestrest is en in Italië is het allemaal wat kalmer, misschien zelfs wat slaperig. Een paar jaar geleden heb ik 5 maanden stage gelopen daar en het heeft me uitermate bevallen dus als ik kon, dan zou ik nu het eerste de beste vliegtuig pakken en vertrekken.

  • Nesrin

    Zolang de kinderen op de basisschool zitten blijf ik op één plek omdat ik erin geloof dat ze vastigheid nodig hebben. Na de basisschool zou ik openstaan voor een emigratie mits er een hele goede reden is.

  • Beautytalk

    In September 2014 ben ik met mijn gezin verhuisd van België naar Nederland (Zeeuws-Vlaanderen).. Eigenlijk is dit net over de grens maar toch was dit een verhuis naar het buitenland (vooral administratief dan).. Ons leven speelt zich nog grotendeels af in België. Mijn dochter gaat nog steeds in België naar school en ik werk er ook nog steeds.. Mijn man is op zelfstandige basis beginnen werken. Dus eigenlijk was dit niet zo’n grote stap maar toch.. auto’s importeren, heel veel rompslomp en papierwerk. Veel mensen kijken raar op als ik zeg dat we in Nederland komen wonen zijn 🙂 Maar eerlijk.. het is hier zo mooi, we willen hier eigenlijk niet meer weg 🙂
    Liefs,
    Eefje

  • Liess

    Ik zou wel immigreren. Zou niet weten hoezo niet. Nu moet ik wel zeggen dat nu lotte op de middelbare zit dat het niet NU zou zijn… (ben al blij dat ze zich hier eindelijk fijn voelt)
    Lekker zon, wat minder stress, weg van NL…

    Jaren terug was ik helemal verliefd op mijn internetvriendje uit Brazilië. Het is dat dat nooit iets echts is geworden, juist om de afstand en financieen… anders hadden we nu zeker in Brazilië gewoond.

  • Iris

    Mijn zus heeft twee jaar in Curaçao gewoond, waar ik leuke en soms wat mindere verhalen over heb gehoord. Ik zou het zelf niet doen, dan zit iedereen die je kent zo ver weg…

  • Nathalie

    Nee, ik zou het niet kunnen…
    Voor de kinderen niet, maar wil ook mijn familie niet missen…

    Dus nee, ik blijf wel in het natte Nederland 😉

  • Farah

    Via facebook zojuist jouw blog ontdekt! Emigreren doe je idd niet zo maar, toch heb ik het gedaan! Ik woon in Marokko, even iets totaal anders….

    • Saskia Hardeman

      Wat leuk, welkom 🙂 Marokko is inderdaad even iets heel anders!

  • Lieke van Veen

    Als ik het geld had zou ik ook gaan! Toevallig zou ik net als jou ook heel graag naar Curacao willen!

  • Anneke

    Wij hebben zelfs ons leven op dit moment al wat ‘ingericht’ naar een uiteindelijk vertrek naar het buitenland 😉 Onze woning wordt verbouwd met het oog op een toekomstige verkoop. Mijn man zijn carrière is uitgestippeld richting een verhuis. Et cetera…
    We zijn een nieuw samengesteld gezin, dus vertrekken nu de kindjes klein zijn is onbespreekbaar. Het is ofwel mèt hen ofwel helemaal niet. Maar dat verandert natuurlijk allemaal als ze volwassen zijn en het huis uit zijn. En of we dan in België blijven of in het buitenland gaan wonen, veel verschil zal dat niet uitmaken denk ik, met de drukke levens die iedereen heeft tegenwoordig mag je al blij zijn als je nakomelingen je 1 keer/maand vereren met een bezoekje 😀

  • Denise

    Ik heb daar ook vaak over nagedacht. De Nederlandse cultuur vind ik zelf niet heel geweldig en het lijkt me erg mooi om bijvoorbeeld in Indonesië of een Zuid Afrikaans land te wonen. De stap om het te zetten is echter heel moeilijk. Je laat iedereen achter. Daarnaast moet je natuurlijk ook een akkoord hebben van je partner…

  • Sabine

    IK ben ook geëmigreerd (wel zonder kinderen) en ja ik loop soms zeker tegen dingen aan. Maar ik kan alleen maar zeggen: als je dat echt wilt gewoon doen! Ik ken hier genoeg Nederlanders met kleine kinderen, die hun opa en oma ook maar weinig zien, maar er zijn tegenwoordig zoveel contact-mogelijkheden! IK mis mijn familie ook wel eens, maar we hebben nagenoeg elke dag ten minste whatsapp contact en elke week bellen of skypen we één of twee keer. We zien elkaar ongeveer één keer per jaar en ja dat is weinig. Maar als je ergens heel gelukkig bent dan is dat prima te doen 🙂

  • Jpop

    Ik loop al een paar jaar rond met dit plan en de reden is dat ik graag schone lucht wil inademen en minder strss om mij heen wil voelen. Een land met zon , zee, strand, bergen en schone lucht is niet eens zo heel ver weg, Spanje lijkt mij dan de juiste keud, het gebied rond de Costa Blanca waar een microklimaat heerst.
    Oke, in Nederland is alles efficienter en beter geregeld, maar dat zorgt er nu juist voor dat niemand meer geduld heeft en we erg gestrest bij lopen. Ik woon in de Randstad en daar is de mentaliteit veel te veel ikke ikke en de rest kan…..
    Of… ieder voor zich en God voor ons allen,
    Verslaafd aan mobiele telefoons en geen tijd om eens echt naar iemand te luisteren,vragen hoe het met iemand gaat uit beleefdheid, maar niet uit echte interesse. Ik heb zelf Facebook en andere zaken al afgesloten en mijn telefoon wordt alleen nog gebruikt voor af en toe een Whatsappje, lokatie staat uitgeschakeld, net als Google Maps enz enz. Ik wil zelf alles bepalen en niet beinvloed worden door media enz enz en bekeken door overheid en andere instanties, Kortom ik wil wil terug naar een rustiger tijdperk en gezondere lucht inademen en een beter klimaat in alle opzichten. Daarom ben ik waarschijnlijk INEENS weg !

Reageren op Nanda Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.