Kaylee was 16 jaar en ongepland zwanger
2 apr 2017 Dit veranderde mijn leven Mama 10

Kaylee was 16 jaar en ongepland zwanger

Elke zondag mag ik een verhaal delen van een lezer over wat haar leven ingrijpend heeft veranderd. Dit keer het verhaal van Kaylee waarin zij vertelt over hoe zij op haar 16e jaar erachter kwam dat zij zwanger was. Dit verhaal is met name geschreven om te laten zien dat dit niet altijd “verkeerd” hoeft te lopen, maar dat het ook juist heel erg goed kan gaan!

Heb jij ook een verhaal dat je wil delen omtrent gezondheid, zwangerschap, bevalling, familie, gezin? Heel graag! Dit kan eventueel anoniem. Mail mij op info@twinkelbella.nl

16 jaar en zwanger

Het was op een maandag. Ik zat op school en zou na school samen met mijn zus een test gaan halen bij het Kruidvat. Ik was overtijd en had gigantisch pijnlijke borsten. Ik haalde twee testen en ben meteen naar een brasserie/restaurantje gegaan om daar op de wc te gaan testen. Mijn hemel wat was ik zenuwachtig. Ik stond zo te trillen dat alles moeite kostte en ik geloof dat mijn hart onderhand mijn mond uit kwam. Wachten… wat was het, 1,2.,3 minuten? Ik durfde niet te kijken, maar toch werd ik al voordat de wachttijd voorbij was met m’n ogen naar die test getrokken. Nou positiever dan positief kon die niet zijn, meteen al. Ik was nog steeds aan het trillen, maar ik was wel aardig rustig en mijn zus vroeg wat de uitslag was. Ze schrok, wisten allebei niet zo goed wat we moesten zeggen en zijn samen gewoon naar huis gefietst. Eenmaal thuis deden we alsof er niks aan de hand was…

Mijn vriend zat weer even in Friesland om te werken. Hij woonde eigenlijk in Friesland maar woonde voor een aantal maanden bij ons omdat de stagemogelijkheden in Amsterdam voor hem beter waren dan in Friesland. Ik belde hem dezelfde middag op en ik weet nog dat ik mega omslachtig aan het kletsen was, maar uiteindelijk het hoge woord eruit kwam. Ik was zo bang dat hij boos zou worden, maar het eerste wat hij zei was ‘’ Dus wij worden papa en mama?!’’. Pfff wat was ik opgelucht dat hij niet boos was.

Nog een test voor de zekerheid

De volgende ochtend heb ik nog een test gedaan, gewoon om het echt zeker te weten. Die ochtend voelde ik me ook echt niet lekker, zwangerschapskwaaltjes… Ook weer knalpositief! Het was echt zo, 16 en zwanger. Ik ging naar school, met de testen in mijn tas. Ik nam mijn twee beste vriendinnen mee naar de wc en liet ze de testen zien. Verbaasd, geschrokken en blij tegelijkertijd waren ze geloof ik. We spraken er een beetje over en gingen weer terug naar de aula, waar het binnen onze vriendengroep diezelfde pauze bij iedereen bekend was geworden. Allemaal verbaasd en geschrokken natuurlijk, de een wat blijer dan de ander maar op zich geen slechte of negatieve reacties.

Zwangerschap vertellen aan ouders

Ik moest het nog steeds aan m’n ouders vertellen, maar hoe?! ‘’ Hé ma ik ben zwanger!’’? Dat durfde ik echt niet… Het was inmiddels woensdag en ik had bedacht dat ik gewoon met de testen naar beneden zou lopen en ze aan mijn moeder zou laten zien. Precies op het moment dat ik dat wilde gaan doen, zag ik vanuit het raam dat ze net weggingen om boodschappen te doen, echt uitgerekend nu?! Het leek wel 3 uur te duren voordat te terug kwamen, maar toen ze eenmaal terug kwamen ging ik naar beneden. Terwijl m’n moeder de boodschappen nog aan het uitpakken was, legde ik de testen onder haar neus op het aanrecht.  ‘’Ben je zwanger?!’’ was haar reactie en na mijn antwoord moesten we allebei huilen. Ze was niet boos, wel geschrokken natuurlijk. Net als mijn stiefvader, die meteen heel praktisch dacht aan het bedje en de commode die we dan zouden moeten hebben. Dat was wel even grappig toen. Mijn moeder belde m’n vader op en vertelde dat ik zwanger was en zelfs m’n vader was even stil. Dat gebeurt niet vaak, maar zo nuchter als hij is was ook hij niet boos en steunden ze ons allemaal.

Mijn vriend belde zijn moeder op, ik stond op de overloop te wachten tot hij klaar was met bellen. Ik weet niet zoveel van dat gesprek, ik weet dat ze wel bozer was maar toen duidelijk was dat we het echt wilde houden, accepteerde ze het geloof ik wel aardig. Over het algemeen hebben we niet echt hele negatieve reacties gehad, waar we denk ik behoorlijk geluk mee hebben gehad als ik soms naar andere verhalen luister. Tuurlijk waren er enkelingen die zo hun bedenkingen erbij hadden, een 16 en 17-jarige die een kind krijgen, maar daar trokken we ons niet zo heel veel van aan.

De tijd verstreek en ik voelde mij eigenlijk heel erg goed. Daarom was het tot het moment dat ik Noah voelde schoppen heel lastig om te geloven dat ik echt zwanger was, want echt een buikje had ik toen ook nog niet. Ik keek dan ook altijd erg uit naar de echo’s en controles, want dat was dan weer een bevestiging dat het er echt zat.

Lang leve school…

Toen ik een week of 20/22 was, was het zomervakantie. Ik kreeg m’n rapport en hoorde dat ik niet naar het examenjaar VMBO-T mocht. Ik was zo boos! Nee, ik had geen toprapport, maar met 5 zevens, 4 zessen en 2 of 3 onvoldoendes zou ik met de puntentelling en berekeningen zoals die op mijn school toen gingen over moeten gaan! Toen ik het rapport van een klasgenoot zag, die veel slechter was dan het mijne maar wel over mocht naar het examenjaar wist ik zeker dat het helemaal niks met mijn cijfers te maken had, maar met mijn zwangerschap. Nog steeds kunnen ze van mij door de stront zakken.

Genieten van de zwangerschap

Ik genoot van mijn zwangerschap, samen met m’n vriend die gestopt was met school en werkte. Ik had een grote slaapkamer en alle babyspullen paste op mijn kamer. We kregen veel van iedereen en kochten zelf een hoop, zo hadden we al snel de hele uitzet bij elkaar. Ik showde mijn buik in strakke jurkjes en shirtjes, ik was apetrots op mijn buik!

Vroeggeboorte?

Met 35 weken ging ik naar een bijeenkomst bij mijn verloskundige over de bevalling, ik had toevallig ook wat last van harde buiken en licht bloedverlies en ben na de bijeenkomst op mijn verloskundige afgestapt om het te controleren. Ze stuurde mij door naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis werd ik gecontroleerd op een blaasontsteking en dat bleek ik te hebben. Ook bleek ik weeën activiteit en 3 cm ontsluiting te hebben en de verloskundige was heel stellig; ‘’ Jij gaat vannacht bevallen’’. Mijn vriend zat natuurlijk uitgerekend die avond voor een personeelsuitje in Meppel(!). Mijn stiefvader ging hem halen en rond half 1 ’s nachts kwamen ze aan in het ziekenhuis. Er gebeurde niet zoveel, voelde me prima, voelde Noah goed en mocht na 2 dagen naar huis. Weken verstreken en iedereen was er wel van overtuigd dat door dat hele gedoe ik eerder zou gaan bevallen. Maar dat was niet zo…

Mooiste dag uit ons leven

Met 40 weken en 1 dag had ik weer een controle bij de verloskundige, mijn bloeddruk was wat te hoog en naar aanleiding van dat werd mijn urine op eiwitten gecontroleerd. Er zaten wat eiwitten in mijn urine en ook nu werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. Heel eerlijk hoopte ik al dat ik zou worden ingeleid, want ik wilde zo graag onze kontkrummel zien! En dat werd ik de volgende ochtend. Binnen anderhalf uur na de aansluiting van de weeënopwekkers had ik volledige ontsluiting, maar tijdens het persen schoot Noah steeds terug en moest na 1 uur en 40 minuten persen met de vacuümpomp gehaald worden. Na 4 uur werd Noah geboren.Mijn vriend was echt een geboren vader. Ook ik was niet echt bang of onzeker en al snel zagen de mensen die er eerst zo hun bedenkingen bij hadden dat wij het prima deden.

Studeren na de bevalling

Ik wilde weer studeren, de kraamzorg in, maar omdat ik geen VMBO-T diploma had werd ik natuurlijk nergens aangenomen. Ja ik kon op niveau 1 of 2 beginnen, maar dat wilde ik echt niet. Ik heb er een tijd over nagedacht en heb een aantal jaar gewerkt. Uiteindelijk heb ik besloten om mij toch maar voor niveau 2 in te schrijven en daar werd ik voor aangenomen, het duurde maar anderhalf jaar en dat moest wel te doen zijn. Ik vond de opleiding verschrikkelijk saai en makkelijk maar ik wist waar ik voor het deed dus zette mij er wel voor in. Na anderhalf jaar heb ik het diploma Helpende Zorg&Welzijn gehaald. Inmiddels zit ik nu op de opleiding Verzorgende IG/Verpleegkundige. Ik sta ingeschreven voor niveau 3, maar dit is een basisjaar en na dit eerste jaar gaan ze kijken of je niveau 3 of 4 verder gaat doen. En tot nu toe ziet het erg naar uit dat niveau 4 wel goed komt. Wat mij uiteindelijk toch een stap dichterbij HBO brengt, aangezien ik het allerliefst verloskundige wil worden. Maar dat is nog zo’n lange weg en ik wil ook mijn eigen geld gaan verdienen, dus ik ga na deze opleiding (zoals ik het nu in mijn hoofd heb en als dat allemaal lukt) als kraamverzorgster aan de slag en wellicht dan na een aantal jaar een studie tot verloskundige doen. Maar of dat allemaal gaat lukken zal de tijd leren.

Het heeft even geduurd…

Qua huizen, tja… Begin 2014 vonden we een huisje in Volendam. Op het eerste gezicht een prima huisje en we wilden het wel huren. En dat mocht. We hebben er niet veel aan gedaan, met de intentie dat dit een tijdelijk huisje was. Het was kort gezegd een rot huis! We stonden ingeschreven bij de woningbouw in Volendam en dat ging een stuk sneller dan in Amsterdam. We stonden na ongeveer een jaar op nummer 2 maar precies op dat moment werd het huis waar wij in zaten verkocht en moesten wij eruit. Helaas kwam er niet op tijd aanbod en vonden we 50 meter verderop een vrij duur en klein particulier huurhuisje. Daar hebben we ietsje langer dan een jaar gezeten, want sinds februari hebben wij de sleutel van een heel mooi nieuwbouwhuis gekregen en hebben wij na 5 jaar ein-de-lijk eens geluk wat betreft een woning.

Lieve Kaylee, wat fijn dat je jouw verhaal met ons wilde delen. Het is goed om op deze manier eens een kijkje te krijgen in het leven van een tienermoeder zonder dat het negatief hoeft te zijn. Wat fijn ook om te lezen dat je zo bent gesteund door je ouders en omgeving! Heerlijk dat jullie nu hebben kunnen intrekken in een nieuwbouwwoning, ik wens jullie al het geluk en heel veel liefde toe!

Reacties

  • Martina

    Wat goed dat je bent gaan studeren! Veel goeds voor de toekomst!
    Onlangs geplaatst door Martina: 31 Maart 2017 – Vijf favorieten

  • Jolanda sloot

    Lieve Kaylee en mathijs en noah natuurlijk, jullie hebben het zo goed gedaan dat ik zo trots ben op jullie en dat ik met dit verhaal weer even terug was in de tijd en kippenvel kreeg. Jullie zijn de allerbeste ouders die een kind zich kan wensen. Echt mega trots zijn ik en Ronald en houden super veel van jullie. Dikke kussen van je moeder en Ronald💋❤

  • Emma | luxelifelover.com

    Mooi verhaal, wat fijn dat het zo goed met jullie gaat en dat je doorgaat met je leven.
    Onlangs geplaatst door Emma | luxelifelover.com: Pink, my favourite color for spring

  • Rachel

    Dit klinkt als een verhaal waar menig ouder jaloers op kan zijn. Het huisje boompje beestje hebben jullie wel op orde. Super knap dat je op zo’n jonge leeftijd, toch zoveel al hebt kunnen bereiken. En wat een mooi knulletje is het toch. Om trots op te zijn.
    Onlangs geplaatst door Rachel: Op je 5e krijg je een zakmes

  • Merel

    Mooi om te lezen! Heel veel geluk samen.
    Onlangs geplaatst door Merel: Plog: dagje strand met Rose, May en heerlijke after sun

  • Felicia

    mooi dat het ook zo kan gaan op een fijne manier
    mijn dochtertjes zijn nog klein de oudste is 8. maar mocht een van hun op zo leeftijd zwanger raken dan zal ik ze ook altijd steunen en er altijd voor ze zijn en voor mijn klein kind
    mijn man zou denk ik een hart aanval krijgen haha
    mooi ook hoe leuk je vriend erop reageert

  • MarjonS

    Ik vind het knap dat je toch weer je studie hebt opgepakt. Zo krijg je zeker een mooie toekomst.
    En fijn dat de mensen jullie hebben geholpen, dat er geen negatieve reacties zijn gekomen.
    Zo zie je maar weer, dat het ook allemaal goed kan komen wanneer je met 16 zwanger raakt.

  • Silvy

    Een geluk dat jullie ouders en omgeving zo goed hebben gereageerd! Spijtig van school, maar ik vind het heel dapper van je dat je nu gaat verder studeren! Veel succes met jullie kleintje, en geniet samen van elk moment!
    Onlangs geplaatst door Silvy: Tijd, laat het leven niet vliegen!

  • Elly Fijyen

    Kippenvel…….prachtig verhaal en knap hoe jullie je weg gezocht hebben. Alle geluk voor jullie drietjes, dat gaat vast lukken. En natuurlijk succes met de studie.🍀

  • Alida

    Ik heb echt veel aan je verhaal, zit zelf ook met de situatie van hoe moet ik het mijn ouders vertellen en hoe ga ik dat later met school doen maar je verhaal heeft mijn geheugen opgefrist en nu weet ik eindelijk wat voor keuze ik kan maken! Bedankt voor het delen van je verhaal het doet me veel goeds❤️

Reageren op Emma | luxelifelover.com Annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.