Wat is er mis met hallo?! (groeten in een wachtruimte)
29 jan 2016 Lifestyle 28

Wat is er mis met hallo?! (groeten in een wachtruimte)

Er is iets wat mij al langere tijd opvalt. Iets waar ik mij al een hele tijd aan erger, maar wat zo normaal schijnt te zijn dat ik er vrijwel niemand over hoor. Toch weet ik bijna zeker dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Het gaat namelijk over het groeten in een wachtruimte.

Gedag zeggen

Het is namelijk het volgende. Als ik de wachtkamer van de huisarts binnenstap, ben ik gewend om de mensen die in dezelfde wachtkamer zitten, gedag te zeggen. Toch gebeurt het regelmatig dat ik verstrooid wordt aangekeken of dat er helemaal niets teruggezegd wordt. Nu vat ik dat laatste overigens helemaal niet persoonlijk op, toch vind ik het een beetje raar.

Goedemorgen

Ik herinner mij namelijk dat toen ik zelf klein was, mij geleerd werd om netjes een goede morgen, middag, avond te wensen. Dat is normaal. Nu met Senna merk ik dat zowel Vincent en ik het ook erg belangrijk vinden om hem dit te leren. Het is gewoon netjes dat als je ergens binnen komt even gedag te zeggen. En eerlijk: hoe veel moeite kost dat nou?

Mama, waarom zegt niemand wat terug?

Nu moet ik zeggen dat dit leren aan je kind soms best lastig kan zijn als anderen het niet doen. Senna heeft dan ook weleens aan mij in een volle wachtruimte gevraagd waarom niemand hallo terug zei. Mooi dacht ik: mijn zoon leert jullie wel even hoe het moet.

Groeten

Hoe dan ook blijven wij stug doorgaan met het groeten naar anderen toe. Nu moet ik natuurlijk heel eerlijk zeggen dat ik het in mijn haast ook weleens vergeet. En nee, in een depressieve bui heb ik ook niet altijd evenveel zin om mensen altijd maar lachend te groeten. Maar het blijft hoe dan ook voor ons de basis, en dit geven we graag aan onze kinderen mee.

Ben ik de enige die hier zo over denkt, of valt jullie dit ook op? 

handtekening-saskia

Volg jij mij al via FacebookBloglovin , Instagram en/of twitter?

Reacties

  • Marcella

    Ik ben het helemaal met je eens. Al moet ik wel zeggen dat het in onze omgeving heel normaal is om gedag te zeggen en door iedereen ook wordt gedaan. Niet alleen in de wachtkamer maar ook tegen iedereen op straat.

  • Sandra

    Daar heb je zeker een punt! Dit vast mij ook op. Ik ben zelf ook opgevoed met dat ik gedag moet zeggen als ik ergens binnen kom. Dat is ook heel normaal toch!? Goed dat jij het ook gewoon blijft doen en dat jullie het Senna ook leren. Vind het wel heel top dat hij dat vroeg aan jou in een volle wachtkamer. Daar had hij die mensen toch mooi even mee te pakken, haha!

  • Mandy

    Helemaal mee eens! Ik merk bijvoorbeeld in de bus dat ik bijna de enige ben die Hoi en Doei zegt tegen de buschauffeur, bijna niemand anders doet dat! Maar ik krijg wel altijd netjes antwoord terug, dat dan weer wel. Niks zeggen is vrij asociaal, maar niks TERUGzeggen als iemand anders wat tegen je zegt (zoals jij in het artikel beschrijft) vind ik echt van de zotte. Want inderdaad, hoe moeilijk is het nou?

  • simpel, met een snufje liefde

    Ik vind het heel netjes, maar zelf doe ik het ook vaak niet. Gewoon omdat ik het vergeet, even geen behoefte aan heb of een andere slechte smoes. Het ligt ook een beetje aan wie er in zitten merk ik. Als ik oogcontact maak met die mensen dan doe ik het wel automatisch, en komt er een klein hallootje uit. Maar ik beken, ik doe het ook vaak niet.

  • Simone

    O helemaal mee eens! Ik vind het ook stom, maar het gebeurt mij ook maar al te vaak dat niemand wat terug zegt. Ik zeg zelfs nog even gedag aan de nog wachtenden, als ik bij de dokter geweest ben. Vind ik gewoon normaal.

  • Lilian

    Helemaal eens! Ik kom uit het noorden en daar groette iedereen elkaar, dus ik vond het heel gek toen ik op de Veluwe kwam wonen dat dit niet zo was. Bij Anna op school zijn er ook ouders die nooit wat (terug-)zeggen. Maar ik denk maar dat dit verlegenheid is ofzo, ze zullen het vast niet slecht bedoelen. Ik zeg overigens ook wel eens niks als ik met Anna bezig ben en niet de hele tijd om me heen aan het kijken ben wie er allemaal langs komt. Maar als iemand iets tegen mij zegt, zeg ik altijd iets terug.

    Hier bij de huisarts groet overigens wel altijd iedereen, want daar zitten vaak oude mensen en die doen dat nog 😉

  • Bregje

    Ik groet altijd, net als wanneer ik iemand op straat tegenkom. Even een knikje of een glimlach, het maakt de wereld zoveel fijner!

  • Marion

    Ik groet ook altijd. Zeker in een wachtkamer. Gewoon stug vol blijven houden, Saskia!

  • Sandra

    Ja hoor, dat doe ik ook altijd. Gewoon even netjes gedag zeggen als je in een wachtruimte komt en het valt mij ook op dat de helft niets terug zegt en stug naar z’n mobiele of krantje blijft staren. Ik had het laatst ook nog op een verjaardag, toen gingen we weg. En ik riep toch wel vrij hard door de kamer: “tot ziens, allemaal!” Niemand, echt werkelijk waar niemand reageerde terwijl ik het toch wel aardig hard riep..

  • Marijke

    Ik woon in het noorden van het land en volgens mij groet iedereen hier nog als hij of zij de wachtkamer in komt. Ik vind het wel gezellig!

  • Angela - Mama met passie

    Zo herkenbaar! Ik heb dat ook geleerd en doe het altijd. Toen ik in 2008 mijn eerste les had op de Hogeschool Rotterdam, groette ik mensen ook op straat die ik tegen kwam (het was een stukje lopen). Mensen keken mij heel vreemd aan en dat merk ik eigenlijk wel vaker in steden. Ik kom uit een dorp en blijkbaar is het daar toch anders, tenminste dat is mijn ervaring dan 😉

  • Leonie

    Ja, zeker herkenbaar! Wat raar dat dit zo normaal lijkt te zijn geworden!
    Zelfs als ik iemand tegenkom die ook de hond uit laat… Zeggen mensen niets terug. Zo vreemd!!

  • Drie

    Ik ben ook gewend om iemand te groeten, in de wachtkamer of gewoon op straat. En meestal krijg ik dan wel een reactie terug. Wat ik erg jammer vind is dat dit vooral rond de Randstad niet zo is. Toen ik op straat iemand groette kreeg ik te horen dat mensen dat daar niet doen.. zo jammer!

  • Bianca

    Herkenbaar! Rare mensen toch. Ik ben wel gestopt met het groeten van de buschauffeurs omdat die toch niets terug zeggen. Maar soms zeg ik per ongeluk gedag en krijg ik niets terug.
    Wat ik wel grappig vind is dat wanneer je een wandeling maakt ergens door een bos of natuurpark, mensen over het algemeen wel allemaal groeten. 🙂 In Amerika wordt hierna zelfs vaak een praatje gemaakt!

  • Eline

    Ik ben ook gewend om inderdaad bij de dokter of tandarts iedereen te groeten. Gewoon een simpele goedemorgen is naar mijn idee heel normaal. Gelukkig zeggen de meeste mensen ook wel iets terug hier 🙂

  • jeapiebel

    In de wachtkamer van de huisarts heb ik daar niet echt last van omdat ik meestal wel gedag wordt gezegd. Het is wel jammer idd vind ik ook maar ik heb soms geen zin meer om mij druk om te maken over wat anderen vriendelijk doen of niet. Leuk is zeker anders.

  • Madelon

    Ik ben het met je eens! Mijn moeder heeft mij heel consequent geleerd om gedag te zeggen en ook in een wachtruimte. Het is wel zo netjes als je mensen gedag zet als je vervolgens bij ze gaat zitten. Waar ik woon gaat het vrij gemakkelijk. Het is een klein dorp, het type dorp waar mensen elkaar áltijd groeten dus ook in de wachtruimte 🙂 Op die paar keer na dat ik geen stem had. Toen moesten ze het doen met wat schor gefluister haha!

  • Rosanne

    Herkenbaar! Ik heb ook aangeleerd gekregen om netjes te groeten en vind dat ook niet meer dan normaal. Zelf merk ik vooral aks ik met het OV reis dat mensen de buschauffeur niet groeten of er een awkward stilte ontstaat. Jammer…

  • Juliette - Tjuly

    Grappig, ik heb het ook zo geleerd, en blijf het ook stug doen.. (zelfs al is het soms ook lastig, als je een off day hebt)
    En ik maak mij er niet druk om als mensen niets terugzeggen, dat punt ben ik wel voorbij en denk alleen nog maar “dan toch lekker niet”
    Ik weet dat wat ik doe, groeten, gewoon netjes en aardig is. Ik denk dat mensen ook niet zo goed meer weten hoe ze moeten omgaan met vriendelijkheid..

    Gewoon lekker blijven doen, en het siert alleen maar dat jullie deze normen ook aan jullie kinderen willen meegeven!

  • Mathiske's mama blog

    In de wachtkamer vind het zelf altijd een beetje raar als ik het eerlijk mag zeggen, vooral als die mensen ineens naast je komen zitten en tegen je baby beginnen te kletsen.. op straat met de hond uitlaten doe ik het wel altijd, zijn toch mensen die bij je in de buurt wonen..

  • Wilmaaa

    Ik snap dit dus ook niet, soms zeg ik hallo en dan kijkt die ander gewoon weg, nouja?! Hoezo?! Wees toch een beetje lief voor elkaar 🙂

  • Daniëlle

    Ik vind dit niet alleen in een wachtruimte het geval, maar ook gewoon op straat. Meestal zeg ik de mensen die ik tegenkom tijdens een fietstochtje of wandeling gedag. Soms groeten ze wel terug, maar regelmatig krijg ik ook hele vreemde blikken terug en wordt er niks gezegd. Je hoort die ander denken: ken ik jou ofzo? Want blijkbaar is dat voor velen nu normaal, alleen groeten als je die ander kent. Zo komt het op mij over. Jammer toch?!

  • Heidi

    Ja hier in België gebeurt dat ook wel vrij weinig dat mensen je begroeten als ze in een wachtkamer zitten.
    Soms vind ik dat echt vervelend, zeker naar jonge mensen toe. Die zeggen dat helemaal niet. Als der ouder mensen zitten zeggen die dat raper vind ik. Ik zelf vind het belangrijk dat mijn zoontje van 6j dat wel leert. Hier thuis moet hij zelf met twee woorden praten. Lijk goeie morgen mama of papa. Vind ik ook beleefder, want later gaan ze dat wel nodig hebben vind ik.

  • Anita

    Ik vind groeten ook heel normaal. Niet alleen in de wachtkamer maar ook op straat. Als we met de hond lopen heb je natuurlijk altijd meer aanspraak maar ook zonder vind ik groeten heel fijn. Gewoon blijven doen!

  • Iris

    Dit valt mij ook vaak op. Op mijn werk in het verzorgingstehuis groet ik de bewoners altijd en die vinden dat normaal. Wanneer ik klaar ben met werken en buiten iemand groet, word ik raar aangekeken. Zou het met leeftijd te maken hebben?

  • Eva

    Eh ja, heel herkenbaar en ik blijf gewoon stug doorgaan met gedag zeggen. Zelfs met een glimlach 🙂

  • Tessa

    Ik herken het niet zo, hier in de omgeving. Pas nog een heel gesprek gehad met een onbekende in een wachtkamer (niet dat ik daar altijd op zit te wachten hoor). Sowieso groet ik zelf altijd en de meeste mensen groeten wel terug. Maar ik merkte wel in bijvoorbeeld de trein dat er minder of is voor elkaar, mensen zitten erg in hun eigen wereldje (lees: telefoon). Dus in die zin kan ik me wel indenken dat het groeten ook terugloopt. Jammer, want het is wel zo sociaal en vriendelijk inderdaad.

  • Mama en haar gezin

    Oh hoe herkenbaar.
    Ik kwam inderdaad wel eens een wachtkamer binnen en dat ik goedemorgen zei, en dat ik echt boos aan gekeken werd. Alsof ze wilde zeggen hoe durf je mij te storen. Ja ja ik stoorde ze in hun bezigheid op hun mobiel……

Plaats je reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.